روایت‌نیویورک‌تایمزازشیخ‌دردسرسازعربستان

العالم: در یادداشت نیویورک تایمز آمده است: علمای عربستان گاه فتواهایی صادر می کنند که جنجال به راه می اندازد، مانند فتوای حرام بودن مشاهده سریال های تلویزیونی یا معرفی کردن شخصیت کارتونی میکی ماوس به عنوان یکی از سربازان شیطان. ولی یکی از شیوخ عربستان به نام سلمان عوده اخیراً برای نظام حاکم این کشور دردسر ساز شده است. به نوشته این روزنامه، شیخ سلمان عوده از سال 2011 که تحولات کشورهای عربی آغاز شد، ندای دموکراسی خواهی و مدنیت سر داد و بیش از 5 / 4 میلیون طرفدار در توییتر و چند میلیون طرفدار نیز در یوتیوب دارد که همین امر برای نظام حاکم ریاض مشکل ساز شده است. گزارشگر نیویورک تایمز می افزید: نظام عربستان از گفتار شیخ سلمان عوده نگران است به همین دلیل وی را از مصاحبه مطبوعاتی و تلویزیونی و سفرهای خارجی منع کرده است، زیرا چندی پیش در مصاحبه با سایت خبری رأي اليوم گفته بود: "کشورهای عرب حاشیه خلیج (فارس) مخالف دموکراسی هستند و از کشیده شدن دامنه دموکراسی به کشورهای خود نگرانند." نیویورک تایمز به نقل از العوده می نویسد: ببینید در مصر چه کار کردند. پس از کودتای 3 ژوئیه 2013 میلیاردها دلار به مصر فرستادند. این، طرح و نقشه کشورهای عرب حاشیه خلیج (فارس) است. دولت عربستان دوستان خود را از دست می دهد و اگر به سیاست های خود ادامه دهد، ملت خود را نیز از دست خواهد داد و گرفتار فاجعه خواهد شد. العوده ادامه می دهد: اکنون زمان امور غیرمنتظره است و وقوع هر اتفاقی در سال های آینده قابل پیش بینی است. ورث در گزارش خود می نویسد که کارشناسان درباره افزایش آرام نارضایتی مردم عربستان از نظام مستبد کشور خود هشدار می دهند و موافق نظرات و هشدارهای شیخ العوده هستند و معتقدند شیخ العوده در کشوری که اکثر علمای آن سرسپرده و مزدبگیر نظام حاکم هستند، از محبوبیت برخوردار است. ورث می افزاید: العوده تنها عالم عربستان است که از قیام های عربی سال 2011 حمایت کرد و کتابی را با عنوان "پرسش های انقلاب" منتشر کرد که چاپ آن در عربستان ممنوع شده است ولی در اینترنت یافت می شود. العوده در کتاب خود می نویسد "دموکراسی تنها معیاری است که به دولت مشروعیت می بخشید وتفکیک قوا باید اِعمال شود و بدترین نوع دیکتاتوری این است که دیکتاتوری با نام دین تحمیل شود". به نوشته این روزنامه، مطالب کتاب سلمان العوده شاید برای کشورهای غربی آشنا باشد ولی برای علمای عربستان که زندگی خود را صرف حمایت از نظام سلطنتی این کشور کرده اند و این نظام را مشروع می دانند، کاملا ناآشنا است. ورث می افزاید: بسیاری از اعراب لیبرال به صدق گفتارهای العوده و امثال وی شک و تردید دارند و معتقدند که وی شاید این اظهارات را برای رسیدن به قدرت بیان می کند و مساله دیگر اینکه سوابق العوده شک و تردید لیبرال ها را بیشتر کرده است ولی افراد بسیاری العوده را قبول دارند و اظهاراتش را باور می کنند. العوده درباره سیاست عربستان در قبال سوریه نیز با لحنی تمسخر آمیز می گوید: عربستان از بشار اسد، القاعده، برخی گروه های سلفی، کُردها و گروه های مرتبط با قطر و ترکیه متنفر است. اینجا این سؤال مطرح است که پس عربستان چه چیزی و چه کسی را دوست دارد؟!