تماشای آبشار و رودخانه نمک در زیباترین گنبد نمکی/ کوله‌پشتی گردی در غارهای نمکی جاشک +تصاویر
در شماره قبلی کوله‌پشتی گردی و قسمت اول این سفر، همان طور که گفتیم ما اصلا به جنوب آمدیم تا برویم «گنبد نمکی جاشَک» را ببینیم. جاذبه طبیعی و کم نظیر که وقتی به آن رسیدیم متوجه شدیم واقعا می‌ارزید چند صد کیلومتر را به خاطرش بکوبیم و به جنوب برویم.
سرویس سبک‌زندگی فردا؛ محسن آجرلو: در شماره قبلی کوله‌پشتی گردی و قسمت اول این سفر ، بعد از گشتن یک روزه شیراز و گذراندن روز دوم در بوشهر، به کسب اطلاعات درباره مقصد اصلی سفر مشغول شدیم. همان طور که گفتیم ما اصلا به جنوب آمدیم تا برویم «گنبد نمکی جاشَک» را ببینیم. جاذبه طبیعی و کم نظیر که وقتی به آن رسیدیم متوجه شدیم واقعا می‌ارزید چند صد کیلومتر را به خاطرش بکوبیم و به جنوب برویم.
در بوشهر خیلی تلاش کردیم تا یک راننده کاربلد در سطح شهر پیدا کنیم تا ما را به مقصدمان برساند. اما اکثر تلاش های‌مان با شکست روبرو شد و یکی دو نفری هم که مقداری آن طرف‌ها را می‌شناختند، کرایه‌شان خیلی بیشتر از چیزی بود که در جیب داشتیم! پس، پرسان‌پرسان فهمیدیم که اگر برویم به سمت تاکسی‌های «گنگان»، شانس بیشتری خواهیم داشت.
از چانه‌زدن با راننده‌ها و بی‌اطلاعی همگی از وجود این جاذبه طبیعی در شهرشان که گذشتیم، رسیدیم به راننده‌ای که حرف‌هایش مقداری با اطلاعات و مختصاتی که روی نقشه داشتیم تطابق داشت. پس بی‌درنگ کوله‌ها را در صندوق ماشینش ریختیم و راهی «جاشک» شدیم!
نقشه گوگل به ما می‌گفت که مسافتی بیش از صد کیلومتر را باید طی کنیم. با راننده توافق کردیم و راه افتادیم. مسیر در نهایت چیزی حدود ۱۴۰ کیلومتر بود. یعنی از بوشهر که به سمت گنگان حرکت کنید، صد و چهل کیلومتر که بروید، ۱۵ کیلومتر بعد از بخش «کاکی» و بعد از روستای «گنخک شیخی»، به یکی از معدود پمپ بنزین‌های جاده می‌رسید که همان جا باید دور بزنید تا وارد جاده ورودی گنبد شوید. جاده خاکی که البته شرایط خیلی نامساعدی ندارد و پرایدی که با پنج سرنشین در آن نشسته بودیم به سادگی جاده را طی کرد.
چیزی حدود ده کیلومتر هم جاده خاکی شما را به جایی می‌رساند که صحنه‌های خارق‌العاده‌ای را پیش چشم‌تان قرار می‌دهد. بگذارید مقداری از این گنبد نمکی برای‌تان بگویم تا برویم سراغ سفر خودمان. ما هم قبل از سفر همین‌ها را خوانده بودیم که به سمت جنوب سرازیر شدیم!
گنبد نمکی جاشک یکی از بزرگترین و زیباترین و در عین حال فعال‌ترین گنبدهای نمکی ایران و خاور میانه است. جاذبه طبیعی در بخش انتهایی و جنوبی رشته کوه زاگرس قرار دارد و منطقه‌ای عظیم و مملو از انواع و اقسام نمک‌ها را تشکیل داده است.
برگردیم به سفر خودمان و در راه رسیدن به گنبد. زمانی که در جاده بیابانی و گرمای هوا آن هم در زمستان!، یک دفعه کوه عظیم برفی در مقابل‌مان ظاهر شد! درست است، در آن اقلیم کوه برفی معنی ندارد اما جلوه فوق‌العاده این گنبد نمکی آنقدر زیبا بود که انگار دنا را در پادنا دیده بودیم!
القصه رسیدیم به گنبد نمکی. همین‌جا بگویم که اگر قصد سفر کردید، حتما صبح زود به منطقه بروید. در این جاذبه طبیعی آنقدر جلوه‌های فوق‌العاده و بی‌نظیر می‌بینید که حتی یک روز کامل هم برای تماشای کامل آن کافی نیست.
نکته دوم این که قرار است که به جاهای هیجان‌انگیز ماجرا برسیم و برویم داخل غارهای نمکی! پس حتما چراغ‌قوه، لباس آستین بلند و هدلایت فراموش نشود.
