سرویس سبک زندگی فردا؛ میلاد حسینی: «دنیای مجازی بد است. جمع خانواده خوب است. آنجا پر از بدی است و اینجا سراسر خوبی!» این جملات کلیشهای که کانون گرم خانواده را رها میکنیم و در دنیای مجازی به سر میبریم را هزاران بار شنیدهایم اما هیچوقت نخواستیم قبول کنیم که با وجود تمام این حرفها چرا باز هم جوانان و حتی جدیدا پدر و مادرها، زمانی را که در خانه میگذرانند، ترجیح میدهند به جای همنشینی با اعضای خانواده، با گوشیهای موبایل خود وقتشان را سپری کنند. این دلیلی شد تا از چند نفر از جوانان این سوال را بپرسیم که چه چیزی باعث میشود گوشیهایشان را بیشتر از خانواده دوست داشته باشند؟
مگر اعضای خانواده چقدر حرف دارند؟ میثم که ۲۲ سال سن دارد و در یک خانواده چهار نفری زندگی میکند، در پاسخ به این سوال گفت: «مگر اعضای خانواده چقدر حرف دارند؟ اما کانالهای تلگرام و صفحات اینستاگرام، هر روز و هر ساعت و هر دقیقه مطالب جدیدی میگذارند که به نظرم بسیار جذاب میرسند، حتی پدر و مادر من هم در بسیاری از این کانالها عضو هستند و خودشان هم میدانند که چه مطالب و عکسها و فیلمهای جذابی در این کانالها قرار دارند. قدیم اگر خانواده ساعتها کنار هم مینشستند و ساعتها با یکدیگر حرف میزدند، برای این بود که تفریح دیگری نداشتند»
ما که نمیخواهیم فیلم بازی کنیم! رضا، ۲۵ ساله، ادمین یک کانال تلگرامی در جواب این سوال گفت: «دلایل زیادی وجود دارد که افراد دنیای مجازی را به دنیای واقعی ترجیح میدهند. به طور مثال، اگر شما از شنیدن دیالوگهای فیلمهای معروف به وجد میآیید، نمیتوانید از اعضای خانواده خود بخواهید که بهترین دیالوگهایی را که شنیدهاند برای شما پشت سر هم تعریف کنند، یا اگر متنهای برگزیده کتابهای مختلف را بخواهید یا بخواهید که زبان خارجی یاد بگیرید یا حتی کلیپهای خندهدار مطرح روز دنیا را ببینید و هزاران مثال دیگر. شما با توجه به نیاز و علاقهتان، در فضای مجازی به هر چیزی که بخواهید دسترسی پیدا میکنید. من خودم ادمین یک کانال تلگرامی هستم که شعرهای زیبای شاعران مختلف را گلچین میکنم و در کانال قرار میدهم. کسی که دلش میخواهد حال و هوایش را با چند بیت شعر عوض کند، به راحتی کانال من را باز میکند و شعرهایی را که گلچین کردهایم میخواند. برای این چیزهاست که مردم فضای مجازی را ترجیح میدهند»
هندوانه در حوض انداختن هم لذتبخش است اما... سیما که ۳۱ ساله است، در جواب سوال ما گفت: «باید قبول کنیم که دوره و زمانه عوض شده است. بله، هندوانه در حوض انداختن و دور هم نشستن و گل گفتن و گل شنیدن هم لذتبخش است اما شاید همان افراد هم اگر این امکانات را داشتند و به این حجم اطلاعات از طریق شبکههای اجتماعی دسترسی پیدا میکردند، ترجیح میدادند به جای دور هم نشستن، هر کدام با گوشیهایشان سرگرم باشند. من قبول دارم که خیلیها استفادههای نادرستی از شبکههای مجازی میکنند، مثل فحاشی در صفحات اشخاص مطرح، مثل خودنمایی کردن و رفتارهای ناشایست در صفحات اینستاگرام و.. اما اینها بخش زشت این ماجرا است. به نظر من نباید از افرادی که وقت زیادی در دنیای مجازی میگذرانند گله کرد»
فرزندانم معتاد شدهاند! علی که با ۴۵ سال سن، پدر یک خانواده چهار نفری است در جواب به این سوال گفت: «من خودم هم مثل فرزندانم در بعضی از کانالهای تلگرام عضو هستم و در روز دو سه بار مطالب این کانالها را مطالعه میکنم، اما فرزندانم متأسفانه خیلی بیش از حد به دنیای مجازی وابسته شدهاند، حتی گاهی اوقات که غرق در یک کانال و مطالبش شدهاند، اشتیاقی برای غذا خوردن هم ندارند و فقط میخواهند با گوشیشان تنها باشند. من مشکلی با دنیای مجازی ندارم اما به شرطی که این فضا باعث دور شدن ما نشود و تمامی وقت ما را به خودش اختصاص ندهد، چون در این صورت این مسئله هیچ فرقی با اعتیاد ندارد، من گاهی اوقات به شوخی به بچههایم میگویم من تفننی از تلگرام استفاده میکنم، شما معتاد شدهاید!»
با لالایی تلگرام میخوابیم استفاده از تکنولوژی قطعا مفید است، افزودن به اطلاعات عمومی هم همینطور. لذت بردن از زندگی و شاد بودن هم همینطور. اگر با شبکههای مجازی شاد هستیم، خیلی خوب است، اما باید قبول کنیم که خوابیدن با لالایی تلگرام و صبح بخیر شنیدن از ادمینهای پیجهای اینستاگرام هم چیزی نیست که قابل پذیرش باشد. وقتی که خیلی واقعبینانه، قبول میکنیم که شبکههای مجازی میتوانند مفید و مفرح باشند و جوانان را در این موضوع حمایت و پشتیبانی میکنیم، حداقل انتظارمان این است که آنها هم باور کنند که دنیا فقط مجازی نیست، به خاطر دنیای مجازی، دنیای حقیقیمان را فراموش نکنیم!
دیدگاه تان را بنویسید