از همسرتان زهر چشم نگیرید

سرویس سبک زندگی فردا: یکی از مشکلات دامن گیر جوامع وجود خشم و غضب است، خشونت در جامعه ایران خیلی وقت است که به یک آسیب اجتماعی و حتی خانوادگی تبدیل شده و در بسیاری از ضرب و شتم‌ها و حتی در قتل‌های غیرعمد هم پای همین خشونت‌های آنی و ناگهانی در میان است. شاید به جرات بتوان گفت، اصلی‌ترین ضعف در مدیریت و کنترل خشم کم رنگ بودن آموزش مهارت‌های زندگی در جامعه و خانواده است. مدیریت هیجان‌های رفتاری مانند خشم، ترس، اندوه و... باید از طریق والدین و الگوهای عملی آنها به فرزندان منتقل شود. در ادامه این یادداشت را به نقل از تبیان بخوانید.

معمولا در روزنامه‌ها و اخبار رادیو و تلویزیون به افرادی اشاره می‌شود که به واسطه فرد یا افرادی دیگر، مورد خشونت جسمانی قرار گرفته‌اند و متحمل آسیب‌های جدی شده و حتی گاه درگذشته‌اند. مساله زنان و مردان و کودکان کتک خورده اصلا مساله غریبی نیست. خشونت چه به صورت شدید آن و چه به صورت یک ضربه آرام و تلنگری کوتاه، خود نیز مخرب است. هیجانات همچون شعله‌هایی سرکش، زبانه می‌کشند اما همچنان باید جمله آخر هر دعوا و آخرین وهله تصمیم‌گیری را قضاوت عقلانی تشکیل دهد زهر چشم گرفتن سهراب از نگین سهراب و نگین مدت‌هاست با هم می‌جنگند. سهراب که متعلق به یک خانواد پرجمعیت و بزرگ است همواره در کودکی و نوجوانی مشاهده کرده بود که پدرش شب‌های جمعه و گاه خود جمعه‌ها را با دوستانش در خارج از خانه سر می‌کرد. بنابراین طبیعی بود که او نیز خود را برای این کار مستحق بداند. زمانی که نگین با سهراب ازدواج کرد، از این شب نشینی‌ها با خبر بود، اما اگرچه از این کار خوشش نمی‌آمد اما، امیدوار بود که سهراب به تدریج در این کار تجدید نظر کند. اما پس از گذشت دو سال از ازدواج‌شان مشاهده می‌کرد که اثر بسیار اندکی بر سهراب گذاشته است. او قرارهایی را که با نگین می‌گذاشت را زیر پا می‌نهاد و با دوستانش بیرون می‌رفت. یک شب جمعه نگین بسیار احساس تنهایی می‌کرد و از سهراب خواست که در خانه بماند. اما زمانی که سهراب از انجام این کار امتناع کرد، نگین پیگیر مساله شد. سر انجام هنگامی که سهراب به قصد رفتن از جا بلند شد، نگین سعی کرد مانع او شود. سهراب بسیار خشمگین شد و او را کنار زد، به صورتی که نگین محکم به زمین خورد و دستش آسیب جدی دید و شکست. سهراب بسیار وحشت کرده بود... خشم: آنچه که نباید از آن غفلت کرد اتفاقی شبیه به آنچه که میان نگین و سهراب افتاد، به احساس طرد شدگی، ناخواستنی بودن و درک نشدن دامن می‌زند. مسلم است که نگین هر احساسی داشته باشد نباید هیچ گاه سهراب را به وسیله قدرت جسمانی متوقف سازد و سهراب نیز نباید او را هل می‌داد. شاید یکی از دلایل این رفتار خشک سهراب آن است که به شدت از این امر هراسان است که درمانده وار به زنی وابسته شود و به خاطر در خواست های او خودش را از یاد ببرد. نگین باید شب دیگری را برای صحبت در این باره انتخاب می‌کرد بخصوص زمانی که هردو در آرامش باشند نه زمانی که هر دو این قدر خشمگین و عصبی هستند. در حقیقت؛ «خشم به همان اندازه بر دیدگان پرده می‌افکند که عشق» راههای بهتر