بچهی تئاتری که از سینماییشدنش گفت
کریستوف والتس: کار فی البداهه را دوست ندارم. من نویسنده نیستم و نوشتن فیلمنامه کار یک نویسنده است. کار من تفسیر نوشته است. من دوست ندارم یک بازیگر بیاید و به من بگوید چطور باید یک نقش را به صحنه ببرم و فکر می کنم کار فی البداهه را دوست ندارم برای این که خیلی در انجام آن خوب نیستم!
مهر: کریستوف والتس بچه تئاتر است، با تئاتر شروع کرده، در تلویزیون رشد کرده و اکنون به یکی از چهرههای محبوب سینمادوستان بدل شده و حال در جشنواره کن از سینماییشدنش میگوید. به گزارش سایت کن، دیروز در چهارمین روز از شصت و ششمین جشنواره کن کریتسوف والتس در یک مصاحبه به سوالها پاسخ گفت. او که در فیلم "لعنتیهای بی آبرو" در نقش کلنل هانس باندار بازی کرد و با آن موفق به دریافت جایزه اسکار 2009 شد، در 57 سالگی همه تواناییهایش را با بازی در فیلم "کارناژ" رومن پولانسکی نشان داده و با حضور دوباره در فیلم تارانتینو "جانگوی آزاد شده" یک بار دیگر جایزه اسکار را از آن خودش کرده است. * چه چیزی شما را بازیگر کرد؟ - فکر می کنم همه ما در مقاطعی از زندگی آرزو کرده ایم که کاش بازیگر سینما بودیم. تقریبا همه ما در دوره کودکی در حال بازی کردن نقش های مختلف هستیم. روند طبیعی رشد کودک و رسیدن به بزرگسالی به این معنی است که در نقش آدم های مختلف فرو برود و از آن نقش بیرون بیاید و در یک نقش دیگر فرو برود. برای من هم همینطور بوده است. آرزوی بازیگر بودن هیچوقت مرا رها نکرد و حتی به یک وسواس بدل شد. اما من به چند سال کار روانشناسانه نیاز دارم تا بفهمم چه دلایل پنهانی در من وجود داشت که بخواهم این را به عنوان یک حرفه انتخاب کنم! اما پس از چند دهه بودن در این حرفه، دیگر سوالی وجود ندارد که بخواهم به آن جواب بدهم. دیگر همه چیز روتین شده و در حقیقت، شاید حالا لازم باشد کسی بیاید و به من بگوید دیگر وقت توقف است. * پیش از سینما، شما در تئاتر کار کردید، بعد در تلویزیون، برای یک بازیگر سخت است که از یک فرم به دیگری برود؟ - راهی که شما یک نقش را تفسیر می کنید متفاوت است اما در انتقال از یکی به دیگر معمولا مشکلی ایجاد نمی شود. البته، بازیگری که همه عمرش را روی صحنه بوده، گاهی نیاز دارد تا چند روزی را صرف کند تا خودش را با رسانه سینما تطبیق بدهد اما این کار هیچوقت یک مشکل درازمدت نخواهد بود. * چطور برای ایفای نقشتان آماده میشوید؟ - خیلی ساده مطمئن می شوم که دیالوگ هایی را که باید بگویم حفظ هستم تا آماده بازی شوم. کسی بازیگر به دنیا نمیآید. به نظر من حتی اگر هر بازیگری از همه مهارتهایش استفاده کند، باز کارهای زیادی وجود دارد. این یک کار قهرمانی یا یک وظیفه محرمانه نیست. من از ایدئولوژی ها متنفرم و تمرین بازیگری اصلا از این نوع نیست. باید بگویم، دنباله روی هیچکدام از روش های بازیگری نیستم. * اما بدون شک شما پیش لی استراسبرگ و استلا آدلر آموزش دیدید... - درست است. دو سال آنجا ماندم. این دوره یک تجربه عالی بود. اما این مربوط به 30 سال پیش است و من به اطمینان دست پیدا کردم. امروز دقیقا می دانم به کجا می خواهم برسم و به چه چیزی نیاز دارم. مهم است که چشم اندازی از چیزی داشته باشید تا بتوانید به روش خودتان آن کار را انجام دهید. کمی شبیه این است که به تماشای فیلمی در سینما بروید تا این که بخواهید نظر منتقدان را بخوانید تا به نظر خودتان شکل بدهید. * آیا کاری را فی البداهه انجام میدهید؟ - کار فی البداهه را دوست ندارم. من نویسنده نیستم و نوشتن فیلمنامه کار یک نویسنده است. کار من تفسیر نوشته است. من دوست ندارم یک بازیگر بیاید و به من بگوید چطور باید یک نقش را به صحنه ببرم و فکر می کنم کار فی البداهه را دوست ندارم برای این که خیلی در انجام آن خوب نیستم! * چه جور فیلمنامه ای باعث می شود بخواهید آن را بازی کنید؟ - جواب من ممکن است احمقانه به نظر برسد، اما فقط می خواهم بگویم یک فیلمنامه خوب! من از پروژه هایی که مرا در خطر قرار می دهند خیلی هیجانزده می شوم. دوست دارم خودم را در معرض خطر قرار بدهم تا محدودیتهایم را بشناسم. * کدام بخش وجودتان- به عنوان یک فرد یا یک بازیگر- بر دیگری اثر بیشتری دارد؟ - بدون شک بخش یک فرد. انتخاب دیگری وجود ندارد. نمیشود فقط یک بازیگر باشی. در تئوری شاید بشود، اما در عمل نمی شود انسان نبود. ما نمی توانیم ادعا کنیم که آنچه نیستیم هستیم. میخواهم بگویم یک بازیگر می تواند خودش را آهنی هم نشان بدهد. شاید مخاطب این انتقال را ببیند، اما این یک چیز واقعی نیست. به نظر من، یک بازیگر هیچ انتخاب دیگری ندارد مگر این که چیزهای را برای نقشش در خودش ایجاد کند. اما این یک فرار از خود نیست. باید خودت باشی، حتی روی صحنه. * در سال 2000 شما پشت دوربین رفتید تا یک فیلم تلویزیونی را کارگردانی کنید. می خواهید همین کار را در سینما هم انجام بدهید؟ - حتما. روی همین امکان فکر میکنم. اکنون، چیزهایی وجود دارد که مرا از رفتن به سمت سرمایهگذاری برای یک فیلم باز میدارد. اما من از این فکر دست برنمیدارم و یک روز یک پروژه را به دست می گیرم. من ایدههایی برای فیلم دارم اما برای یک بازیگر به سن من سخت است که به سمت کارگردانی سینما برود. من دیگر جوان نیستم و نمی خواهم یک فیلم کوچک بسازم. خیلی مطمئن نیستم که برای تغییر آماده باشم. * در حال حاضر در چه پروژه ای مشغول هستید؟ - آماده میشوم تا در فیلم تیم برتون با عنوان "چشمان درشت" بازی کنم. این فیلم در ماه جولای کلید می خورد.
دیدگاه تان را بنویسید