در استخر و حمام عمومی پابرهنه راه نروید

تبیان: با شوق و علاقه وسایل شنای تان را برمی دارید و به استخر می روید، می خواهید پیش از ورود دوش بگیرید که ناگهان می بینید دمپایی های تان را فراموش کرده اید. مجبور می شوید روی نوک انگشتان حرکت کنید تا پای تان به چیزی برخورد نکند. نگران چه چیزی هستید؟ قارچ، زگیل، کسی چه می داند در این محیط همیشه مرطوب، چه چیزهای دیگری می تواند باشد. چندش آور است. البته فراموش کردن دمپایی ها عمدی نبوده است! در استخر و رختکن پابرهنه نباشید. پاهای تان را پس از شستن کاملا خشک کنید و هنگامی که ایستاده اید تا لباس های تان را بپوشید هم پابرهنه نباشید بدترین اتفاقی که می تواند بیفتد چیست؟ اگر دمپایی های تان را فراموش کنید، خیلی خیلی بدشانس خواهید بود اما چیزی که اقعا نمی خواهید اتفاق بیفتد این است که چیزی در اتاق رختکن یا زیردوش بریدگی روی پوست تان ایجاد کند: تاول یا جوشی که روی پوست تان دارید به یک لبه کف پوش زیر دوش برخورد کرده یا روی یک ناخن کنده شده پا می گذارید و این تاول پاره می شود. این ناخن پر از میکروب است و شما ممکن است دچار عفونت بدی شوید که حتی نیاز به مداوای بیمارستانی داشته باشد. البته این یک رویداد شایع در بسیاری از استخرهای عمومی نیست. متاسفانه هم امکان عفونت های قارچی وجود دارد مانند بیماری پای ورزشکار و هم عفونت های ویروسی مانند زگیل. این بیماری ها در محیط های مرطوب خوب می مانند و می توانند روی پوست تان نشسته و در نهایت حتی اگر بریدگی یا زخم بازی هم نداشته باشید، حضور وحشتناک شان را اعلام کنند. همینطور اگر عادت دارید گاهی کفش های عرقی فرد دیگری را به پا کنید، احتمال ابتلا به این بیماری ها وجود دارد. البته خوشبختانه درمان این دو تا حدودی ساده است؛ چند هفته استفاده از پماد مخصوص برای مبارزه با بیماری پای ورزشکار و جراحی لیزر برای برداشتن زگیل. البته باز هم بهتر است پیشگیری کنید تا مبتلا نشوید. سعی کنید وسایل استخر یا باشگاه ورزشی تان را سروقت حاضر کنید تا عجله باعث فراموشی چیزی نشود. هستند کسانی که با جوراب زیر دوش می روند، روی حوله می ایستند و یا حتی پاهای شان را با کیسه های پلاستیکی می بندند. اما شما کافیست پابرهنه نباشید، پاهای تان را پس از شستن کاملا خشک کنید و هنگامی که ایستاده اید تا لباس های تان را بپوشید هم پابرهنه نباشید.