بدون هیچ دلیلی همیشه خسته هستید ؟

ویرلن: یک مشورت سریع با دکتر گوکل سریعا با چندین تشخیص مختلف مواجهتان می کند. کم کاری تیروئید و خستگی آدرنال محتمل ترین موارد هستند. اما تنها راه رسیدن به ریشه بیماری این است که با یک پزشک و متخصص واقعی صحبت کنید. متخصص نگاهی به سابقه تان می کند از نظر فیزیکی معاینه می کند و ممکن است چند آزمایش نیز بنویسد. در ادامه هر دو این مشکلات را برایتان شرح می دهیم تا تفاوت آنها را درک کنید و متوجه شوید درگیر کدام هستید. ابتدا تیروئید را در نظر بگیرید بیماری تیروئید فوق العاده شایع است. بسیاری از افراد در دنیا با تیروئید کم کار درگیر هستند، این بیماری در خانم ها بیشتر از آقایان شایع است، همچنین خطر ابتلای به آن از ۶۰ سالگی به بعد بیشتر هم می شود. وقتی تیروئید ( غده ای کوچک و پروانه ای شکل که در پایه گردن نشسته است ) به خوبی کار کند، هورمونی تولید می کند که سوخت و ساز و دمای بدن را تنظیم می نماید. اگر این غده به اندازه کافی هورمون تیذوئید تولید نکند، فرآیندهای بدنتان شروع به کند شدن می کند. در ابتدا شاید متوجه چیزی نشوید، اما همینطور که سوخت و سازتان به کند شدن ادامه می دهد، نشانه های کلاسیک کم کاری تیروئید خود را نشان می دهند: خستگی، اضافه شدن وزن، یبوست، حساسیت به سرما و خشکی پوست. البته این نشانه ها می توانند به دیگر مشکلات نیز اشاره داشته باشند، بنابراین تنها راه اینکه مطمئن شوید مشکلتان کم کاری تیروئید است آزمایش خون TSH می باشد. اگر TSH بالا باشد، کم کاری تیروئید دارید. معمولا پزشکتان دوز روزانه ای از هورمون مصنوعی تیروئید ( تیروکسین ) تجویز می کند تا بدن آنچه از دست داده را به این شکل دریافت کند. همه چیز درباره آدرنال اگر تیروئیدتان را چک کردید و مشکلی نبود، پس زمانش است که به سراغ آدرنال بروید. شایان ذکر است که بعضی از پزشکان نمی دانند چیزی به نام خستگی آدرنال وجود دارد. با این وجود پزشکانی هم هستند که به خستگی آدرنال معتقدند و آن را کاملا جدی می گیرند. نشانه های خستگی آدرنال شامل خستگی و اضطراب می شود، زمانی که سریع از جای خود بلند می شوید احساس سرگیجه می کنید، قادر به بهبود سرماخوردگی و عفونت ها نیستید، و احساس اضطراب، تحریک پذیری و کج خلقی می کنید. نظریه بر این مبنا است که این نشانه ها بدلیل درست عمل نکردن و استرس وارد شدن به غدد آدرنال است - غده های بسیار کوچکی که بالای کلیه ها قرار گرفته اند، و هورمون های استرس را ترشح می کنند. نتیجه این مشکل کمبود کورتیزول است که خستگی آدرنال یا اختلال در نظم آدرنال نام دارد. خستگی آدرنال زمانی رخ می دهد که، استرس های مدوام باعث می شوند غدد آدرنال پشت سر هم مقدار زیادی هورمون استرس ترشح کنند، و بعد از اینکه مدت زمان طولانی پشت سر هم کار می کنند، دیگر توانایی ادامه دادن ندارند. غدد آدرنال دیگر به اندازه نیاز کورتیزول تولید نمی کنند و به همین خاطر احساس تهی بودن می کنید. اگر فکر می کنید شما هم این مشکل را دارید، توصیه می شود آزمایشی انجام دهید تا سطح کورتیزول سنجیده شود. سطح کورتیزول را می توان با خون، ادرار، مایع بزاق، و یا حتی مو آزمایش کرد. خستگی آدرنال را باید از مواردی به حساب آورد که چک کردنشان ضروری است. گاهی به صورت اضطراب، افسردگی یا سندرم پیش از قاعدگی در نظر گرفته می شود، و بعضی مواقع نیز اختلال در نظم آدرنال علائم پیش از یائسگی و یائسگی را بدتر می کنند، مواردی مانند داغ کردن، عرق کردن های شبانه، مشکل در خوابیدن، و کاهش میل جنسی. خستگی آدرنال ممکن است پشت این نشانه ها پنهان شود، اگر حس کردید علائم از بین نمی روند بهتر است با آزمایش مطمئن شوید مشکل از آدرنال است یا خیر. اگر خستگی آدرنال تایید شد، می توانید با تغییراتی در سبک زندگی مشکل را حل کنید. قند مصرفی را کاهش دهید،همچنین مصرف ویتامین های کلیدی را که این غده را پشتیبانی می کنند افزایش دهید، از جمله ویتامین های گروه B و ویتامین C. ورزش کردن نیز بسیار مهم است، اما وقتی آدرنال تحت فشار است باید مواظب باشید که بیش از حد یا خیلی کم ورزش نکنید. ۲۰ دقیقه پیاده روی یا آهسته دویدن برای دوره تسکینتان می تواند مناسب باشد. در همین حال، در معرض سموم قرار گرفتنتان را کاهش دهید، سمومی مانند بیسفنول که می تواند برای هورمون ها مشکل ایجاد کند. بیسفنول در برخی محفظه های پلاستیکی خاص، بسیاری از محصولات کنسرو شده و روی رسید کارت خوان ها پیدا می شود. برخی پزشکان به بیمارانی که مشکل خستگی آدرنال دارند کورتیزول می دهند، اما این کار آنچنان توصیه نمی شود چون دوز بالای این هورمون می تواند بسیار خطرناک باشد.