قطع 700 درخت کهنسال برای ایجاد یک جاده غیر ضروری

فردا: بر اساس مجوز کمیته فنی اداره کل منابع طبیعی استان چهار محال و بختیاری، 700 اصله درخت بلوط، کیکم و داغداغان برای ایجاد جاده ای روستایی قطع خواهد شد.

این جاده برای دسترسی مردم روستای «تپا» از توابع کوهرنگ در استان چهار محال و بختیاری کشیده خواهد شد.

در این روستا کمتر از 20 خانوار سکونت داشته و بر اساس مصوبه دولت، به منظور صیانت از جنگل ها و کاهش تخریب عرصه های طبیعی، نباید به روستاهای زیر 20 خانوار خدماتی ارایه شود تا ساکنان آن در یک جا تجمیع شوند.

با توجه به اینکه جنگل های بلوط غرب در شرایط کنونی تنها سد کشور در مقابل هجوم ریزگردها هستند -حتی اگر درختان آن فقط یک درصد در جذب گرد و غبار موثر باشند-، باید آنها را حفظ کرد.

متاسفانه مسئولان اداره کل منابع طبیعی استان چهار محال و بختیاری بدون آمارگیری دقیق از ساکنان این روستا، فقط با استناد به نظر کارشناسان سازمان امور عشایر، روستای تپا را با جمعیت بیش از 20 خانوار در نظر گرفته و مجوز احداث جاده برای آنها صادر کردند.

سازمان امور عشایر از جمله سازمان هایی است که در تصمیم گیری های خود بیشتر به ایجاد رفاه برای عشایر و روستاییان توجه می کند. در حالی که راه سازی برای یک روستا، علاوه بر ایجاد امکان نفوذ به قلب جنگل های منطقه کوهرنگ که نسبت به سایر بخش های رشته کوه زاگرس، پوشش نسبتا مناسبی دارد، دسترسی به این منطقه را تسهیل کرده و زمینه تخریب آن فراهم می کند.

برای جاده دسترسی به روستای تپا دو گزینه از سوی مسئولان استانی پیش بینی شده بود. یک گزینه از داخل صخره ها عبور کرده و برای احداث آن، 200 اصله درخت قطع می شد. اما به دلیل هزینه های بالای احداث جاده، مسئولان استانی ترجیح می دادند که گزینه دوم که زمینه قطع 700 درخت را فراهم می کند، مورد تایید اداره کل منابع طبیعی استان قرار گیرد. متاسفانه کمیته فنی اداره کل منابع طبیعی نیز همسو با مسئولان استانی و بدون توجه به رسالت اصلی خود که حفظ عرصه های طبیعی است، به گزینه دوم که خسارات زیادی را به همراه دارد، رای می دهد.

جنگل های زاگرس از دیرباز مورد بهره برداری بی رویه انسان قرار داشته است. شخم زیر آشکوب، قطع درخت برای تهیه ذغال و چرای بیش از حد دام به ویژه بز در این عرصه ها، توان اکولوژیکی این جنگل ها را به حداقل رسانده است. امروز توده های وسیعی از بلوط زارهای غرب در حال خشک شدن هستند و تلاش ها برای یافتن دلیل این پدیده، ادامه دارد.

تعرض بیشتر به جنگل های بلوط غرب به دلیل شکننده بودن شرایط آنها، زمینه حذف این جنگل ها را فراهم می کند. حذف جنگل کاهش نفوذ آب در زمین را به همراه دارد. در نتیجه با حذف بلوط زارهای غرب ایران، به طور حتم، ذخایر آبی کشور نیز تحت تاثیر قرار می گیرد چرا که منطقه زاگرس سرچشمه 40 درصد از آبهای ایران را تشکیل می دهد.