برای ابراز خشم برای آنکه بتوان خشم را بدون انتقاد کردن، سکوت اختیار کردن یا شکستن بشقاب یا شکستن بازوی دیگری ابراز کنید، راه‌های دیگری هم وجود دارد. این شیوه‌های پر بار ابراز خشم و ناراحتی، مستلزم تفکر، تلاش و تمرین هستند. در واقع باید برای عمل به این توصیه مهم، آمادگی و تمایل لازم را داشته باشید. هیجانات همچون شعله‌هایی سرکش، زبانه می‌کشند اما همچنان باید جمله آخر هر دعوا و آخرین وهله تصمیم‌گیری را قضاوت عقلانی تشکیل دهد. اینکه هم عاطفی باشید و هم از آنچه می‌گویید و از تاثیر آن بر همسرتان و نیز گفته‌های او و تاثیر آن‌ها بر خود آگاهی داشته باشید، مهارتی است که تنها به صورت آزمایش و خطا به وجود می‌آید. از آنجایی که معمولا احساسات غیر منطقی معمولا موقعیتی هستند، یعنی بر اثر حضور در یک موقعیت خاص خود را نشان می‌دهند، در صورتی که احساس می‌کنید به علت نحوه رفتار و احساسات همسرتان، بیش از حد ناراحت هستید، بهتر آن است که به صورت موقت، صحنه را ترک کنید. با این تغییر مکان نه تنها خود را از مشاجره‌ای بی حاصل دور می‌کنید، بلکه در عین حال موکدا او را متوجه می‌سازید که رفتار او تا چه حد مخرب است. در ادامه مواردی را که باید انجام دهید و آنچه را که باید از انجام آن (در هنگام بروز خشونت‌های خانگی) بپرهیزید، می‌آوریم: بایدها: - به این نکته دقت کنید که بیشتر مردم دارای احساساتی هستند که دیگران آن را نادرست می‌پندارند اما همواره می‌توان در گذشته این افراد علتی برای آنها پیدا کرد. - برای او این حق را قائل باشید که بتواند احساسات مختلفی داشته باشد، حال چه شما آن را بپسندید و چه نپسندید. - مشخص کنید که نسبت به او چه احساسی دارید. - در صورتی که فکر می‌کنید پای شما هم به ناچار در آن وضعیت خاص باز خواهد شد یا اینکه به مشاجره و نهایتا خشونت کلامی جسمانی منتج می‌شود، خود را از موقعیت دور سازید. - قاطع باشید. به او بگویید که چه می‌کنید و چرا آن گونه عمل می‌کنید. - در شرایط آرام‌تر، در این باره که هر دو شما چه می‌توانید بکنید تا آن موارد تکرار نشود، با یکدیگر گفتگو کنید. نبایدها: - در مشاجره‌های تند وارد نشوید و سعی کنید او را متقاعد سازید که رفتارهای معقول دارد. - نتیجه نگیرید که او همواره به همان صورت عمل خواهد کرد یا آنکه او در پی یک بار انجام عمل غیر منطقی، دیگر فردی منطقی نخواهد بود. - در موقعیتی که شما را می‌آزارد باقی نمانید. - در شرایطی باقی نمانید که به اجبار پایتان به مشاجره‌ای بی حاصل و آسیب زننده باز شود. و کلام آخر اینکه بیاموزید تا موهبت‌های طبیعی خود -حس شهود و احساسات خود(به ویژه خشم)- را در جهت بنا کردن چارچوبی محکم به کار بگیرید که ارتباط زناشویی تان را استوارتر سازد نه آنکه با عدم مهارت در کنترل این هیجان گاه خطرناک، تیشه بر ریشه زندگی مشترک‌تان بزنید. نکته‌ی آخر:

فراموش نکنید، اطرافیان شما از برقی که در چشمان‌تان می‌درخشد، سرخی‌ای که به گونه‌هایتان می‌دود، تنفس سریع، یا آرواره‌های بر هم فشرده‌تان پی می‌برند که شما عصبانی هستید و انفجاری بزرگ در پیش است، بدون آنکه همچنان خودتان احساس کنید که خشمگینید...