۷ نشانه که در حال تربیت فرزندان خودشیفته هستید

اما واقعا می‌توان مرزی بین یک آدم نرمال، با کسی که تنها در پی شناساندن نقاط مثبت خود است و نیز با کسی که خودشیفتگی را به صورت واضحی داراست، قائل شد؟ ۱- خودشیفته‌ها جنبه برد و باخت ندارند آن‌ها به هنگام باخت زمین و زمان و داور را مقصر می‌دانند و به گاه بُرد، سینه جلو می‌دهند و شایستگی‌های خود را به رخ می‌کشند و حریف را تحقیر می‌کنند. ۲- آن‌ها همواره فکر می‌کنند که کمتر از شایستگی‌شان از آن‌ها تقدیر می‌شود ۳- آیا می‌دانستید که خودشیفته‌های درونگرا هم داریم؟ تصور ما از خودشیفته‌ها همواره در قالب آدم‌های پر سر و صدایی است که نقاط مثبت خود را فریاد می‌زنند. امادر سر دیگر طیف خودشیفتگی، ما خودشیفته‌های پنهان را هم داریم که درونگرا، بسیار حساس، دارای موضوع عمدتا دفاعی و همچنین اضطراب زمینه‌ای هستند. هر دو طیف خودشیفتگی صفحات مشترکی، چون غرور و خودبینی و تمایل به برآوردن نیاز‌های شخصی به هر قیمت و بی‌احترامی به دیگران را دارند. ۴- خودشیفته‌ها دیگران را نادان می‌پندارند آن‌ها هیچ وقت تصور نمی‌کنند که ممکن است خودشان در موردی اشتباه کنند. آن‌ها احساس برتری و مافوق دیگران بودن را دارند و تصور می‌کنند که راه‌حل‌هایشان بهترین راهبرد و تصمیم‌گیری ممکن است. ۵- آن‌ها اهل بحث و جدل و دشنام‌گویی و استفاده از القاظ توهین‌آمیز جنسیتی هستند. ۶- از دید خودشان آدم‌های موجه و پرهیزکاری هستند خودشیفته‌ها باور دارند که زاویه دیدشان برتر از دیگران است و تلاش آن‌ها این است که توجه دیگران را به دیدگاه خودشان جلب کنند. بسیاری از آن‌ها تصور می‌کنند که ارتباطشان با خدا، از دیگران قوی‌تر است و دوست دارند مردم این ارتباط و حس روحانی عمیق‌شان را تحسین کنند. ۷- آن‌ها تصور می‌کنند که مردم همواره منظور و مرادشان را اشتباهی متوجه می‌شوند: خودشیفته‌هایی کینه‌توزی وجود دارند که با وجود آگاهی از بازتاب منفی کردار انتقام‌جویانه‌شان، باز هم به خاطر اینکه تصور می‌کنند مردم دچار درک نادرست آن‌ها هستند، خود را محق به اعمال کینه‌توزی می‌دانند.

منبع: coca.ir