برترین درس‌های عاشورا

فارس : ارتباط با اباعبدالله(ع) و گام ‏نهادن در مسیر معرفت آن‏ حضرت و یاران بی‌بدیلش، اکرام الهى نسبت به جامعه ما است که در عین ارزش بی‌مانندش، آنگاه می‌توانیم آن ‏را اکرام خدا در حق خودمان بدانیم که مسئولیت‌مان در برابر آن را به‏ خوبى انجام دهیم که گاهى از آن به آموختن درس‌هاى عاشورا تعبیر می‌شود در این مطلب به بیان برخى از مهم‌‏ترین این درس‌ها می‌پردازیم. بهره‌‏مندى از اکرام معرفت حسین(ع) ملت عزیز ما که قرن‌ها است که بر سر سفره ارتباط گسترده با اباعبدالله(ع) میهمان و متنعمند، لازم است بیش از دیگران درس‌هاى مهم این حادثه منحصر به فرد را مرور، بازآموزى و به دیگران آموزش دهند و نگذارند این درس‌هاى مهم و اساسى در میان حواشى و یا درس‎هاى ساده ‏تر مورد غفلت واقع شوند. محرّم براى ما «فروردین جان» است و عاشورا براى ما «بهار ایمان». هرجا که شیعه‏‌اى زندگى می‌کند، در این ایّام با عطر عاشورا معطّر شده و دلش بی‏قرار کربلا می‌شود با حضور در مجالس حسینى و دسته‏هاى عزادارى و حسینیه‏‌ها و با سوگوارى و عرض ادب به ساحت حضرت ابا عبدالله(ع) جان تازه‏اى می‌گیرد و با اهل بیت عصمت و سالار شهیدان و شهداى کربلا پیوند می‌خورد. مکتب عاشورا، دانشگاه عزّت و حماسه و ایمان است و ما هم افتخار می‌کنیم که در این مدرسه عشق و ایثار، ثبت‏نام کنیم و درس‏‌هاى آن‏را بیاموزیم و در زندگى به ‏کار بندیم. عاشوراى حسینى براى ما درس‏‌ها و پیام‏‌هاى بسیارى دارد. 10 پیام از این قیام را مرور می‌کنیم: 1 - عزّت و سربلندى مسلمان، در سایه جهاد و شهادت و مبارزه در راه حقّ و عدالت است، مرگ شرافتمندانه در این راه، «حیات ابدى» است و زندگى با خوارى و خفت، تن‏دادن به زبونى و ذلت، «مرگ تدریجى» است. (انى لاارى الموت الا السعادة و الحیاة مع الظالمین الا برما) 2 - تکلیف یک مسلمان متعهّد، دفاع از ارزش‏هاى دینى، دعوت به پاکى و نیکى، «امر به معروف و نهى از منکر»، اصلاح جامعه و مبارزه با مفاسد و منکرات و انحرافات است و اگر این فریضه ترک شود، بدان مسلّط مى‏شوند و سقوط جامعه حتمى است. قیام کربلا براى عمل به همین تکلیف بود. (خرجت لطلب الاصلاح فى امة جدى ارید ان آمر بالمعروف....) 3 - شهادت‏طلبى، سلاحى است که هر امّتى به آن مسلّح شود، شکست‏ناپذیر می‌شود، خون بر شمشیر پیروز است و شهیدان راه خدا زندگان همیشه تاریخ و سرمایه‏هاى الهام‏بخش جوامعند. پس براى عزّت یک جامعه، باید «فرهنگ شهادت‏ طلبى» را ترویج کرد. (الموت اولى من رکوب العار و العار اولى من دخول النار) 4 - فلسفه قیام کربلا، احیاى دین و ترویج نماز و گسترش معنویّات و مبارزه با منکرات است. پیروان اباعبدالله(ع) با ایمان و عمل و تقوا و جهاد خویش، نشان می‌‏دهند که این فلسفه را شناخته و آن‏را پذیرفته‌‏اند و در راه آن تلاش می‌کنند. (قد اقمت الصلاة و آتیت الزکاة و امرت بالمعروف.....) 5 - براى یک مسلمان، بالاتر از هر چیز، عمل به وظیفه و انجام تکلیف است، هرچه باشد و هرجا باشد، چه با فتح نظامى، چه با شهادت، چه با ماندن، چه با رفتن، چه با فریاد، چه با سکوت، قیام براى خدا شکست ندارد و هر که به «وظیفه» عمل کند، پیروز است، هر چند در ظاهر شکست بخورد. (ان کان دین محمد لم‏یستقم الا بقتلى فیا سیوف خذینى) 6 - مدعیان مسلمانى بسیارند امّا در صحنه امتحان است که مؤمنان صادق و مدّعیان دروغین و منافق شناخته می‌شوند. آنان که در جبهه نبرد حقّ و باطل، به هر بهانه‏اى امام حقّ را یارى نکنند و خود را کنار بکشند و به گوشه عافیت و راحت بخزند، مردودشدگان این امتحانند، هر چند سابقه درخشان ایمانى و انقلابى داشته باشند. (الناس عبید الدنیا و الدین لعق على السنتهم و اذا محصوا بالبلا قل الدیانون) 7 - اگر چهره‏هاى شاخص و افراد نافذ و مورد توجّه جامعه - «خواص امّت» - در لحظه‏ هاى حسّاس به وظیفه خود عمل نکنند، جامعه را به ذلّت و حیرت و افکار را به انحراف و اسلام و تشیّع را به انزوا مى‏کشانند. «رسالت خواص»، بسى سنگین است و تکلیف آگاهان، بسى خطیر و حسّاس! (مجارى الامور بید العلماء بالله) 8 - شیعیان حسین(ع) و پیروان فرهنگ عاشورا، هرگز با دشمنان اسلام و مسلمین سازنش نمی‏کنند و عزّت و سربلندى خود را به زندگى حقیرانه و بردگى ستمکاران و جباران نمى‏فروشند. جان مى‏دهند، ولى دین و ایمان و شرافت را از دست نمى‏دهند. (و الله لااعطیهم بیدى اعطائ الذلیل و لا افر فرار العبید) 9 - عزادارى براى امام حسین(ع) و شهداى کربلا و اهل بیت مظلوم، نشانه هم‏دلى و هم‏راهى و هم‏گامى با حماسه آفرینان عاشوراست. زنده نگه داشتن عاشورا، رمز بقاى این حماسه جاوید است و سلاح اشک، فریاد مظلومیّت بر ضد ظالمان است. (انا قتیل العبرة لایذکرنى مؤمن الا بکى) 10 - آنان که به حکومت ظالمان و فاسدان تن بدهند و در برابر فساد و ظلم و بدعت و تحریف، سکوت و سازش کنند و جان خود را بیش از دین و عزّت و شرف، دوست بدارند، ذلّت دنیوى و عذاب اخروى و خشم خدا و نفرین خلق خدا را براى خود مى‏خرند. شعار عاشوراییان («هیهات منّا الذّله» است و مدالشان عزّت و آزادگى.)