شفاف: در سه سال اخیر جریان ناشناخته ای در کشور تشکیل شد که عمده ترین هدف گذاری آن اختلاف اندازی در اردوگاه اصولگرایان بود. تشکیل دو مجلس هفتم و هشتم( و البته نهم) با اکثریت اصولگرا، پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری و در نهایت شوراها آرام آرام فضایی را به وجود آورد که در سایه آن بسیاری از کارشناسان امکان بازگشت سایر جریان های سیاسی به قدرت در فضایی دموکراتیک و به معنایی از طریق صندوق رای را با توجه به اقبال گسترده مردمی به جریان های اصولگرا امکان پذیر نمی دانستند.
از سوی دیگر حوادث سال 88 بستری را فراهم آورد که در آن طیفی که بعدها از سوی برخی تحلیلگران «کاسب فتنه» لقب گرفتند، بتوانند در فضای غبار آلود آن روزها منتقدان خود را متهم کنند تا به اهداف سیاسی خود برسند.
این فضا اگرچه از سوی افکار عمومی چندان جدی گرفته نشد و با عیان شدن برخی رفتارهای خلاف قانون، قدرت طلبانه و گاه ضدامنیتی این جریان ( آخرین نمونه اش را در حوادث 22 بهمن امسال شاهد بودیم)، آرام آرام این فضا تلطیف شد اما همچنان هراز چندگاهی شاهد رفتارهای متحجرانه این جریان هستیم.
این جریان تنها راه بقای خود را در استفاده از تعبیرهای انقلابی میداند اگرچه بسیاری از رفتارهای آن را باید خارج از چارچوب قانون و انقلاب تحلیل کرد. به عنوان مثال در روزهایی که افکار عمومی و کشور ماجرای توهین به سیدحسن خمینی در مراسم سالگرد حضرت امام(ره) را مورد سرزنش قرار می داد، این جریان از عاملان آن در رسانه های خود به نیکی یاد کرده و آن را حرکت انقلابی می پنداشتند. یا در آنچه در 22 بهمن سال گذشته در قم اتفاق افتاد، آن را پاسخی به حوادث یکشنبه سیاه مجلس ارزیابی می کردند.
ستایش های بیسابقه از رفتارهای متحجرانه در سوابق این گروه فراوان است. این رفتارها در حالی است که رهبر فرزانه انقلاب در سخنرانی مشهور خود صراحتا به آن حرکت ها اعتراض و آن را خلاف شان نظام اسلامی دانسته بودند. جستجوی کوتاهی در آرشیو اخبار مورد اشاره کافی است تا عملکرد لیدرهای این جریان مورد ارزیابی قرار گیرد.
علاوه بر این مهمترین اقدام این جریان در سه سال گذشته که اگرچه با فراز و نشیب هایی همراه بوده ولی هیچ گاه متوقف نشده، متهم کردن چهره های دلسوز نظام و بخصوص اصولگرایان با هدف اختلاف اندازی در اردوگاه جریان های اصلی انقلاب و حتی میان شخصیت های نظام است. استفاده از عناوینی چون «بی بصیرت»، «ضدانقلاب»، «منافق» و... مهمترین واژگان مورد استفاده چهره ها و جریان رسانه های منسوب به این جریان بوده است. روی دیگر این ماجرا معرفی خود به عنوان گفتمان اصلی انقلاب و تبیین کننده دیدگاه امام و رهبری است.
تلاش برای اجرای این پروژه در حالی است که میان آنچه از گفتمان این جریان برمی آید با آنچه در فرمایشات رهبر عزیز انقلاب وجود دارد، تفاوتی به فاصله زمین تا آسمان است.
فرمایشات رهبر فرزانه انقلاب در آستانه سالروز قیام 29 بهمن 1356 مردم تبریز فرازهای متفاوتی داشت که یکی از مهمترین بخش های آن پرهیز از عناوینی اینچنینی است.
ایشان فرمودند: «اينكه شما يك نفر را به عنوان ضد ولايت، ضد بصيرت، ضد چه، مشخص كنيد، بعد يك عدهاى راه بيفتند عليه او شعار بدهند، مجلس را به هم بزنند، بنده با اين كارها هم مخالفم؛ اين را من صريح بگويم».
این جریان از بی اقبالی مردمی به خود آگاه است و آنچه پیگیری می کند - خواسته یا ناخواسته- اجرای پروژه ضدامنیتی تخریب دلسوزان نظام و فضا سازی برای ضدانقلاب است.
دیدگاه تان را بنویسید