چرا روانی می شویم؟!

بوق بوق و بوق.آن هم برای راننده خودروی جلویی که از ماشینش دود بلند می شود و معلوم است نقص فنی دارد که ایستاده.صدای بوق آنقدر ادامه دار می شود که راننده خودروی خراب عصبانی و خشمگین بیرون میاید و سر هیچ و پوچ درگیری لفظی آغاز می شود و در نهایت کار به زد و خورد و قفل فرمان می کشد. کودکی در خودروی کناری گوش هایش را گرفته و از ترس می لرزد.کودک دیگری از ماردش می پرسد: مامان این آقا با زنش دعواش شده؟!در این میان دخترک نوجوان سوار برخودروی پدیری که بوق می زد التماس می کند :آقا ولش کن...تو رو خدا ولش کن و ترافیک ادامه دارد... اپیزد دوم خانه آرام نیست. پسر 8 ساله خواهر 3 ساله اش را در اغوش گرفته و دلداری می دهد که گریه نکند.صدای فریادها و شکستن ها بلند است.انقدر بلند که پسرک هر چه سعی می کند گوش های خواهرش نشنود موفق نمی شود.لرزش بی امان دست ها یش هم تمامی ندارد.دعوای پدر و مادرش اما سر یک اتو و یقه ای که خوب صاف نشده شروع شد.مثل روزهای دیگر که سر غذا، سر خرید و خرجی خانه و ... شروع می شد. افزایش خشونت و به خطر افتادن سلامت جامعه افزایش خشونت در کلان شهرها و حتی شهرهای کوچک ایران مدت هااست که زنگ هشدار سلامت روانی به خصوص کودکان و نوجوانان را به صدا در آورده است. سال گذشته بود که آمارهای وزارت بهداشت از ابتلای 21درصدی مردم کشور به اختلالات روانی خبر می داد که در پایتخت به 34درصد می‌رسید. بیمارانی که در جمعیت 12 میلیونی تهران، 4میلیون نفر می شدند و بی تردید این امار امسال افزایش یافته است چرا که نه از فشارهای اقتصادی روی مردم کم شده و نه اقدامات جدی برای کنترل سلامت روانی مردم صورت گرفته است. این در حالی است که آمارها نشان می دهد؛ آستانه تحمل مردم بسیار کم شده و میزان خشونت افزایش قابل توجه ای یافته است تا جایی که بنا بر شهادت آمار، هر روز به طور متوسط ۲۹۵ نفر در استان تهران چنان با یکدیگر دعوا می کنند و همدیگر را مورد ضرب و شتم قرار می دهند که کارشان به پزشکی قانونی می کشد یعنی به طور متوسط، هر ۵ دقیقه یک نفر. سال گذشته تا پایان بهمن ماه ۹۹ هزار و ۱۲۶ نفر به دلیل آسیب های ناشی از نزاع به مراکز پزشکی قانونی استان تهران مراجعه کرده اند که این تعداد در مقایسه با مدت مشابه سال ۹۲ افزایش ۱.۳ درصدی داشته است. آمارمیزان نزاع ها و حتی قتل های ناشی از خشم، ضرورت توجه به این موضوع و اجرای اقدامات لازم جهت نهادینه کردن راه های کنترل خشم بین افراد جامعه و افزایش آستانه تحمل مردم را نشان می دهد. آغاز ۵۰ درصد اختلالات روانی قبل از ۱۴سالگی از سوی دیگر، معاون اجتماعي سازمان بهزيستي با اشاره به اينكه شروع ۵۰ درصد اختلالات رواني زير ۱۴ سال است، اعلام کرده: ۱۲ تا ۱۵ درصد نوجوانان داراي اختلالات اضطرابي هستند که به نظر می رسد نتیجه آنچه است که در جامعه می گذرد. حبيب‌ا... مسعودي‌فريد در حالي در حاشيه همايش «نقش سلامت رواني و اجتماعي دختران در توسعه اجتماعي» به اختلالات رواني نوجوانان اشاره كرد كه كارشناسان همواره بر اين نكته تاكيد كرده‌اند كه پايش درستي از اختلالات رواني در دوران كودكي و نوجواني انجام نمي‌شود و آمارهايي كه معمولا براي اختلالات رواني داده مي‌شود براي افراد بزرگسال است. خرداد سال گذشته رئيس انجمن علمي روانپزشكان گفت: تحقيقات تازه در ايران نشان مي‌دهد بين 20 تا 25 درصد ايرانيان دچار بيماري رواني هستند و بيش از 50 درصد مراجعه‌كنندگان به پزشكان عمومي داراي انواعي از بيماران رواني هستند. سيد احمد جليلي درباره فراواني بيماري‌هاي رواني در بين ساير بيماران نيز گفت: دستكم 30 درصد مراجعان به پزشكان عمومي به دليل انواع مختلفي از بيماري‌هاي رواني مراجعه كرده‌اند. لذا لازم است پزشكان عمومي درباره درمان بيماري‌هاي رواني مطالعه داشته باشند. همچنين 30 درصد ديگر بيماران اين پزشكان هم داراي انواع بيماري رواني و جسمي هستند و مي‌توان گفت بالاتر از 50 درصد بيماران در كشور، مبتلا به گونه‌هاي مختلف بيماري رواني از جمله افسردگي هستند. همچنين علي‌اكبر نجاتي‌صفا، عضو هيات علمي دانشگاه علوم پزشكي تهران عنوان كرد: بر اساس يك مطالعه 21 درصد از افراد مورد مطالعه علائم افسردگي، 8/ 20 درصد علائم اضطرابي، 9/17 درصد علائم جسمي و 2/ 14 درصد اختلال كاركرد اجتماعي داشتند. شيوع مشكلات سلامت روان با افزايش سن رابطه مستقيمي داشت و در افراد متاهل، بيوه، طلاق گرفته و بازنشسته شيوع بالاتري مشاهده گرديد. شايع‌ترين علامت افسردگي علاوه بر خلق افسرده، علائم جسمي بود. البته هر چند در در اظهارنظری تازه روز گذشته معاون اجتماعي سازمان بهزيستي گفته: تحقيقات و مطالعات بسياري در دنيا بر روي بخش‌هاي سلامت روان و اختلالات مختلف در نوجوانان انجام شده است و به نظر مي‌رسد نوجوانان ايران نيز تا حدود زيادي همانند نوجوانان ساير كشورها هستند و شايد آمارها در كشور ما ۲ تا ۳ درصد كمتر از دنيا باشد.تا باز هم به نوعی صورت مساله پاک شود و ایران بدون مشکل معرفی شود اما در هر حال بالارفتن امار نزاع خیابانی ، طلاقو بیماری های روانی همه وهمه نشانگر این مساله است که باید این معضل بزرگ اجتماعی را که انسان هایی خشن و بیمار تحویل جامعه می دهد از همان مدارس و کودکستان ها کنترل کرد.