آمریکایی‌ها می‌دانستند اف14 ایران موشک هوا به زمین ندارد/ چرا ایران پیگیری لازم را در دادگاه های بین المللی نکرد؟

کد خبر: 428101

این را آمریکایی‌ها می‌دانستند که هواپیمای اف 14 ایران موشک هوا به زمین ندارد. آن چیزی که بیشتر از همه برای من سوال است اینکه چرا ایران در مقابل واقعه تلخ ایرباس شکایات و پیگیری‌های لازم را به دادگاه های بین‌المللی نکرده است.

آمریکایی‌ها می‌دانستند اف14 ایران موشک هوا به زمین ندارد/ چرا ایران پیگیری لازم را در دادگاه های بین المللی نکرد؟
سرویس فرهنگی فردا- نسرین بشیری راد - محمد مهدی شیخ صراف؛ پرواز مسافربری شماره ۶۵۵ شرکت هواپیمایی ایران‌ایر با شناسه « IR655 » از بندر عباس به مقصد دبی در تاریخ ۱۲ تیر ۱۳۶۷ در حرکت بود که با شلیک موشک هدایت شونده از ناو یواس‌اس وینسنس متعلق به نیروی دریایی ایالات متحده آمریکا بر فراز خلیج فارس سرنگون شد و تمامی ۲۹۰ سرنشین آن که شامل ۴۶ مسافر غیر ایرانی و ۶۶ کودک بودند، جان باختند. این جنایت از نظر میزان تلفات انسانی، هفتمین جنایت مرگبار هوایی تاریخ است.

دولت آمریکا مبلغ ۶۱.۸ میلیون دلار به خانواده‌های قربانیان و همچنین ۷۰ میلیون دلار برای خسارت ناشی از سقوط هواپیمای مسافربری پرداخت کرد. این مبالغ به صورت بلاعوض و بدون قبول مسئولیت حادثه پرداخت شد. آمریکا هرگز عذرخواهی نکرد و هیچ‌کدام از خدمه ناو وینسنس تحت پیگرد قرار نگرفتند؛ حتی ویلیام راجرز فرمانده ناو جنگی آمریکا در پایان خدمت خود مدال شجاعت گرفت.

گفتگوی تفصیلی امیرسرتیپ دوم خلبان بازنشسته رضا رمضانی از خلبانان هواپیمای اف 14 در زمان جنگ تحمیلی با «فردا» در خصوص حمله ناو آمریکایی به هواپیمایی ایرباس ایرانی به شرح زیر است:

فردا: در زمان حمله ناو آمریکایی به هواپیمای مسافربری ایرباس شما کجا مشغول بودید؟

بنده در آن زمان خلبان اف 14 بودم؛ منطقه خلیج فارس باید در طول هشت سال دفاع مقدس به طور شبانه روزی پوشش هوایی داده می‌شد. هواپیمای اف 14 یک هواپیمای شکاری است یعنی اصلا موشک هوا به زمین ندارد و ایران از هواپیمای اف 14 بعنوان هواپیمای رهگیر، شکاری و مقابله کننده با هواپیمای حمله کننده ی دشمن در طول جنگ استفاده می‌کردیم؛ البته هواپیمای اف 14 قابلیت حمل تجهیزات رزمی دیگر را هم دارد ولی ما استفاده نکردیم. این را آمریکایی‌ها می‌دانستند که هواپیمای اف 14 ایران موشک هوا به زمین ندارد و طبیعتا ایران هی وقت با اف14 به آنها حمله نمی کند. ولی آن چیزی که بیش از همه برای من سوال است اینکه چرا ایران در مقابل واقعه تلخ ایرباس شکایات و پیگیری‌های لازم را به دادگاه بین‌المللی نکرده است؟

فردا: اصلا سابقه حمله هوایی به ناوهای آمریکا در خلیج فارس وجود داشته که آمریکایی ها از آن هراس داشته باشند؟

در جنگ ایران و عراق سابقه دارد که عراق یک ناو جنگی آمریکایی را مورد هدف قرار داد ولی چون از خودشان بود گذشتند. اما سابقه حمله هواپیمای جنگی ایران به ناو امریکایی نداشته ایم.

فردا: نظر شما درباره بحث خطای انسانی و خطای رادار ناو در این جنایت که از سوی امریکایی ها مطرح شد چیست؟

در خصوص اینکه آمریکایی‌ها می‌گویند در حمله به هواپیمای ایرباس دچار خطا شده‌اند، باید بگویم که یکی از مسائل ساده‌ای که رادار نشان می‌دهد سایز هواپیماست. جالب است بدانید حتی سایز هواپیمای مسافربری با شکاری در صفحه رادار متفاوت است و اینکه از نظر تشخیص برای آنها کاملا محرز بوده که هواپیمای جنگی نیست و مسافربری است و حتی از بعد نظامی و خلبانی سطح مقطع هواپیمای مسافربری ایرباس حداقل 3برابر هواپیمای شکاری بوده که در صفحه رادار کاملا واضح است.

