خبرگزاری ایسنا: حمید بهرامی اظهار کرد: وقتی کودک دنیای پیرامون خود را پیشبینیپذیر، امن، حامی و آرامشبخش میبیند، از شکلگیری اختلال دلبستگی در امان است؛ ولی اگر والدین ناآگاهی داشته باشد که مربیان مهد و یا پرستار او را بدون توجه به لزوم شکلگیری شاخصهای مثبت در شخصیت فردی، زود به زود تغییر دهند، ممکن است زمینه برای بروز احساس ناامنی و اضطراب جدایی فراهم شود؛ در واقع، این احساس ناشی از تجربهای است که کودک با اولین مراقبان زندگی خود داشته و ممکن است تا سالهای بزرگسالی ادامه یابد. این روانشناس ادامه داد: در چنین شرایطی، کودک تصور میکند که دنیا چندان قابل پیشبینی و اتکا نیست. به همینخاطر ممکن است در سنین نوجوانی نسبت به بزرگترهای خود بیاحساس و بیتفاوت شود و یا نسبت به نگهداشتن هر چیزی که ممکن است از دست برود مسرانه و با بیتابی تلاش کنند. به عبارتی، نظریهپردازان دلبستگی معتقدند الگوهای دلبستگی ایمن و ناایمن که در نوزادی و کودکی پایهگذاری میشود، به نوعی در همه رابطههای بعدی فرد تکرار میشود. وی با بیان اینکه اختلال اضطراب جدایی، اختلال رایجی بین کودکان است، افزود: چنین کودکی، وقتی احساس
میکند که جدایی نزدیک است، شروع به گریهکردن میکند و زمانیکه پدر یا مادرش بیرون هستند حتما با آنها تماس تلفنی برقرار میکند؛ چراکه همیشه نگران است والدین یا نزدیکانش صدمه ببینند و هنگام خواب از دیگران میخواهد کنارش بخوابند. علاوه بر این، معمولا از مدرسه رفتن امتناع و از دردهای جسمانی شکایت میکند. در ضمن اغلب برای اینکه کنار والدین بماند تمایلی به بیرونرفتن با دوستانش ندارد. بهرامی تصریح کرد: برخی کودکان به طور ژنتیکی خلق و خوی حساستر و مضطربتری دارند که آمادگی آنها را برای بروز این مشکل بیشتر میکند. البته والدین بسیار سهلگیر که به همه خواستههای کودکانشان تن میدهند نیز به اندازه والدین سختگیر، احتمال بروز اختلال اضطراب را تشدید میکنند. علاوه بر این،خانوادههایی که پیوستگی، حمایت، گرمی و صمیمیت در آنها کمرنگ است نمیتوانند تعارضها و تنشهای احتمالی را مرتفع کنند و صبر حوصله زیادی برای بزرگشدن کودکان به خرج نمیدهند. این روانشناس یادآور شد: بهتر است بیدلیل و فقط به خاطر سلیقه و دلایل شخصی، مهد و مربی کودک را تغییر ندهیم؛ چراکه در این صورت فرصت شکلگیری احساس صمیمیت و آرامش را از
فرزندانمان دریغ میکنیم. علاوه بر این در صورت نیاز، باید حتما لزوم تغییر پرستار را برای کودکمان توضیح دهیم.
دیدگاه تان را بنویسید