زنان مراقب بیماری «میاستنی گراویس» باشند
در این نوع بیماری، بدن علیه برخی اجزای خود واکنش نشان می‌دهد و این واکنش در این بیماری روی محل اتصال عصب به عضله است؛ در نتیجه باعث ضعف عضلانی می‌شود. ضعف ممکن است هر عضله‌ای را درگیر کند ولی معمولاً از عضلات چشمی شروع می‌شود.
سرویس سبک زندگی فردا: به گفته یک متخصص مغز و اعصاب بیماری میاستنی گراویس نوعی بیماری خودایمنی است که مانند بسیاری از بیماری‌های خودایمن در زنان شیوع بیشتری دارد. در ادامه این مطلب را به نقل از مهرخانه بخوانید.
دکتر مهدی مقدسی، متخصص مغز و اعصاب، درباره شیوع بیماری میاستنی گراویس در زنان تصریح کرد: این بیماری در زنان شایع‌تر است ولی ممکن است در مردان شدیدتر باشد اما شیوع آن در مردان کمتر است. شیوع بیشتر بیماری در زنان علت تأییدشده‌ای ندارد. برخی بیماری‌ها ممکن است در جنس‌های مختلف شیوع بیشتری داشته باشد. این بیماری، خودایمنی است و بسیاری از بیماری‌های خودایمنی در زنان شایع‌تر است. بیماری ممکن است روی هر عضله‌ای تأثیر بگذارد او با بیان این‌که این بیماری یک بیماری سیستم ایمنی است، افزود: در این نوع بیماری، بدن علیه برخی اجزای خود واکنش نشان می‌دهد و این واکنش در این بیماری روی محل اتصال عصب به عضله است؛ در نتیجه باعث ضعف عضلانی می‌شود. ضعف ممکن است هر عضله‌ای را درگیر کند ولی معمولاً از عضلات چشمی شروع می‌شود؛ به‌طوری‌که پلک بیمار می‌افتد یا دچار دوبینی می‌شود. در مجموع هیچ عضله‌ای مصون نیست و ممکن است عضلات حلق، حنجره، دست، پا و سایر اندام‌ها گرفتار شوند. علایم بیماری میاستنی گراویس مقدسی در مورد علایم این بیماری اظهار کرد: معمول‌ترین علامت‌های این بیماری این است که پلک بیمار می‌افتد، دچار دوبینی می‌شود، صدایش
تودماغی می‌شود، در بلع دچار اشکال می‌شود یا در بالارفتن از پله‌ها دچار خستگی می‌شود. ممکن است بیمار در طول روز گاهی ضعف خیلی شدید داشته باشد و گاهی خیلی بهتر شود؛ یعنی ممکن است یک زمانی از روز پلک بیمار بیفتد و در زمان دیگری از روز باز باشد. در مجموع تغییرات بیماری کاملاً بارز است. می‌توان علایم بیماری را بهبود بخشید این متخصص مغز و اعصاب با تأکید بر این‌که بیماری میاستنی شیوع کمی ندارد، گفت: شیوع این بیماری از ۵ تا ۱۰ نفر در هر صدهزار نفر است. در زمینه درمان آن نیز اگر منظور از درمان این است که با مصرف دارو و تمهیداتی علایم بیمار بهبودی پیدا کند و فرد بتواند زندگی نسبتاً معمولی داشته باشد، بله درمان‌پذیر است؛ اما اگر منظور این است که مدت کوتاهی دارو بخورند و تا آخر عمر مشکل حل شود، این روند خیلی کم اتفاق می‌افتد. معمولاً بیماران باید تحت نظر باشند و حداقل تا مدت‌های طولانی دارو مصرف کنند زیرا در غیر این صورت ممکن است بیماری‌شان بازگردد. مصرف هرگونه دارو باید تحت نظر پزشک باشد او با بیان این‌که میاستنی جزو بیماری‌هایی است که توجه بسیار زیادی را می‌طلبد، ادامه داد: این بیماری ممکن است عضلات تنفسی را درگیر
کند؛ در نتیجه بیمار تنفسش مختل شود. به همین جهت چنین بیمارانی باید از دو موضوع پرهیز کنند. مصرف بعضی از داروهایی که برای بیماری‌های معمولی دیگری استفاده می‌شود، ممکن است این بیماری را تشدید کند. مصرف هر دارویی برای آن‌ها مجاز نیست. نباید بدون مشورت پزشک حتی برای بیماری‌های معمولی مانند دل‌درد، پادرد و کمردرد دارو مصرف کنند. حتی اگر به پزشکی هم مراجعه می‌کنند، نام بیماری‌شان را بگویند تا پزشک بتواند محدودیت‌های دارویی‌شان را اعمال کند. یعنی اگر به پزشک برای مشکل دیگری مراجعه می‌کنند، باید بگویند که چنین بیماری‌ای دارند زیرا مصرف هر دارویی برایشان مجاز نیست. لزوم پیشگیری از سرماخوردگی
مقدسی به اهمیت جلوگیری از اختلالات تنفسی در این بیماران اشاره کرد و افزود: نکته دوم این است که حتماً باید مراقب باشند تا دچار سرماخوردگی و عفونت تنفسی نشوند زیرا به‌طور کلی عضلات‌شان خستگی‌پذیری دارد یعنی زود خسته می‌شود. در نتیجه اگر فرد سرما بخورد و نیاز به تنفس بیشتر و عمیق‌تری داشته باشد، ممکن است عضلات تنفسی‌شان خسته شود و دچار اختلال اکسیژن شوند. اگر اختلال در بیماری شدت پیدا کرد، اختلال بلع شدید شد، بعد از نوشیدن آب، به سرفه افتاد، صدایش شدیداً تودماغی شد، یا تنفسش به مشکل برخورد، جزو اورژانس‌های جدی مغز و اعصاب است و باید به پزشک اورژانس مراجعه کند تا تحت مراقبت‌های ویژه قرار بگیرد. پس دو نکته‌ای که بیماران باید به شدت رعایت کنند، این است که خودسرانه هیچ دارویی مصرف نکنند و از اختلالات تنفسی و گرفتاری‌های ریوی به شدت پرهیز کنند و در صورت بروز این علایم سریعاً به اورژانس مراجعه کنند تا تحت مراقبت ویژه قرار بگیرند.
دیدگاه تان را بنویسید