رژیم غذایی که برای مبتلایان به آلزایمر توصیه میشود
آلزایمر اگر در سنین کهنسالی رخ دهد شاید بتوان گفت که امکان درمانی برای فرد مبتلا وجود ندارد و تنها می توان روند این بیماری را کند کرد. کمک به این افراد وظیفه اعضای خانواده است.
دکتر سلام: آلزایمر اگر در سنین کهنسالی رخ دهد شاید بتوان گفت که امکان درمانی برای فرد مبتلا وجود ندارد و تنها می توان روند این بیماری را کند کرد. کمک به این افراد وظیفه اعضای خانواده است. از جمله مواردی که می تواند روند این بیماری را کند و یا متوقف کند یک رژیم و برنامه غذایی مناسب است.
افرادی که دچار آلزایمر یا زوال عقل میشوند، تغذیه برایشان به یک چالش تبدیل می شود. وقتی عملکرد شناختی یک فرد کاهش مییابد، ممکن است حتی فراموش کند غذا بخورد و یا از وسایل غذا خوردن، مثل قاشق یا چنگال استفاده کند. روشهای تغذیه ای زیر میتواند به سلامت فردی که دچار آلزایمر و زوال عقل شده کمک کند، تا وضعیتش را بهبود بخشیده و از طرفی به سلامت شما هم به عنوان پرستار آن فرد کمک کند.
دستورالعمل های تغذیه ای برای افرادی که آلزایمر دارند
- سعی کنید غذاهایی متعادل، با تنوع غذایی بالا آماده کنید. حتما از سبزیجات، میوهها، غلات کامل، لبنیات کمچرب و غذاهای پروتئینی کمچرب استفاده کنید.
- غذاهایی را که چربیهای اشباعشده و کلسترول بالا دارند، کم کنید.
- مصرف شکرهای تصفیهشده را به حداقل برسانید. این شکرها در عین حال که حاوی کالری هستند، اما فاقد فیبر، مواد معدنی و ویتامیناند.
- مصرف غذاهایی را که سدیم بالا دارند، کم کرده و کمتر از نمک استفاده کنید.
افرادی که دچار آلزایمر یا زوال عقل هستند، به رژیم غذایی خاصی نیاز ندارند. برای این افراد هم به مانند دیگران، خوردن غذای متعادل و داشتن یک رژیم غذایی مغذی برای سلامت عمومی بدن، بسیار مفید خواهد بود. وقتی بیماری پیشرفت میکند، کماشتهایی و کمبود وزن به یک نگرانی تبدیل میشود. در چنین مواردی، پزشک برای افزودن کالری، مصرف مکمل ها را در بین غذاها تجویز میکند. از طرفی هیدراته نگه داشتن بدن هم میتواند یک مشکل باشد. نوشیدن چند لیوان آب و یا سایر مایعات در طول روز و یا خوردن غذاهایی که محتوای آبی زیادی دارند، مانند میوهها، انواع سوپ و اسموتی ها میتواند آب بدن را تأمین کند.
برخی از علل کماشتهایی افرادی که آلزایمر دارند، عبارتند از:
- عدم شناخت و آگاهی درست فرد دربارهی غذا.
- جای نامناسب دندانهای مصنوعی در دهان.
- مصرف دارویی.
- تحرک و ورزش کم.
- کم شدن حس بویایی و چشایی.
دیدگاه تان را بنویسید