غفلت ما از ترویج تشیع در جنوب شرق آسیا

روزنامه خراسان: رئیس مرکز مطالعات فرهنگی بین المللی سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی گفت: آنچه در کشورهای جنوب شرقی آسیا انعکاس داشته است تشیع فرهنگی در قالب سنت های آیینی، باورهای اجتماعی و عرفانی و ادبیات است که می توانستیم از این ظرفیت بهره بیشتری ببریم و دستگاه های فرهنگی از آن غفلت کرده اند.

دکتر «محمدعلی ربانی» که در نشست علمی درباره موضوع «جریان شناسی دینی فرهنگی جنوب شرقی آسیا و جایگاه تشیع» در جامعة المصطفی العالمیه مشهد سخن می گفت، در خصوص ترکیب جمعیتی شیعه معاصر در کشورهای منطقه گفت: میانگین شیعیان در این منطقه حدود 3 میلیون نفر است که حدود دو میلیون نفر آن ها در اندونزی و بقیه در تایلند، فیلیپین، میانمار، مالزی و سنگاپور سکونت دارند. وی با اشاره به تفاوت شیعیان قدیم که قبل از انقلاب اسلامی شیعه بودند و شیعیان جدید که بعد از وقوع انقلاب اسلامی به مذهب شیعه گرویده اند، اظهار کرد: شیعیان قدیم، آیین گرا و از جهت فرهنگی نیز متاثر از حوزه های عربی و سنت های بومی هستند، اما شیعیان جدید که عمدتا بخشی از روشنفکران جامعه هستند، از گفتمان اسلام که برگرفته از آثار امام خمینی(ره)، شهید مطهری، دکتر شریعتی و دکتر نصر است تاثیر پذیرفته اند و انقلاب اسلامی را نیز تبلیغ می کنند.

وی با بیان این که بیشترین منازعه ایجاد شده بین شیعیان و اهل سنت در منطقه به قرن 16، 17 و 19 میلادی مربوط می شود، به مشکلات 4 سال اخیر در این منطقه اشاره کرد و افزود: عامل خارجی و جریان های وابسته به سعودی و وهابیت، اولین و مهم ترین عامل در تشدید منازعات بوده است. دکتر ربانی با اشاره به راه اندازی مرکزی برای توسعه صوفی گری تا سلفی گری و افراط گری در مقابله با شیعه، اظهار کرد: سلفی گری انرژی زیادی علیه غرب داشت که متاسفانه این انرژی با مدیریت عربستان سعودی و آمریکا به حوزه منازعه با شیعه و انقلاب اسلامی تبدیل شده است.

وی به برخی چالش های فکری و فرهنگی موجود در این حوزه نیز اشاره کرد و گفت: چالش گسترش تاریخی و فرهنگی، فقدان رهبری متمرکز، تاثیر تحولات و منازعات سیاسی، تکثر و تعدد مراکز و نهادهای فرهنگی و مذهبی، منازعه داخلی استادان و روشنفکران، از جمله چالش های پیش رو در منطقه جنوب شرقی آسیاست.