فردا: گویا رویارویی ایران و آمریکا در خلیج فارس از ماجرای بازرسی ها و اسکورت کشتی ها شروع می شود. نیروی هوایی ایران در ماجرای جنگ دریایی و اسکورت کشتی‌ها چه نقشی ایفا می کرده است؟

در ابتدای جنگ تنها بندر ایران که کشتی‌های بزرگ می‌توانند در آن پهلو بگیرند، بندر امام خمینی(ره) بود و هیچ کدام از بنادر بوشهر، بندرعباس، چابهار قابلیت پهلوگیری کشتی‌های بزرگ را نداشتند و همگی از طریق بندر امام انجام می‌شد و ضمن اینکه بنادر بارگیر و صادرات نفت و تامین منافع ملی جنگ در خلیج فارس بود لذا منطقه خلیج فارس از نظر اقتصادی و نظامی حائز اهمیت بسیار بوده و هست که البته کمتر هم صحبت درباره آن می‌شود و بیشتر از جنگ در مناطق زمینی صحبت می‌کنند.

فردا: به نظر می رسد سیری که درگیری ایران، عراق در خلیج فارس طی کردند هم فراز و فرود زیادی داشته است.

در اوایل چون فکر می‌شد که جنگ یک روز یا یک ماهه طول خواهد کشید بحث رفت و آمد کشتی‌ها چندان مهم نبود، ولی با گسترش ابعاد جنگ طرح هماهنگی اسکورت نفت کشت با نیروی دریایی در ارتش نوشته شد که کشتی‌ها چگونه از زمان ورود به خلیج فارس و خروج آن اسکورت شوند.

همانطور که می‌دانیم نیروی دریایی عراق در 7 آذر کاملا منهدم شد و تا آن زمان که کاملا منهدم نشده بود، کشتی‌های ما در معرض تهدید قرار داشتند که نیروی دریایی از دریا و نیروی هوایی از هوا با آنها مقابله می‌کرد و عراق بعد از خنثی شدن نیروی دریایی‌اش برای اینکه بتوانند در این بخش فعال باشند با هلیکوپتر و هواپیما می‌آمدند و ناوگان‌های (تجاری و نفتی) را مورد حمله قرار می‌دادند که برای مقابله با نیروی هوایی و نیروی دریایی برای مقابله با آنها مشترکا اقدام عملیاتی انجام می‌دادند.

هواپیماهای f4 و f14 از پایگاه هوایی بندرعباس و پایگاه هفتم یعنی شیراز و اصفهان طبق طرح می‌آمدند و در آسمان منطقه حضور داشتند و با سوخت گیری‌های هوایی که انجام می‌شد در طول مدتی که این کشتی‌ها وارد منطقه‌ی تهدید می‌شدند بالای سر اینها به صورت 24 ساعته پوشش هوایی امن ایجاد می‌کردند تا تخلیه و مجدد گروهی از منطقه خطر خارج و دور شوند.

سوال: آیا درگیری هم بین هواپیماها وجود داشته است؟

درگیری‌های زیادی با هواپیماهای عراقی در این منطقه به وقوع پیوست وچندین فروند هواپیماهای عراقی منهدم شد. باید عرض کنم با وجود اینکه عراق تلاش می‌کرد که حملات خود را شدت بخشد تا در پی آن صادرات نفتی ایران را قطع کند ولی هیچ وقت صادرات ایران قطع نشد؛ مستحضر هستید که عراق نفت خود را در منطقه جنوب از اسکله البکر و الامیه و همچنین از منطقه بی طرف بین کویت و عربستان و نفت‌های بخش‌های شمالی را از طرف ترکیه و سوریه صادر می‌کرد. تاسیسات اسکله البکر و الامیه که در همان ابتدای جنگ و در عملیات‌های مکرر منهدم شدند و عملا هیچ کشتی با سیادت دریایی کسب شده ایرانی نمی‌توانست در آن جا پهلو بگیرد.
در بخش‌های شمالی هم با توجه به بمباران‌های پی در پی پالایشگاه‌ها و تلمبه خانه‌ها به خصوص k1وk2عملا صادرات نفت عراق در این بخش هم قطع شده بود که دراین باره نخست وزیر وقت ترکیه گفته بود که از ترکیه هیچ نفتی صادر نمی‌شود تنها راه صادرات و تامین درآمد عراق از طریق منطقه بی طرف بین کویت و عربستان و از کمک‌های کشورهای مرتجع منطقه بود.
در این رابطه با توجه به استراتژی اعلام شده ایران مبنی بر اینکه یا منطقه خلیج فارس برای همه امن است یا برای هیچ کس، کشتی‌های حامل نفت عراق با توجه به اطلاعات بدست آمده شناسایی می شد و مورد حمله هوایی قرار می‌گرفت. این کار می بایست با دقت خاصی انجام می‌گرفت تا کشتی‌های سایر کشورها مورد هدف قرار نگیرد.
در این رابطه پایگاه هوایی بوشهر، بندرعباس، شیراز، اصفهان و رادارهای منطقه همگی به صورت یک تیم همکاری می‌کردند و البته نیروی هوایی شهدای بسیاری نیز در این راه تقدیم کرد.
۰

دیدگاه تان را بنویسید

 

نیازمندیها

تازه های سایت