مقام و منزلت حضرت اباالفضل(ع) در قیامت

مشرق:ابوحمزه ثمالی روایت می کند: امام زين العابدين عليه السّلام نگاهی به عبيد اللّه فرزند عباس بن على بن ابى طالب کرد و شروع به گريه كرد و فرمود: هيچ روزى براى پيامبر خدا ـ صلّى اللّه عليه و آله ـ از جنگ احد سخت ‏تر نبود، زيرا حضرت حمزة بن عبد المطلب كه شير خدا و رسول بود، در آن روز شهيد شد. بعد از جنگ احد جنگ موته بود که براى پيامبر خدا سخت بود، زیرا پسر عموى آن حضرت يعنى جعفر بن ابى طالب در آن روز شهيد شد. سپس امام زين العابدين فرمود: هيچ روزى مثل روز عاشوراى امام حسين نبود. زيرا تعداد سى هزار نفر كه گمان مى ‏كردند از اين امت بودند، اطراف آن امام را گرفتند و هر كدام از آنان مي خواستند با ريختن خون امام حسين به خدا تقرب بجويند. امام حسين وجود خدا را به ايشان ياد آوری مي كرد ولى نمى ‏پذيرفتند، تا اينكه سرانجام آن حضرت را ظالمانه و از سر كينه و دشمنى شهيد نمودند. آن گاه امام سجاد عليه السّلام فرمود: خدا حضرت عباس را رحمت كند، زیرا امام حسين را بر خود مقدم داشت و جان خود را فداى آن حضرت نمود تا اينكه دست هایش قطع شد. خداوند عز و جل در عوض دست هاى عباس دو بال به وى عطا كرد تا به وسيله آن ها در بهشت با ملائكه پرواز نمايد، همچنان که اين نعمت را به جعفر بن ابى طالب عطا كرد. حضرت عباس عليه السّلام نزد خداوند مقام و منزلتى دارد كه فرداى قيامت همه شهدا بر آن غبطه مي خورند. (امالی صدوق، مجلس 70 شماره 10)