با انجام این کار به بالاترین جایگاه انسانی برسید

سرویس سبک زندگی: روان شناسان، مهربانی را مجموعه‌ای از احساسات مرتبط با نوع دوستی، همیاری، سخاوت و تمایل کلی برای کمک به دیگران می‌دانند. افراد مهربان معتقدند که دیگران نیز به اندازه آنها اهمیت دارند. همچنین، از نظر آنها دادن باارزش‌تر از گرفتن است. در ادامه این مطلب را به نقل از سایت تبیان می‌خوانیم.

نتایج پژوهش‌ها نشان داده است که اعمال خیرخواهانه و کمک به دیگران سبب افزایش بهزیستی روانی و جسمانی افراد می‌شود.

کمک به دیگران

به واقع زندگی چیست؟ آیا فقط خوردن و خوابیدن و...؟! شده که لحظاتی در زندگی به یاد و فکر دیگران هم باشیم؟ آن زمان هایی که غرق در خوشی و رفاه و شادی، گذراندن وقت در بازار و پاساژهای رنگارنگ یا رفتن به رستوران‌های آن چنانی هستیم، به فکر این هستیم که کودکی گرسنه در همین نزدیکی‌ها (نه در سومالی، نه در استان‌های محروم کشورمان، بلکه در چهار راه بالایی منزلمان)، تکه نانی را خالی خالی و بزحمت می‌خورد بلکه سیر بماند، یا پدری از خجالت اینکه شب عیدی دستش خالی است و نمی‌تواند برای خانواده‌‌اش کاری بکند تا دلشان را شاد بکند هستیم؟!

فقط گرسنگی نیست! یادم می‌آید که فردی از نداشتن هزینه بیمارستان و عمل جراحی از سوی پزشک از بیمارستان مرخص شد و چند روزی طول نکشید که به گناه بی‌پولی فلج کامل شد...

با این کار به بالاترین جایگاه انسانی برسید

از دیدگاه روانشناسی افرادی که کمک کردن به دیگران را (اعم از انسان، حیوان و گیاهان) یکی از دغدغه‌های اصلی خود می‌بینند، به بالاترین جایگاه انسانی رسیده‌اند. طبق نظریه مزلو (که همگی با آن آشنا هستید) انسان‌ها مراتب نیازها را طی می‌کنند.

کسانی که به نیازهای سطح پایین توجه می‌کنند و فقط به فکر خودشان هستند بیشتر مستعد بیماری‌های روانی و قلبی-عروقی هستند. از آن طرف افرادی که برای دیگران قدم برمی‌دارند، پرشور، آسوده، ضد بیماری، ارزشمند و مقبول همگان هستند. خب چرا ما وجدانی آسوده و نفسی از اعماق راحتی نداشته باشیم؟

خداوند متعال، چهار نوبت با صراحت، چنین اعلام می‌دارد: "إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الْمُحْسِنینَ"؛ (بقره/۱۹۵) «خدا نیکوکاران را دوست می‌دارد.» و در ۴ آیه تأکید می‌کند که؛ "إِنَّ اللَّهَ لا یُضیعُ أَجْرَ الْمُحْسِنینَ"؛ (توبه/۱۲۰) «خدا پاداش نیکوکاران را ضایع نمی‌کند»

قرآن در بیش از نه مورد درباره پاداش‌های محسنین می‌فرماید: "وَ کَذلِکَ نَجْزِی الْمُحْسِنینَ"؛ (انعام/۸۴) به راستی این گونه نیکوکاران را پاداش می‌دهیم.»

و درباره پاداش اخروی محسنان تعبیرات بلندی آمده است که عبارت‌اند از:

۱. جاودانگی در بهشت: «خالِدینَ فیها وَ ذلِکَ جَزاءُ الْمُحْسِنینَ»؛ (مائده/۸۵) همیشه در آن خواهند بود و این است جزای نیکوکاران.»

۲. گواراترین زندگی: "کُلُوا وَ اشْرَبُوا هَنیئاً بِما کُنْتُمْ تَعْمَلُونَ * إِنَّا کَذلِکَ نَجْزِی الْمُحْسِنینَ» (مرسلات/ ۴۴) بخورید و بیاشامید در حالی که برای شما گوارا باشد به خاطر کارهایی که انجام دادید. ما این چنین پاداش نیکوکاران را می‌دهیم.»