ما که رسیدیم به گنبد، زمان‌مان محدود بود و با پرسش از گروه‌های حرفه‌ای تصمیم گرفتیم جبهه شرقی گنبد را ببینیم که جاذبه‌های متفاوت‌تری را در خود داشت. از چشمه‌ها و رودخانه‌های نمک که زلال‌ترین آب ممکن در آن‌ها جریان داشت تا یکی از خارق‌العاده‌ترین صحنه‌های سفر یعنی دیدن «آبشار نمک»! آبشاری که در مسیر آب گنبد قرار داشت و رفته‌رفته با تبخیر آب و برجای ماندن نمک‌ها، یک آبشار نمک بسیار زیبا را تشکیل داده بود.
با این حال راستش را بخواهید مهمترین چیزی که ما را به آنجا کشانده بود، عکس‌های رنگارنگ و فوق‌العاده‌ای بود که از بلور‌ها و گنبدهای کوچک و متوع این جاذبه طبیعی دیده بودیم. طیف رنگ‌های قرمز و قهوه‌ای و نارجی و سفید با ترکیب‌های متفاوت، چشم های‌مان را به شدت خیره کرده بود و چیزی که می‌دیدیم ده‌ها برابر زیباتر از عکس‌ها به نظر می‌رسید.
یال سمت راست گنبد را گرفتیم و رفتیم تا به آبشار نمک رسیدیم. سمت راست آبشار دوباره دره‌ای بود که فهمیدیم زمان کافی برای دیدنش را نداریم و به گشت چند دقیقه‌ای در آن بسنده کردیم. سمت چپ آبشار که به پشت آن منتهی می‌شد، روخانه نمک قرار داشت! رودخانه که درون دره کم عمقی می‌رفت و می‌رفت تا به آبشار می‌رسید و از آن طرف هم به غارهای بی‌نظیر نمکی!
غارهایی که بر حسب نوع و شکل قندیل‌هایش نام‌گذاری شده‌اند. مثلا شنیدیم که به برخی از غارها انگوری می‌گفتند! بعد که وارد غار شدیم دیدیم که قندیل‌ها دقیقا مانند دانه‌های ریز انگور در کنار هم قرار گرفته‌اند و این روند پس از هزاران سال هنوز هم ادامه دارد.
غارهای نمکی در ابتدا ارتفاع مناسبی دارد و نور هم به اندازه نیاز به آن وارد می‌شود اما اگر زمان داشتید و مسیر را درون غار ادامه دادید، به جاهایی می‌رسید که دیگر بدون داشتن هدلایت یا چراغ قوه نمی‌توانید راه بروید و سقف غار هم آنقدر پایین می‌آید که مجبور می‌شوید سینه‌خیز پیش بروید! اگر این‌ها را رد کردید سلام ما را به خفاش‌های بیشمار و همیشه در حال استراحت غار هم برسانید. که البته کاری به شما ندارند اگر مزاحم استراحت‌شان نشوید!
یک غار دیگر هم در مسیر دارید که به «شاخه نبات» معروف است! قندیل‌های این غار به سوت کشیده و یک دست سفید از سقف غار مانند نبات آویزان است که زیبایی‌های خاص خودش را دارد.
از چشمه و رودخانه و آبشار و غار و قندیل گفتیم اما جالب است بدانید که یخچال نمکی هم در این گنبد پیدا می‌شود! یخچال‌های نمکی از جاذبه‌های خاص گنبد نمکی هستند که در سطح شیب‌دار و حرکت ثقلی توده‌های نمک و در جهت شیب گنبد و به صورت پلکانی تشکیل شده‌اند و در سطح خود با اشکالی زیبا و رنگ‌های متحیرانه‌ای را به وجود آورده‌اند.
اگر اهل کوهنوردی سبکی هم باشید می‌توانید به قله این گنبد هم صعود کنید که ارتفاع چندانی ندارد. قله این کوه نمکی ۱۳۵۰ متر از دشت اطراف خود بالاتر است که با توان متوسط بین دو تا چهار ساعت زمان می‌برد. البته زیبایی‌های مسحور کننده مسیر ممکن است باعث شود پنج شش ساعتی برای لذت بردن از مناظر و عکاسی در راه باشید!
این کوه زیبا و منحصر به فرد ۱۲ کیلومتر درازا و ۴.۵ کیلومتر پهنا دارد. همچنین وسعت گنبد نمکی جاشک در حدود ۳ هزار و ۶۶۶ هکتار بوده و ارتفاع قله آن هم که گفتیم ۱۳۵۰ متر از سطح دریا است.
ضمنا آب زلال و فوق‌العاده شفاف این گنبد که در همه جا جریان دارد، هر بیننده‌ای را وسوسه می‌کند که آن را بچشد. خیلی ساده هم فراموش می‌کنیم و باز هم این توده‌های نمک را برف می‌بینیم. این آب اما به قدری شور است که کام‌تان به شدت تلخ می‌شود. با توجه به گرمای هوای روز در تمام طول سال، حتما آب کافی به همراه داشته باشید تا تشنگی مجبورتان نکند از اکتشاف این جاذبه فوق العاده زیبا دست بکشید.
تصاویر بیشنر از گنبد نمکی:
دیدگاه تان را بنویسید