كدام فساد؛ كدام مبارزه؟
احسان تقدسي: مبارزه با فساد همواره يكي از آرمان‌هاي انقلاب اسلامي ايران از بدو پيروزي انقلاب تاكنون بوده است. در سال‌هاي گذشته به واسطه افزايش درگيري‌هاي سياسي كشور مبارزه با فساد به مهم‌ترين ابزار براي تسويه حساب‌هاي سياسي و جناحي تبديل شد. يك‌شنبه سياه مجلس را شايد بتوان مهم‌ترين آوردگاه و شاهد اين نگاه ابزاري به مبارزه با فساد در طول تاريخ ايران دانست كه البته از سوي رهبر فرزانه انقلاب نيز مورد انتقاد قرار گرفت. شايد انتظارها اين بود كه با روي كار آمدن دولت جديد نوع نگاه به مبارزه همه‌جانبه با فساد از حالت ابزاري به رويكردي واقعي و ملموس تغيير جهت دهد. البته در همين جا بايد تاكيد كرد كه چنين سخني به معناي نفي مبارزه با فساد نيست بلكه ماهيت و شيوه‌هاي مبارزه با فساد است كه بايد همه‌جانبه و واقعي باشد. يعني نبايد به گونه‌اي عمل كنيم كه گويي هر دولتي كه بر سر كار مي‌آيد به شكلي در صدد تسويه حساب با دولت قبلي خود است. ناگفته پيداست مبارزه با فساد آوردگاهي است كه تنها با نگاه فراجناحي مي‌توان به انجام آن اميدوار بود. مبارزه با فساد شبيه رقابت‌هاي انتخاباتي مانند مجلس و رياست‌جمهوري نيست كه بتوان از آن
شمشيري ساخت و بر سر رقيب فرود آورد. نكته اينجاست كه در نگاه رهبر فرزانه انقلاب مبارزه با فساد در كشور در ابتدا صرفا وظيفه دولت هاست و نه قواي ديگر. ايشان در سال 1390 در يكي از ديدارهاي خود با دولت وقت صراحتا فرمودند: «به اعتقاد من مركزي كه بايد مبارزه با مفاسد اقتصادي را دنبال كند، دولت است و قوه قضائيه در مرحله آخر قرار مي‌گيرد. بايد دولت سينه سپر كند و به ميدان بيايد و مبارزه با مفاسد اقتصادي را بهجد بخواهد.» جالب اينكه محل رشد مفسدان از نگاه رهبر انقلاب در پيچ و خم دستگاه‌هاي دولتي است. به معناي ديگر بي‌توجهي دولت‌ها به معناي واقعي مبارزه با فساد و متهم كردن پيشينيان و تبديل كردن اين حوزه به محلي براي تسويه حساب جناحي خيلي زود گريبان خود دولت‌ها را خواهد گرفت. رهبر انقلاب دراين باره فرموده‌اند: «دستگاه اجرايي جلوگيري از بروز فساد را بر عهده دارد؛ اين مهم‌تر است؛ اين پيشگيري است.در پيچ و خم دالان‌هاي گوناگون اجرايي است - چه در مرحله برنامه‌ريزي، چه در مرحله اجرا - كه فساد جان مي‌گيرد؛ اين ميكروب‌هاي فساد به وجود مي‌آيند و رشد مي‌كنند و تكثير مي‌شوند؛ جلوي اينها را بايد گرفت.» آنچه از نگاه رهبر انقلاب
مبارزه با فساد را جدي نشان مي‌دهد اشاره‌اي است كه ايشان در فرمان هشت ماده‌اي خود به آن اشاره كردند و آن نيز تاكيد بر نمايشي نبودن مبارزه با فساد است. گام بزرگ دولت‌ها در اين مسير مي‌تواند پرهيز از اقداماتي چون متهم كردن ديگران به فساد و مبرا دانستن خود از خطايي و بهره‌برداري‌هاي جناحي از خواسته‌اي كاملا ملي است. اينگونه است كه مي‌توانيم اميدوار باشيم كه مبارزه با فساد در جايگاه راستين و واقعي خود قرار گرفته وگرنه داستان همان است كه بود.
دیدگاه تان را بنویسید