آیت الله مصباح یزدی: یکی از مفاخر انسانیت در مسند حکومت، مقام معظم رهبری است / چیزی شبیه معجزه است که معاندین هم نتوانستند یک نقطه ضعف از ایشان پیدا کنند

به گزارش ایسنا، آیت‌الله محمدتقی مصباح یزدی در گفت‌وگو با جمعی از اعضای حزب بیداری اسلامی با اشاره به لزوم شناخت نعمت‌های الهی و شکر آن‌ها، نعمت عظیم انقلاب اسلامی و برپایی نظام بر اساس دین را آرزوی همه انبیا و اولیای الهی دانست و اظهار کرد: هر چند مراتبی از نظام دینی در طول ۱۴۰۰ سال گذشته واقع شده است اما نسبت به نظام اسلامی که از چهل سال پیش در کشورمان ایجاد شده است، بسیار متفاوت است؛ در طول تاریخ اسلام، زمانی و پدیده‌ای را که بتوان با انقلاب اسلامی ایران مقایسه کرد، سراغ ندارم.

مصباح یزدی ادامه داد: شاید عده‌ای گمان کنند، این نظام نیز مانند نظام‌های دیگری است که در این کشور وجود داشته‌اند، نهایت این‌که خدمات بیشتری در این نظام نسبت به دوره پهلوی و قاجار صورت گرفته است. لذا اولین وظیفه این است که به‌خوبی برای همگان به‌خصوص نوجوانان تفاوت این انقلاب با سایر انقلاب‌ها و کودتاها تبیین شود و فرق اساسی آن نیز بیان شود.

استاد اخلاق حوزه علمیه با اشاره به مشکلات و مصائبی که برای امام (ره) در این مسیر پیش آمد، اظهار داشت: در بین همه کسانی که ما می‌شناختیم، فقط آقا مصطفی بود که می‌توانست جای پدر را بگیرد؛ امتیازات بسیار فراوانی داشت، از هوش و فراست گرفته تا همت و تقوا، چیزی کم نداشت؛ اما امام (ره) داغ ایشان را دید و نه تنها تحمل کرد بلکه آن را از الطاف خفیه الهی نامید.

وی با اشاره به این‌که چنین شخصی را جز با انبیا و اولیای الهی نمی‌توان مقایسه کرد، افزود: بالاخره امام (ره) بعد از پیروزی انقلاب، قریب به یک دهه، این کشتی را هدایت کرد؛ اما همه نگران بودند که بعد از امام (ره) چه خواهد شد؛ دشمنان نیز بی صبرانه منتظر چنین روزی بودند که انتقام خود را بگیرند؛ حقیقت این بود که نه تنها بنده که هیچ یک از دوستان باور نمی‌کردیم که کسی بتواند نقش رهبری امت را مانند امام (ره) ایفا کند.

عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم افزود: ما مقام معظم رهبری را از قبل می‌شناختیم، اما باور نمی‌کردیم که ایشان چنین قدرتی داشته باشند، از طرف دیگر افرادی هم بودند که خود یا طرفدارانشان احساس می‌کردند بتوانند کشور را مدیریت کنند و لذا خوف اختلاف نیز وجود داشت؛ اما خداوند لطف کرد و ظرف چند ساعت - و علیرغم این‌که ایشان از پذیرفتن این پست ابا می‌کردند - بدون هیچ اختلافی، مسئله حل شد و در حال حاضر نیز حدود ۳۰ سال بر این مسند قرار گرفت و جای امام (ره) را به خوبی پر کرد.

وی اظهار داشت: تاریخ آینده ثابت خواهد کرد که یکی از مفاخر انسانیت در مسند حکومت، مقام معظم رهبری است. این‌که کسی ۳۰ سال پست دشواری را بر عهده داشته باشد و هیچ کجا نتوان اشتباه قطعی از وی نشان داد و حتی معاندینی که دنبال گرفتن یک نقطه ضعف از ایشان هستند، نتوانند چیزی پیدا کنند، چیزی شبیه معجزه است.

مصباح یزدی افزود: از سخن گفتن و عمل کردن گرفته تا شیوه زندگی و رفتارهای خانوادگی ایشان، عاری از هرگونه نقطه ضعف است؛ آن هم در روزگاری که رهبر پیشرفته‌ترین کشورها، فردی است که دیوانگی او زبانزد است و مایه ننگ مردم آن کشور است، در چنین زمانی خداوند چنین رهبری به ما داده است.

استاد اخلاق حوزه علمیه قم در تبیین علت این تفاوت گفت: تفاوت اصلی امام (ره) و مقام معظم رهبری با سران کشورهای دنیا در این است که ایشان به دنبال انجام وظیفه الهی، آن هم خالصانه برای خدا هستند. همین اخلاص هم سبب پیروزی انقلاب اسلامی، عزت و پیشرفت‌های کشور شده است؛ اگر در آینده نیز مسئولان کشور، از این دست باشند، چنین روحیه‌ای داشته باشند و همکارانشان را از کسانی انتخاب کنند که این روحیه را داشته باشند، سنت الهی همان سنت یعنی پیروزی مردم پابرهنه بی‌اتکا به هیچ قدرتی است.

وی ادامه داد: باید توجه داشته باشیم که ما امروز ریزه‌خوار سفره پابرهنگان مستضعفی هستیم که به خاطر خدا، امام (ره) را اطاعت کردند؛ اگر همین مسئله را برای نسل آینده نیز تبیین کنیم تا همگان به دنبال انجام وظیفه برای خدا باشند، این پیروزی‌ها تداوم خواهد داشت.

