با تو مي مانم...

احسان مقدم: اصلا مهم نیست جمعه چه اتفاقی می افتد. رای من قالیباف است. نه فقط بخاطر هشت سالی که به جای حرف زدن کار کرد و نه فقط بخاطر خاطر چشم های برادرش که رفت تا عده ای آسوده طلب سرهنگش خطاب کنند. دلم برای قالیباف سوخت نه برای سادگی پدرش و نصیحت هایی که به پسر کرد. دلم سوخت برایش به عنوان یک شهروند وقتی دیدم شهر را ساخت.کارهای بزرگ را بی ادعا و جنجال انجام داد. هشت سال عمل کرد. دلم سوخت برایش نه برای اینکه فرصت وداع با برادرش را نداشت و نه برای اینکه رییس جمهور شود یا نشود. دلم سوخت چون دیدم بر عهد نوشته و نانوشته برادرانی تکیه کرد که نامشان اصولگرا بود و مرامشان چنین نبود. فردا به تو رای می دهم... چون به مردممان دروغ نگفتی. گفتی سعی ات را می کنی اما سیاست خارجی را آن جان جانان ما تعیین می کند نه من، گفتی مردم من حرف نمی زنم حالا دیگر خودتان انتخاب کنید. من به قالیباف رای می دهم چون هم از خودی می خورد و هم از بیخودی، هم از پایداری می خورد هم از بی بی سی... از برادران اصولگرایی می خورد که لااقل پیامک هایشان را چک نکردند ببینند چه اتفاقی دارد می افتد و نظر سنجی ها چه می گوید. مستانه باورهای ما را نسبت به تمام اصولی که گمان داشتیم درباورشان حک شده شکستند. آقای قالیباف! ولی رهبر عزیز ما گفت برای رایتان حجت شرعی داشته باشید. من می دانم تو مرد روزهای سختی و مي دانم كه نمي دانم جمعه چه مي شود، اینها را اما برایت می نویسم به مرام و مردانگی ات و صداقتت رای می دهم ...حتی اگر چرخ گردون چند روزی به کام دنیا پرستان بچرخد. با تو مي مانم...