اولین خودروی برقی در سال ۱۸۸۰ میلادی ساخته شد. این خودروها در اواخر قرن ۱۹ و اوایل قرن ۲۰ میلادی محبوب بودند، تا زمانی که پیشرفت در موتورهای درون سوز و تولید انبوه و ارزان خودروهای بنزینی، استفاده از آنها را کاهش داد. بحران انرژی در دهه ۷۰ و ۸۰ میلادی نیز باعث شد علاقهای دوباره به خودروهای برقی ایجاد شود؛ هر چند آن خودروها نتوانستند به تولید انبوه مانند قرن ۲۱ برسند. از سال ۲۰۰۸ میلادی، پیشرفت در ساخت باطریها و مدیریت انرژی، نگرانی درباره افزایش قیمت سوخت و ضرورت کاهش انتشار گازهای گلخانهای، تحولی در تولید خودروهای برقی رخ داد. چندین کشور، اعتبارات مالیاتی، یارانه و دیگر مشوقها را برای جا انداختن این خودروها اختصاص دادند. کاهش چشمگیر آلودگی هوا و وابسته نبودن به سوخت، از مزایای این خودروها نسبت به خودروهای متعارف درونسوز است. اما استفاده همهگیر از این خودروها با مشکلات و محدودیتهایی مواجه است. خودروهای برقی، گرانتر هستند و زیرساخت شارژ باطری مناسبی ندارند. شارژ دوباره این خودروها مدت زمان زیادی طول میکشد، اما با
استفاده از بستههای شارژ سریع، میتوان ۸۰ درصد باطری را در نیم ساعت شارژ کرد. این بستهها در کشورهای پیشرفته، در حال افزایش هستند، اما شارژ با برق معمولی شهر ممکن است تا ۸ ساعت طول بکشد. مشکل دیگر شارژ با برق شهر، استفاده خودرو در پارکینگ از برقی عمومی ساختمان است که در این صورت هزینه شارژ، برای هر فرد قابل محاسبه نیست.
امروزه، گوناگونی خودروهای برقی به ۳۰ مدل میرسد که بیشتر در کشورهای آمریکا، ژاپن، کشورهای اروپای غربی و چین تردد میکنند. در سال ۲۰۱۲ میلادی، ۲۸ درصد خودروهای برقی در ژاپن، ۲۶ درصد در آمریکا، ۱۶ درصد در چین، ۱۱ درصد در فرانسه و ۷ درصد در نروژ هستند. پرفروشترین این خودرها، نیسان لیف، تولید اواخر سال ۲۰۱۰ میلادی است که با فروش ۱۵۸ هزار دستگاه، در ۳۵ کشور دنیا یافت میشود.
بیشتر هزینه ساخت خودروی برقی به دلیل باطریهای پیشرفته به کار گرفته در آنهاست. هر چند با تولید انبوه باطریها، قیمت آنها روز به روز کاهش مییابد. دلیل عمده تغییر کند از خودروهای بنزینی به خودروهای برقی همین هزینه بالا است. طبق گزارش فایننشال تایمز در سال ۲۰۱۰، سه چهارم خریداران آمریکایی و انگلیسی اعلام کردند که به خرید خودروی برقی فکر کردهاند اما حاضر نیستند مبلغی بیشتر از خودروی بنزینی خود پرداخت کنند.
اگر چه هزینه اولیه این خودروها بالاست، اما به دلیل نداشتن موتور با قطعات متحرکه بالا (تنها ۵ قطعه متحرک) و طول عمر بالای باطریها برای چندین سال، هزینه نگهداری آنها پایین است. خودروی برقی، نیازی به بنزین، تعویض کلاچ، فیلتر روغن موتور، روغن موتور، فیلتر هوا، تسمه تایم، شمع، فیلتر بنزین ندارد. این خودروها در حالت ساکن، برق مصرف نکرده و حتی مقداری از برق خود را در زمان ترمز کردن تامین میکنند.
خودروی برقی در ایران در ایران نیز چند سال است که مسابقات ملی طراحی خودروی الکتریکی بین دانشگاههای فنی برگزار میشود. البته هیچ کدام از طرحها تجاری نشده است. اخیرا خودروی برقی دو نفره ساخت دانشجویان و اساتید دانشگاه آزاد اسلامی واحد قزوین رونمایی شده است. دولت نیز اخیرا چندین بار ابراز علاقه به واردات خودروی برقی کرده و حتی مشوقهایی مانند معافیت از عوارض را مطرح کرده است. سازمان محیط زیست نیز اعلام کرده است که در تلاش است تا با همکاری دولت و صندوقهای مرتبط مشوقهایی را برای خریداران خودروهای برقی ارائه دهد. چند روز پیش، رییس جمهور
روحانی از خودروی برقی-بنزینی رونمایی کرد که با یک بار شارژ ۸۰ کیلومتر طی کرده و پس از آن، میتوان از موتور بنزینی برای حرکت استفاده کرد. این طرح جزو طرح های کلان ملی است که با حمایت معاونت علمی و فناوری رییس جمهوری و سازمان گسترش، توسط شرکت تحقیقات موتور ایران خودرو اجرا شده است. در تابستان نیز خبر پیش فروش خودروی برقی ایتالیایی تازاری را دادند که حدود ۱۵۰ میلیون تومان است. اما هنوز این خودرو به خیابانها نیامده است.
شهرداری تهران اعلام کرده ۲۵٪ از آلودگیهای هوای تهران مربوط به موتورسیکلتهای در سطح شهر است. از این رو این سازمان با همکاری بانک شهر، هماهنگیهای لازم را با وارد کنندگان موتورسیکلتهای برقی و ثبت نام متقاضیان خرید با وام ۸۰٪ و بدون بهره را انجام داده است. البته این موتورسیکلتها هنوز به دست خریداران نرسیده است، اما شهرداری تهران گفته در مرکز شهر، ایستگاههای شارژ رایگان موتورسیکلت نصب شده و در آینده ورود موتورسیکلت بنزینی به طرح ترافیک ممنوع خواهد شد.
دیدگاه تان را بنویسید