درس‌هایی که آمریکا از بحران اوکراین آموخت

العالم: روزنامه آمریکایی واشنگتن پست در یادداشتی پیرامون بحران اوکراین و حضور نیروهای روسیه در کریمه نوشت: از تجزیه و تحلیل تصاویر نیروهای ویژه روسی (اسپتسناز- SPETSNAZ) در کریمه می‌توان موارد واضح و آشکاری را مشاهده کرد؛ از جمله این که این نیروها در تحرکات خود پنهان‌کاری بسیاری دارند و روی لباس‌هایشان علامت خاصی وجود ندارد و در اغلب اوقات، چهره‌هایشان مشخص نیست و در رفتارها و تحرکاتشان نظم و انضباط خاصی به چشم می خورد. به نوشته این روزنامه، واکنش های سیاسی به دخالت روسیه در شبه جزیره کریمه ادامه دارد و درعین حال، مسئولان وزارت دفاع آمریکا (پنتاگون)، "ارزیابی" درس‌هایی را که می‌توان از بحران شبه جزیره کریمه آموخت، آغاز کرده‌اند؛ اما مهم‌ترین درس‌های این بحران، آن است که دخالت روسیه در بحران شبه جزیره کریمه، "الگو"یی است که باید از آن، در انتشار سریع نیروهای عملیات ویژه برای دستیابی به هدف محدود و مشخص استفاده شود. " پل ساندرز " مدیر اجرایی مرکز منافع ملی (مرکز نیکسون) در دیدار این هفته خود با تحلیلگر مرکز نظامی "War on the Rocks" گفت: مساله‌ای که مایه شگفتی من شده، نظم و انضباط ویژه و آموزش و همکاری دقیق نیروهای روسی است". به نوشته "واشنگتن پست"، تنها چند ساعت پس از انتشار گزارش هایی که از تحرکات اولیه اوکراین در بیست و ششم فوریه گذشته خبر داده بود، روس ها به استقرار نیروهای خود اقدام کردند و تنها دو روز پس از هشدار باراک اوباما رئیس جمهوری آمریکا دراین خصوص که اشغال شبه جزیره کریمه "هزینه" خواهد داشت، نیروهای روسی وارد عمل شدند و حضورشان در این شبه جزیره به واقعیت پیوست. تحلیلگران نظامی برخی از خصوصیات جالب توجه را درخصوص استقرار نیروهای روسی در شبه جزیره کریمه مشاهده کرده اند، از جمله اینکه ولادیمیر پوتین رئیس جمهوری روسیه که افسر سابق سرویس سازمان اطلاعات اتحاد جماهیر شوروری سابق (KGB) است، تصمیم گرفت که این عملیات به جای اینکه با حمله نظامی عادی صورت گیرد، به شیوه "عملیات شبه‌نظامی محرمانه" صورت گیرد و از آنجا که نیروهای اعزامی به شبه جزیره کریمه، نشان نیروهای روسی را با خود نداشتند، دخالت این نیروها انکار شد و روس ها توانستند به خوبی از این مساله بهره برداری کنند. در بخش دیگری از یادداشت این روزنامه آمریکایی آمده است: عملیات شبه جزیره کریمه که به خوبی برنامه‌ریزی شده بود، نشان‌دهنده پیشرفت قابل توجه در عملکرد و آموزش نیروهای روسی است؛ آنها که ده سال پیش در چچن و در اشغال گرجستان در سال 2008 و نیز در تلاش ناکام برای آزادی 850 گروگان در مسکو در سال 2002 که به کشته شدن 130 گروگان منجر شد، با چنین دقتی عمل نمی‌کردند. به نوشته واشنگتن پست، روسیه با افزایش بودجه ارتش، به نتایج قابل ملاحظه‌ای دست یافته است، نسخه سال 2012 از تحقیقاتی که مرکز بین المللی مطالعات راهبردی آن را انجام داد، نشان داد که روسیه 78 / 3 درصد از درآمد تولید ناخالص ملی خود را درسال 2013 به بخش دفاعی اختصاص داده است که این میزان، بالاترین میزان در ده سال گذشته است و روسیه درچارچوب ایجاد تغییر در کادر نیروهای نظامی، افسران مُسن یا غیرکارآمد را برکنار کرده است. به طور خلاصه می توان گفت که ارتش فعلی روسیه، دیگر آن ارتشی نیست که با عملکرد بسیار ضعیف در افغانستان ظاهر شد، بلکه ارتشی آموزش دیده و قوی است که به خوبی از شیوه‌های اقدام پنهانی و مخفیانه آگاه است و مشخص است که تحرکات نیروهای ناتو که پایبندی خود را به حمایت از اعضا اعلام کرده اند، پوتین را از رویکرد خود بازنداشته است.