مهدپرتال: آسم بیماری است که اغلب در بزرگسالان را رنج می دهد، اما ممکن است کودکان هم به این بیماری تنفسی مبتلا شوند. آسم خفیف متناوب در این الگو علائم بالینی به صورت حمله خفیف و به فاصله دو روز پس از سرماخوردگی بروز می کند و مابین حمله های خفیف علامتی ندارند و یا علائم ناچیز است. پزشکان این نوع آسم را در صورت لزوم با داروهای زوداثر مانند سالبوتامول درمان می کنند. بعضی از پزشکان مصرف داروهای زوداثر را در ابتدای سرماخوردگی توصیه می کنند تا از تنگ شدن ماهیچه های دیواره نایژه ها و بروز علائم بالینی آسم پیشگیری کنند. آسم شدید متناوب در این الگو بیماران مبتلا به آسم شدید متناوب، عموما حمله های کمی دارند ولی حمله ها اغلب شدید است و نیاز به مراجعه اورژانس و یا حتی بستری شدن در بیمارستان دارند. سرماخوردگی در این نوع آسم شایعترین عامل برانگیزنده بیماری می باشد. علیرغم استفاده از داروهای زوداثر برای این نوع آسم، ممکن است پزشک داروهای پیشگیری کننده را در طول سال و یا فقط در فصولی که بیشترین احتمال بروز حمله آسم وجود دارد توصیه کند. آسم مزمن این کودکان اکثرا دچار علائم بالینی هستند. حمله های خفیف و یا شدید آسم در آنها
تکرار می شوند و در بین حمله ها نیز بدون علامت نیستند. دستورالعمل های درمانی کنونی توصیه می کند که کودکان مبتلا به آسم مزمن روزانه و منظم از داروهای پیشگیری کننده استفاه کنند و یک داروی زوداثر را نیز جهت مصرف در مواقع ضوری در دسترس داشته باشند. آیا کودکی که مبتلا به آسم است خوب می شود؟ گرچه آسم یک بیماری بالقوه خطرناک است است ولی با درمان مناسب اکثر کودکان خوب می شوند. بهترین مطالعاتی که بر روی سرانجام درازمدت آسم شده در استرالیا انجام گرفته است و نشان داده که دو سوم کودکان مبتلا به آسم بهبود می یابند که گاهی این امر قبل از بلوغ و یا حوالی آ« است ولی در تعداد کمی از بیماران در دوران بزرگسالی، بیماری عود می کند. در بیشتر یک سوم باقی مانده نیز با افزایش سن، بیماری آنها بهبود می یابد و فقط حدود ۱۰% از کودکان مبتلا به آسم در بزرگسالی نیز آسم را به عنوان یک مشکل عمده تجربه می کنند. بررسی های اخیر نشان داده شده است که در کودکان کم سن و سال دو نوع آسم وجود دارد. در نوع اول کودکان با راههای هوایی نسبتا باریک بدنیا می آیند و وقتی این راههای هوایی، بدنبال التهاب پوشش درونی که در اثر عفونت های ویروسی رخ می دهد تنگ
تر می شوند، در اثر آن علائم آسم بروز می نماید. در صورتی که مادر در طی حاملگی سیگار بکشد احتمال بیشتری دارد که نوزادش دچار راههای هوایی نسبتا باریک شود. هنگامی که نوزاد رشد می کند راههای هوایی وی وسعت بیشتری یافته و احتمال آنکه عفونت های ویروسی بتوانند راههای هوایی را تنگ کرده و علائم آسم را بروز دهند کم می شود. در نتیجه این دسته از کودکان به هنگام بروز عفونت های ویروسی مانند سرماخوردگی دچار علائم آسم می شوند و بیماری آنها در طول مدت کودکی بهبود می یابد. در نوع دوم کودک به آلرژیهایی ماند آسم، آلرژی بینی و اگزما مبتلا است. این کودکان به هنگام برخورد با موادی مانند گرده گیاهان و حیواناتی که به آنها حساسیت دارند دچار علائم آسم می شوند و آنها اغلب همان علائمی را از خود بروز می دهند که بدنبال عفونت های ویروسی تنفسی مشاهده می شود. احتمالا این کودکان استعداد به آلرژی را از والدین خود به ارث برده اند. احتمال بیشتری نیز وجود دارد که این کودکان در طی رشد، آسم و آلرژی بینی را حفظ کنند و کمتر احتمال می رود که از آسم به طور کلی رهایی یابند. پایش آسم کودک پایش یعنی مراقبت دقیق. پایش آسم کودکتان به اندازه رانندگی خودرو
مهم است و از حوادث سر راه پیشگیری می کند. پزشک عملیات پایش را با معاینه و پرسش انجام خواهد داد. پزشک با دو روش این کار را انجام خواهد داد: ۱-پایش علائم بالینی کودک ۲-پایش وضعیت کارکرد ریه با پیک فلومتر معیارهای کنترل خوب آسم کدام است؟ هنگامی که آسم کودک به خوبی کنترل شده باشد، تعداد حمله ها نادر است و به علاوه کودک باید: بندرت سرفه شبانه داشته باشد. بندرت به علت سرفه یا تنگی نفس از خواب بیدار شود. به اندازه سایر کودکان فعالیت بدنی داشته باشد و به ندرت سرفه، خس خس، گرفتگی سینه و اشکال در تنفس داشته باشد. سرماخوردگی او از نظر مدت زمان مانند سایر کودکان باشد. معیارهای کنترل نامناسب آسم کدام است؟ سرفه شبانه بیدار شدن از خواب در اثر سرفه یا گرفتگی سینه افزایش سرفه، خس خس و یا اشکال در نفس کشیدن طی ورزش یا کاهش توان انجام فعالیت بدنی به علت آسم سرفه یا خس خس به هنگام استراحت (در هنگام انجام تکالیف و یا تماشای تلویزیون)
دیدگاه تان را بنویسید