ماهی زردک نخورید

کد خبر: 412877

ماهی زرده‎پر تخم‎های سمی دارد و خوردنش باعث تهوع و سرگیجه می‎شود.

ایسنا: زرده‎پرها گروهی از کپور ماهیان بزرگ آب‎های شیرین هستند و با نام‎های زردک و سس ماهی نیز معروف هستند. تقریباً همه‌ی خانواده دسته Barbus در مقایسه با کپور که به طور نمونه در لجن‎های بستر استخرها و آب‎های آرام ساکن می‎شوند، زرده‎پرها معمولاً در بسترهای شنی و سنگی در آب‎هایی با جریان تند با حجم اکسیژن حل شده بالا یافت می‎شوند. یک زرده‎پر بالغ طولی بین 25 تا 105 سانتی‎متر و وزنی بین 200 گرم تا 10 کیلوگرم دارد اگرچه وزن‎های حدود 1 تا 2 کیلوگرم بیشتر معمول هستند. اندازه زرده‎پرها در رودخانه‎های بزرگ از این نیز تجاوز می‎کند. بدنش کشیده و از طرفین کمی فشرده است و سر و فلس‎های بزرگی دارد. رنگ پشت آن قهوه‎ای تیره در طرفین زرد و در ناحیه شکم سفید است. علت نام‎گذاری آن باله‎های زردی است که دارد، دهانش در زیر قرار گرفته است. زرده‎پرها دارای دو جفت سبیل هستند. یک جفت سبیل بلند در جلوی دهانشان واقع شده که به‌وسیله آن می‎توانند به‌راحتی موقعیت خود را در مسیر حرکتیشان تشخیص دهند و یک جفت سبیل کوتاه‎تر در زیر چانه دارند. نوع دیگری از زرده‎پر در حوضه‌ی خزر وجود دارد که سری پهن و اندازه‎ای بزرگ‎تر دارد اما اخیراً بسیار کمیاب است. این دو گونه را از روی موقعیت باله پشتی می‎توان شناسایی کرد که در گونه مورد بحث برخلاف آن گونه دیگر نسبت سر به دم نزدیک‎تر است. نوع دیگر همیشه در قسمت‎های میانی رودخانه که دارای بستر قلوه‎سنگی و دمای متوسط ۱۵ تا ۲۰ درجه سانتی‎گراد به سر می‎برد. این ماهی از مواد گیاهی، بذر علوفه، حشرات آبزی، سخت‎پوستان کف‎زی و بچه ماهی‎ها تغذیه می‎کند. نرها در چهار سالگی و ماده‎ها در پنج سالگی بالغ می‎شوند. ماهی نر در زمان تخم‎ریزی روی سر و بدن برجستگی‎های مرواریدی دارد. زرده‎پرها بیشتر در رودخانه‎های اروپا و آسیای مرکزی زندگی می‎کنند. آنها هم‌چنین در آفریقا نیز یافت می‎شوند. نام Barbel از واژه لاتین Barba به معنی ریش یا هرگونه برآمدگی تیز شبیه مو استنتاج شده است که اشاره به حسگرهای مو مانند رشد کرده در طرفین دهان زرده‎پر دارد. باید توجه داشت که زرده‎پر یا زردک تخم‎های سمی دارد و خوردنش باعث تهوع و سرگیجه می‎شود. این ماهی در گیزه‎رود که یکی از رودخانه‎های مهم و پر آب شهرستان نورآباد است زندگی می‎کند که از ادغام رودخانه گچینه و بادآور ایجاد شده و به عنوان یکی از سرشاخه‎های رودخانه سیمره محسوب می‎شود. این منطقه طبیعتی چشم نواز دارد که می‎توان از آن به عنوان زیستگاه مناسبی برای حیواناتی از قبیل شنگ، سمور، انواع موجودات آبزی و پرندگان کنار آبزی نام برد.
۰

دیدگاه تان را بنویسید

 

اخبار مرتبط سایر رسانه ها

    تمامی اخبار این باکس توسط پلتفرم پلیکان به صورت خودکار در این سایت قرار گرفته و سایت فردانیوز هیچگونه مسئولیتی در خصوص محتوای آن به عهده ندارد

    نیازمندیها

    تازه های سایت

    سایر رسانه ها

      تمامی اخبار این باکس توسط پلتفرم پلیکان به صورت خودکار در این سایت قرار گرفته و سایت فردانیوز هیچگونه مسئولیتی در خصوص محتوای آن به عهده ندارد