تولید الیاف کربن از هوا

عصر ایران: دانشمندان در آمریکا روشی را برای استخراج دی اکسید کربن از هوا و ساخت نانوالیاف کربنی که یک ماده تولیدی ارزشمند محسوب می شود، یافته اند. سیستم شکل گرفته توسط دانشمندان آمریکایی از انرژی خورشید نیرو می گیرد و چند ولت برق از یک ظرف حاوی نمک مذاب داغ عبور می کند. دی اکسید کربن توسط این سیستم جذب شده و نانوالیاف کربن به تدریج در یکی از الکترودها جمع می شوند. دستگاه فعلی طی هر ساعت می تواند 10 گرم نانوالیاف کربن تولید کند. به گفته تیم پژوهشی، این رقم می تواند افزایش یافته و بر انتشار دی اکسید کربن تاثیرگذار باشد، اما برخی دیگر از پژوهشگران چندان مطمئن نیستند. با این وجود، روش معرفی شده می تواند نسبت به روش های موجود گزینه ای ارزان‌تر برای تولید نانوالیاف کربن باشد. به گفته پروفسور استورات لیکت از دانشگاه جورج واشنگتن، نانوالیاف کربن برای استفاده در بسیاری موارد گزینه ای بسیار گران است. نانوالیاف کربن تا پیش از این در زمینه هایی مانند قطعات الکترونیکی و باتری ها مورد استفاده قرار گرفته اند و اگر هزینه ها کاهش یابد، دامنه استفاده از آنها گسترده‌تر شده و به عنوان مثال، قطعات کربنی سبک وزن و قدرتمند مورد استفاده در هوایما و قطعات خودرو را افزایش می دهند. ایده تبدیل دی اکسید کربن هوا به محصولاتی مفید از موضوعات محبوبی محسوب می شود که البته بیشتر با وعده هایی محقق نشده تا داستان هایی موفقیت آمیز گره خورده است. اما پروفسور لیکت اطمینان دارد طراحی وی می تواند به موفقیت دست یابد. کل فرآیند معرفی شده از سوی لیکت به انرژی کمی نیاز دارد و در مقیاس های وسیع قابلیت اجرا دارد. به گفته وی، این سیستم می تواند حتی مسیری معقول برای کاهش سطوح دی اکسید کربن در اتمسفر باشد. اما دکتر کتی آرمسترانگ، مهندس شیمی در دانشگاه شفیلد، معتقد است فرآیند معرفی شده توسط لیکت در سطح آزمایشگاهی امیدوارکننده و جالب توجه است اما چشم انداز بزرگتر وی چالش برانگیز و مشکل آفرین است. به منظور جذب دی اکسید کربن از هوا، این فرآیند نیازمند جذب مقادیر زیاد گاز برای تولید کربن است که اجرایی شدن آن در مقیاس وسیع هزینه های فرآیند را افزایش می دهد. به گفته دکتر پل فنل، مهندس شیمی در کالج سلطنتی لندن، تولید نانوالیاف کربن هدفی قابل ستایش محسوب شده و محصولی ارزشمند تولید می شود اما اگر ایده شما استخراج دی اکسید کربن موجود در اتمسفر و تولید آن میزان نانوالیاف کربن باشد که بر روند تغییرات آب و هوایی تاثیرگذار باشد، تحقق چنین هدفی من را شگفت زده خواهد کرد. با این وجود، پروفسور لیکت همچنان معتقد است اجرایی کردن این ایده در مقیاس بزرگ ارزش امتحان کردن را دارد.