مصباح یزدی ضمن اشاره به بیانیه گام دوم انقلاب گفت: در انتهای گام دوم ما زنده نیستیم، اما این ملت زنده خواهد بود؛ اگر کسانی که در گهواره هستند تا کسانی که نوجوان هستند، امروز درست تربیت شوند و این مسئله برایشان تبیین شود و انگیزه کار برای خدا پیدا کنند، این انقلاب نیز تا ظهور حضرت حجت (عج) با قوت به راه خود ادامه خواهد داد؛ اما اگر این ارتباط قطع شد و روحیه‌ها عوض شد، نتیجه مطلوب نیز نخواهد داشت.

عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم با اشاره به فرصت‌ها و تهدیدات رسانه‌ها، تکنولوژی، فضای مجازی و بازی‌های رایانه‌ای، افزود: امروز تکنولوژی علیرغم ایجاد فرصت‌ها، به سادگی با ابزاری به اندازه کف دست، فرزندان را از والدین جدا کرده است و فرزندان مشغول این ابزارها شده‌اند و اتفاقاً دشمنان نیز از این راه‌ها هر آنچه که بخواهند در ذهن بچه‌های ما وارد می‌کنند؛ برنامه را طوری تنظیم می‌کنند که از همان کودکی طوری ساخته شوند که به این مسائل، بی‌تفاوت باشند؛ طبیعتاً نسلی که چنین تربیت شود، در آینده در جهت مطلوب، تأثیرگذار نخواهند بود.

استاد اخلاق حوزه‌های علمیه ادامه داد: نمی‌توان کودکان را از این ابزار منع کرد؛ بلکه باید برنامه‌های سازنده صحیح برای سرگرمی آن‌ها فراهم کرد که شیرین و جذاب و در عین حال آموزنده باشد؛ این امر نیازمند تربیت نیروهای هنرمند و متخصص است؛ هر چند قدم‌هایی در این زمینه برداشته شده، اما تا حد مطلوب فاصله زیادی دارد.

وی خاطر نشان کرد: هنوز در دانشگاه‌های جمهوری اسلامی، اساتیدی تدریس می‌کنند که هم نسبت به ضروری‌ترین مسائل دینی و هم نسبت به نظام شک و تردید ایجاد می‌کنند و هم نسبت به روش مبارزه با شاه و استکبار جهانی، ایجاد شبهه می‌کنند. گاهی به گونه‌ای وانمود می‌کنند که امام (ره) اشتباه کرد و با دشمنی با شاه و آمریکا، این همه کشته و ویرانی به وجود آورد. باید با مذاکره، حق را گرفت! آیا چنین تحلیل‌هایی برای جوانانی که با سرگرمی‌ها و بازی‌ها مأنوس شده‌اند، جذاب‌تر خواهد بود یا ایستادن در مقابل دشمن، ولو به قیمت شهادت؟! طبیعی است جوانی که با بازی‌ها و سرگرمی‌های بی‌هدف رشد کرده، به دنبال سرگرمی بیشتر است.

عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه ادامه داد: آیا صحیح است که ما هم تنها به دنبال ایجاد سرگرمی باشیم، آن هم بدون هدف؛ دلیلمان هم از ساخت برنامه‌های سرگرم کننده این باشد که اگر ما نسازیم، مردم به دنبال سرگرمی‌های گمراه کننده خارجی می‌روند؟! در واقع بین فاسد و افسد، فاسد را انتخاب کرده‌ایم نه این‌که خوب را انتخاب کرده باشیم.

مصباح با اشاره به کمبود نیروی انسانی کارآمد در امر تربیت اظهار داشت: متأسفانه با این‌که چهل سال بعد از انقلاب، فرصت داشته‌ایم، در زمینه رشد فرهنگ دینی کوتاهی کرده‌ایم. به عنوان نمونه از همان اوایل انقلاب، امام (ره) فرمود علوم انسانی باید اسلامی شود؛ چهل سال گذشته است؛ چقدر تا نقطه مطلوب فاصله داریم؟ هر چند در این زمینه خیلی کار شده است، اما نسبت به مطلوب، خیلی فاصله دارد.

وی خاطر نشان کرد: لذا باید مشکلات و کمبودهای خودمان را بشناسیم و راه جبران آن‌ها را یاد بگیریم و در صدد حل آن‌ها برآییم. قرار نیست همه یک جور کار کنیم؛ بلکه باید افراد را با توجه به استعدادهایشان در زمینه‌های مختلف به کار گرفت. متأسفانه در هر زمینه‌ای هم وارد شویم، کمبود داریم و باید افراد مختلف با استعدادهای مختلف را در زمینه‌های مختلف به کار گرفت.

وی در جمع‌بندی سخنانش اظهار داشت: در وهله اول باید به دنبال فهم صحیح از اسلام و هدف آن باشیم و در وهله بعد، به دنبال شیوه پیاده کردن احکام و اهداف اسلام در جامعه باشیم. هرچند برای این کار باید نیروهایی تربیت کرد؛ البته نمی‌توان توقع داشت که نیروهای کاملاً مطلوب و مناسب، وجود داشته باشند؛ بلکه باید نیروهایی که نسبتاً مطلوب هستند را جمع کرد و کمبودهای آن‌ها را با عقل جمعی، جبران کرد تا فکر صحیح‌تر و عمیق‌تری به وجود بیاید.

مصباح با اشاره به لزوم کار برای خدا گفت: شرط تأثیرگذاری کارها منوط به الهی بودن انگیزه ماست و این نیاز به خودسازی دارد؛ مبادا به اسم دین و انقلاب، به دنبال این باشیم که خودمان به پست و مقامی برسیم.