راه های جریان یافتن رحمت در خانواده / دوری از حب دنیا
حب نداشتن به دنیا به معنی استفاده نکردن از دنیا نیست.دوری از حب دنیا یعنی اینکه دنیا چشم آدم را نگیرد و فریب دنیا را نخورد و یکی از مهم‌ترین آفت‌هایی است که خانواده را از بیت آسمانی و الهی شدن دور می‌کند.
سرویس سبک زندگی فردا: خانواده خیلی موضوع مهمی است. رسیدن به همه بهره‌مندی‌های اصلی عالم هستی که آدم با ملکوت مرتبط شود، ملکوت را ببیند. ملکوت در زندگی انسان جاری شود. غم و غصه هیچ جای زندگی آدم نماند، همه استعدادهای آدم شکوفا شود و ... همه این‌ها به برکت بیت اتفاق می‌افتد ولی نه هر خانواده‌ای. خانواده‌ای که آداب را رعایت کرده باشد. آدابی که آدم باید رعایت کند تا خانواده‌اش بیت آسمانی و الهی بر روی زمین بشود در آیات قران و روایات اهل‌بیت (علیهم‌السلام) مکرر بیان شده است.
یکی از مهم‌ترین مسائلی که البته آفت همه جای زندگی انسان است و دمار از روزگار انسان در می‌آورد؛ حب دنیاست. دوری از این حب دنیا و مبارزه با این حب یکی از آدابی است که خانواده را بیت الهی و آسمانی می‌کند. البته حب نداشتن به دنیا به معنی استفاده نکردن از دنیا و برنامه‌ریزی نکردن برای امور دنیایی نیست. دوری از حب دنیا یعنی اینکه دنیا آمال و آرزوی کسی نباشد. درست مثل پول. هیچ آدمی پول را به خاطر پول بودنش نمی‌خواهد انسان استفاده از این اسکناس را می‌خواهد. دنیا هم حکم اسکناسی را دارد که لاجرم روزی فرسوده خواهد شد. انسان مدتی فرصت دارد تا از آن استفاده کند. دوری از حب دنیا یعنی برای خود دنیا زندگی نکند.
از امام سجاد (علیه‌السلام) پرسیدند: کدام عمل نزد خدا از همه اعمال بهتر است؟ فرمودند بعد از معرفت خدای عزوجل و رسولش، هیچ عملی بهتر از بغض دنیا نیست و البته برای بغض دنیا شعبه‌های بسیاری است که در زندگی انسان ریشه کرده است.
بغض دنیا داشتن یعنی انسان برای دنیا زندگی نکند بلکه از دنیا استفاده کند. بین این دو تفاوت بسیاری است. یک کسی مثل وجود مبارک حضرت علی (علیه‌السلام) بیل میزند، درخت می‌کارد و از دنیا استفاده می‌کند ولی برای دنیا کار نمی‌کند. دوری از حب دنیا یعنی اینکه دنیا چشم آدم را نگیرد و فریب دنیا را نخورد. این می‌شود دوری از حب دنیا که یکی از مهم‌ترین آفت‌هایی است که خانواده را از بیت آسمانی و الهی شدن دور می‌کند.
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
«سَبِّحِ اسْمَ رَبِّكَ الْأَعْلىَ (1) الَّذِى خَلَقَ فَسَوَّى(2) وَ الَّذِى قَدَّرَ فَهَدَى(3) وَ الَّذِى أَخْرَجَ المْرْعَى(4) فَجَعَلَهُ غُثَاءً أَحْوَى(5) سَنُقْرِئُكَ فَلَا تَنسىَ (6) اِلَّا مَا شَاءَ اللَّهُ إِنَّهُ يَعْلَمُ الجْهْرَ وَ مَا يخَفَى(7)
وَ نُيَسِّرُكَ لِلْيُسْرَى(8) ظفَذَكِّرْ إِن نَّفَعَتِ الذِّكْرَى(9) سَيَذَّكَّرُ مَن يخَشىَ(10) وَ يَتَجَنَّبهُا الْأَشْقَى (11) الَّذِى يَصْلىَ النَّارَ الْكُبرْى(12) ثمَُّ لَا يَمُوتُ فِيهَا وَ لَا يحَيىَ(13) قَدْ أَفْلَحَ مَن تَزَكىَ(14)
وَ ذَكَرَ اسْمَ رَبِّهِ فَصَلىَ(15) بَلْ تُؤْثِرُونَ الْحَيَوةَ الدُّنْيَا (16) وَ الاَخِرَةُ خَيرْ وَ أَبْقَى (17) إِنَّ هَاذَا لَفِى الصُّحُفِ الْأُولىَ(18) صحُفِ إِبْرَاهِيمَ وَ مُوسىَ(19)» سوره مبارکه اعلی
خدایا من هبوط کردم بر روی این دنیا. صبح و شبم در ارتباط با این دنیا می‌گذرد، شما هم از من نخواستی که دنیا را کنار بگذارم، نخورم و نپوشم و زندگی نکنم؛ که باید در همین دنیا زندگی کنم و عبادت تو را به‌جا بیاورم. ولی من کوچک و ضعیفم و گاهی می‌شود که دنیا جلوی چشمم را می‌گذرد و یک‌وقت به خودم می‌آیم و می‌بینم برای خود دنیا دارم کار می‌کنم آن‌وقت از خودم بدم می‌آید که دنبال چیزی می‌دوم که آخرش هیچ فایده‌ای برایم ندارد جز خستگی و ملالت. من می‌دانم برای دنیا زندگی کردن خیلی بد است ولی. به‌حق خوبان عالمت، به‌حق امام سجاد (علیه‌السلام) بر من نپسند که برای دنیا زندگی کنم. دست من را بگیر مثل تمام ائمه بزرگ عالم که دست ائمه دیگر را گرفتند. دست من را در دست امیرالمؤمنین علی (علیه‌السلام) قرار بده تا من را هم مثل خودش از دل این دنیا بیرون بکشد. ان شاء الله
دیدگاه تان را بنویسید