۳. پاداش دنیا و آخرت: «فَآتاهُمُ اللَّهُ ثَوابَ الدُّنْیا وَ حُسْنَ ثَوابِ الآْخِرَةِ وَ اللَّهُ یُحِبُّ الْمُحْسِنینَ»؛ (آل عمران/۱۴۸) خداوند ثواب و بهترین پاداش آخرت را به آنها(محسنان) داد؛ (زیرا) خداوند نیکوکاران را دوست می‌دارد.»

۴. هر چه بخواهند: «لَهُمْ ما یَشاؤُنَ عِنْدَ رَبِّهِمْ ذلِکَ جَزاءُ الْمُحْسِنینَ»؛ (زمر/۳۴) برای آنان هر چه بخواهند نزد پروردگارشان وجود دارد؛ این است پاداش نیکوکاران.»

گاهی می‌فرماید: «سَنَزیدُ الْمُحْسِنینَ»؛ (اعراف/۱۶۱) به زودی برای محسنان می‌افزاییم.» سپس در دو آیه می‌فرماید: «إِنَّ اللَّهَ لَمَعَ الْمُحْسِنینَ»؛(عنکبوت/۶۹) به راستی حتماً خدا با نیکوکاران است.»

تا می‌توانی در پی گره گشایی از مشکل مردم باش

خداوند متعال در آیه ۲۷۳ سوره بقره در رابطه با گره‌ گشایی از کار مردم می‌فرماید: «لِلْفُقَرَاء الَّذِینَ أُحصِرُواْ فِی سَبِیلِ اللّهِ لاَ یَسْتَطِیعُونَ ضَرْبًا فِی الأَرْضِ یَحْسَبُهُمُ الْجَاهِلُ أَغْنِیَاء مِنَ التَّعَفُّفِ تَعْرِفُهُم بِسِیمَاهُمْ لاَ یَسْأَلُونَ النَّاسَ إِلْحَافًا وَمَا تُنفِقُواْ مِنْ خَیْرٍ فَإِنَّ اللّهَ بِهِ عَلِیمٌ؛ (این صدقات‏) براى آن (دسته از) نیازمندانى است که در راه خدا فرو مانده‌‏اند، و نمى‌توانند ‌(براى تأمین هزینه زندگى‏) در زمین سفر کنند. از شدّت خویشتن‏ دارى‏، فرد بى ‏‌اطلاع‏، آنان را توانگر مى‌پندارد. آن‌‌ها را از سیمایشان مى‌شناسى‏. با اصرار،‌(چیزى‏) از مردم نمى‏‌‌خواهند. و هر مالى ‌(به آنان‏) انفاق کنید، قطعاً خدا از آن آگاه است.‏»

در آیه هفت سوره طلاق در این رابطه آمده است: «لِیُنفِقْ ذُو سَعَةٍ مِّن سَعَتِهِ وَمَن قُدِرَ عَلَیْهِ رِزْقُهُ فَلْیُنفِقْ مِمَّا آتَاهُ اللَّهُ لَا یُکَلِّفُ اللَّهُ نَفْسًا إِلَّا مَا آتَاهَا سَیَجْعَلُ اللَّهُ بَعْدَ عُسْرٍ یُسْرًا؛ بر توانگر است که از دارایى خود هزینه کند و هر که روزى او تنگ باشد باید از آنچه خدا به او داده خرج کند خدا هیچ کس را جز [به قدر] آنچه به او داده است تکلیف نمى‏‌‌کند خدا به‌ زودى پس از دشوارى آسانى فراهم مى‏‌‌کند.»

در آیه ۳۴ سوره توبه نیز اشاره شده است: «یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ إِنَّ کَثِیرًا مِّنَ الأَحْبَارِ وَالرُّهْبَانِ لَیَأْکُلُونَ أَمْوَالَ النَّاسِ بِالْبَاطِلِ وَیَصُدُّونَ عَن سَبِیلِ اللّهِ وَالَّذِینَ یَکْنِزُونَ الذَّهَبَ وَالْفِضَّةَ وَلاَ یُنفِقُونَهَا فِی سَبِیلِ اللّهِ فَبَشِّرْهُم بِعَذَابٍ أَلِیمٍ؛ اى کسانى که ایمان آورده‌‏اید بسیارى از دانشمندان یهود و راهبان اموال مردم را به ناروا مى‏‌‌خورند و [آنان را] از راه خدا باز مى‌دارند و کسانى‌ که زر و سیم را گنجینه مى‏‌‌کنند و آن‌را در راه خدا هزینه نمى‌کنند ایشان را از عذابى دردناک خبر ده.»

کلام آخر

قرآن مى‌فرماید: «ما أنفقتُم من شى‏ء فهو یُخلِفُه» (سوره سبأ، آیه ۳۹) یعنى هر چیزى را انفاق كنید.