افزایش درخواست برای سوراخ کردن تزئینی چشم و زبان در میان زنان ایرانی

سرویس سبک زندگی فردا: استاد دانشگاه علوم پزشکی تهران با تاکید بر این که انجام پیرسینگ (سوراخ کردن بدن و نصب اشیای تزئینی) در میان زنان ۱۸ تا ۳۵ سال، بیشتر شایع است و حتی در گوشه چشم نیز انجام می‌دهند، گفت: پیرسینگ عوارض متعددی همچون اگزما، ابتلا به عفونت‌های ویروسی مثل تبخال و زگیل، در مواردی حتی ابتلا به هپاتیت B و C و ایدز به همراه دارد و حتی ممکن است پیرسینگ زبان، به خفگی و مرگ منجر شود. در ادامه این مطلب را به نقل از سلامت آنلاین بخوانید.

دکتر امیر هوشنگ احسانی افزود: گاهی لب، زبان، انتهای ابرو، ناف، لثه و حتی گوشه چشم برخی افراد نسبت به جنس فلز پیرسینگ که از «کبالت»، «کروم» یا «نیکل» است، واکنش نشان داده و دچار خارش، قرمزی و پوسته ریزی در محل پیرسینگ می‌شود. وی با اشاره به این که گاهی اوقات پزشک پیرسینگ را از محل خارج می‌کند، اما واکنش حساسیتی و علائم ایجاد شده همچنان باعث آزار فرد می‌شود، یادآور شد: اگزما یا حساسیت به دلیل استفاده از فلز «نیکل» به قدری شایع است که زندگی فرد را تحت الشعاع خود قرار داده و ممکن است حتی نتواند با دستگیره یا هر نوع فلز دیگر به دلیل حساسیتی که از قبل ایجاد شده است، تماس داشته باشد. عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران با انتقاد از این که به تازگی برخی خانم‌ها اصرار دارند گوشه چشم‌هایشان نیز پیرسینگ شود، تصریح کرد: متاسفانه با رواج این مساله روبرو هستیم و بسیار هم خطرناک است. چرا که پوست دور چشم نازک بوده و پیرسینگ ممکن است باعث شروع علائم اگزما در بیمار شده و خود را با قرمزی، التهاب، قرمزی و خارش در اطراف چشم نشان دهد. گاهی درمان اگزمای دور چشم، به سادگی نیست و عوارض آن ممکن است سال‌ها ادامه داشته باشد. احسانی عنوان کرد: زبان نیز از جمله نقاطی است که خانم‌ها روی آن پیرسینگ انجام می‌دهند. قرار دادن پیرسینگ روی زبان علاوه بر این که خطر خفگی و مرگ را به علت باز شدن حلقه به همراه دارد، ممکن است در تکلم فرد نیز مشکل ایجاد کند و حتی قدرت چشایی را تحت تاثیر قرار دهد. در مورد بینی نیز همین طور است و ممکن است روی حس بویایی تاثیر منفی بگذارد. این متخصص پوست و مو با بیان این که محل پیرسینگ شده ممکن است گوشت اضافه بیاورد، گفت: گوشت اضافه یا «کلوئید» از دیگر مشکلاتی است که افراد را تهدید می‌کند، اما به طور عمده در کسانی که زمینه این بیماری را دارند، این مشکل بیشتر مشاهده می‌شود. اگر کسی مبتلا به این بیماری باشد، دو تا سه ماه بعد از انجام پیرسینگ، شاهد به وجود آمدن گوشت اضافه در محل خواهد بود. کلوئیدها با استفاده از لیزر و کورتن درمان می شوند، اما ممکن است داروها تاثیر نکند و این گوشت‌های اضافه مدام بزرگ شوند. عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران با اشاره به این که غضروف گوش‌ها هم در اثر پیرسینگ آسیب می‌بیند، عنوان کرد: گاهی افرادی را می‌بینیم که پیرسینگ‌های متعددی به غضروف گوش‌های خود آویزان می‌کنند که در اثر فشار زیاد و جاذبه زمین ممکن است غضروف گوش از شکل طبیعی خود خارج شده و برای همیشه به همان شکل باقی بماند. وی یادآور شد: زمانی که سطح پوست سوراخ شده و جسم خارجی در آن قرار می‌گیرد، توجه به مراقبت‌های بهداشتی ضروری است. افرادی که پیرسینگ می‌کنند حتما باید مسواک بزنند، روی زبان را بشویند و از دهانشویه استفاده کنند. در سایر نقاط بدن نیز نباید از الکل استفاده کنند و همین که با آب خالی شسته شده و با حوله کاغذی خشک شود، کفایت می کند. این متخصص پوست و مو به خانم‌ها توصیه کرد تا جایی که می‌توانند از انجام پیرسینگ، بخصوص در آرایشگاه‌ها و توسط افراد غیر متخصص خودداری کنند، زیرا خطر انتقال عفونت و ویروس‌های خطرناک با این عمل، وجود دارد. بعد از انجام آن نیز، باید پس از یک تا سه ماه پیرسینگ را از محل خارج کنند. ضمن این که خانم‌هایی که به بدلیجات حساسیت دارند، باید از انجام پیرسینگ خودداری کرده و یا حداقل از نوع طلای آن استفاده کنند، زیرا احتمال حساسیت به طلا در مقایسه با فلزات دیگر بسیار کمتر است.