چرا تحصیل کرده ها همچنان بیکارند؟

شفاف: می گوید دانشجوی فوق لیسانس رشته کشاورزی است اما هیچ امیدی به آینده کاری و موفقیت شغلی ندارد.می گوید 27 ساله است و فقط درس می خواند که خوانده باشد! در آخر هم می خواهد در مغازه فلافل فروشی پدرش مشغول به کار شود چرا که به قول خانواده اش این رشته برای او نان و آب نمی شود.محمد به خبرنگار شفاف می گوید: عاشق رشته کشاورزی هستم و در زمینه مدیریت خاک و آب تحقیقات بسیاری نیز انجام داده ام اما نمی توانم دانسته هایم را عملی کنم چون عملا کاری برای من نیست.

او تاکید می کند: دلم می خواهد در هفته دولت از آقای رئیس جمهور خواهش کنم فکر به حال فارغ التحصیلان رشته کشاورزی کنند چرا که در روزهایی که آب هدر می رود و خشکسالی نزدیک است، دانش امثال من می تواند بسیار موثر باشد. مینای 24 ساله هم دانشجوی رشته ریاضی در دانشگاه تهران است.می گوید تنها یک ترم به پایان تحصیلم باقی مانده اما جز تدریس خصوصی به دبیرستانی ها کاری پیدا نکرده ام. مینا به خبرنگار شفاف می گوید: امیدم را برای استخدام در آموزش و پرورش هم از دست داده ام چرا که وضعیت حق التدریسی ها که مشخص است و استخدام شدن در آموزش و پرورش هم که پارتی بزرگ می خواهد. این دانشجوی 24 ساله تاکیدمی کند: می خواهم درسم را ادامه دهم شاید بتوانم استاد دانشگاه شوم اما می دانم هیات علمی دانشگاه شدن هم به این سادگی ها نیست و به طور کلی از انتخاب رشته ام پشیمانم چرا که نمی تواند مرا به علاقه ام که معلمی و آموزش دادن است برساند. مهران 30 ساله اما دانشجوی رشته دکترای کامپیوتر گرایش سخت افزار است.او که در دانشگاه آزاد دوران دکتری خود را می گذراند از نداشتن سرمایه برای شروع کردن کار گلایه دارد. او می گوید: با اینکه تخصص حرفه ای سخت افزار دارم و دانشجوی دکتری هستم اما در شرکت ها باید به عنوان کارمند جز مشغول به کار شوم و زیر دست کسانی باشم که تخصصی در رشته من ندارند. مهران تاکید می کند:البته کار کردن عار نیست و من برای درس خواندنم کلاس نمی گذارم اما از لحاظ مادی هم این نوع کار کردن عایدی برای من با این همه هزینه تحصیل ندارد اما اگر توانایی مالی باز کردن شرکتی را داشتم هم می توانستم کار افرینی کنم و هم طراحی و حتی تولید. امثال این دست دانشجویان در کشور زیاد است.جوانانی که با امید به آینده و انگیزه فراوان وارد دانشگاه می شوند اما به در بسته اشتغال می خورند و ناامید می شوند. آمار چه می گویند؟ بنا بر آمار، بیشترین بیکاران در رشته های کامپیوتر، صنعت و فناوری، معماری و ساختمان، محیط زیست، کشاورزی، جنگلداری و شیلات هستند. به عقیده کارشناسان، نگاه کسب درآمد دانشگاه ها از پذیرش دانشجو و فرار از پذیرش هرگونه مسئولیت درباره اشتغال و پس از تحصیلات دانشگاهی افراد باعث شده تا امروز دست کم یک میلیون و ۲۰۰ هزار نفر از خروجی دانشگاه ها تجربه تلخ بیکاری را بچشند. وزارت کار در آخرین گزارش خود درباره وضعیت اشتغال و بیکاری فارغ التحصیلان دانشگاهی و بیکارترین رشته های دانشگاهی کشور اعلام کرده بود: جامعه فارغ التحصیل یا در حال تحصیل سرمایه انسانی هر کشوری محسوب می شود. امروزه منطبق نبودن رشته های تحصیلی با نیاز بازار کار یکی از مشکلاتی است که گریبان بسیاری از دانش آموختگان دانشگاهی را گرفته است.در یکی دو دهه اخیر جامعه با گرایش روزافزون جوانان برای ورود به دانشگاه ها مواجه بوده و این روند همچنان ادامه دارد. این مساله به حدی رسیده که امروز در بسیاری از رشته های دانشگاهی که جوانان از آنها فارغ التحصیل می‌شوند، بازار کاری وجود ندارد و به اصطلاح بازار کار بسیاری از رشته اشباع شده است. با این حال هنوز هم دولت و وزارت علوم به همراه وزارت کار راهکاری برای ورود بی حساب و کتاب به دانشگاه ها در رشته هایی که بازار کار ندارند و مهارت آموزی به دانشجویان انجام نداده است. به تازگی نیز، معاون وزیر کار با بیان اینکه ۴.۵ میلیون نفر متقاضی بالقوه کار هم اکنون در دانشگاه‌ها حضور دارند، اعلام کرده: هم اکنون به ازاء هر کاردان ۳ کارشناس در کشور وجود دارد که باید این روند برعکس شود. کورش پرند گفته: در حال حاضر ۴ میلیون و ۵۰۰ هزار دانشجو در کشور وجود دارد که یکی از مهم ترین مشکلات آنان هرم دانشجویی است، یعنی ۶۶ درصد در حوزه کارشناسی و کمتر از ۲۳ درصد در حوزه کاردانی هستند، به عبارتی به ازای هر یک کاردان، ۳ کارشناس حضور دارند که این نسبت باید برعکس باشد. معاون وزیر کار افزوده: فارغ التحصیلان دانشگاهی در مقطع کارشناسی برای ورود به بازار کار بایستی مهارت های لازم را کسب نمایند. رئیس سازمان آموزش فنی و حرفه ای کشور بر متناسب بودن رشته های دانشگاهی با نیاز بازار کار تأکید کرد. وی در ادامه از تصویب طرح توانمندسازی دانشجویان و فارغ التحصیلان دانشگاهی با تأکید بر ایجاد اشتغال پایدار در شورای عالی اشتغال خبر داده است.خبری که می تواند باعث خوشحالی دانشجویان شود الته اگر بعد از توانمند سازی شغلی برای آنها وجود داشته باشد.!