خانه دلمان را آب و جارویی بزنیم...

کد خبر: 253175
مرتضی طلایی : کم کم به روز های پایانی سال نزدیک میشویم و گذار باد زندگی بخش بهار روح و جان مان را تلطیف می دهد. روحی و جانی که خسته از ترافیک، هزینه های زندگی، شلوغی خیابان ها و هزاران مساله ی دیگر است. لطافت نسیم بهاری آدم را به یاد این حدیث زیبای پیامبر (ص) می اندازد که فرمودند: « اغتنموا برد الربیع فانها یعمل بابدانکم کما یعمل باشجارکم و اجتنبوا برد الخریف فانها یعمل بابدانکم کما یعمل باشجارکم » .

چه فرح بخش است تن را به خنکای نوروزی نسیم بهاری بسپاریم و سلامتی جسمی و روحی را از پس این همه گرفتاری های زندگی شهری، از باد بهار دل انگیز طلب کنیم. به قول استاد غزل حافظ شیرازی که فرمودند (ز کوی یار می‌آید نسیم باد نوروزی … از این باد ار مدد خواهی چراغ دل برافروزی) چراغ دل خود را به آیات روشن الهی روشن کنیم و بیندیشم به آنچه باید انجام می دادیم و ندادیم و به آنچه نباید انجام می دادیم و دادیم.

سالی که گذشت کولباری از تجربیات مختلف بود. تجربیات تلخ و شیرینی که در کنار یکدیگر نمک زندگی همه ما را تشکیل می دهد. ای بسا که زندگی ما زمانی شیرینتر می شود که رنگ و لعاب مودت ودوستی ها، همدلی و یکرنگی ها، راستی و درستی ها الگوهای زندگی و سبک های درست آن را تشکیل دهد.

عمدتا تاثیراتی که بواسطه زندگی در شرایط تغییر و تحول روز افزون، شکل می گیرد، تمام الگوهای زندگی را در سیطره تاثیر گذاری خود قرار داده و تلخ و شیرین هر لحظه ی ما بحساب می آید که بیشک با نوع زندگی کردن مان ارتباط مستقیمی دارد. با توجه به سخنان مقام معظم رهبری، روی صحبت آخر سال این یاداشت، با مسئولان و سبک زندگی ای است که در جامعه دنبال می کنند. چه خوب است که در انتهای سال به الگو های رفتاری و زندگی خود و خانواده یمان در مقام یک مسئول نگاه بیندازیم و خود را با میزان و ترازوی مردم بسنجیم. مردمی که اعتماد و مشارکت شان سرمایه های مادی و معنوی نظام است. انتظار است قبل از هرگونه سوء برداشتی بن مایه ی اصلی یاداشت در قالب نگاهی خود انتقادی به زندگی مسئولان بعنوان بازوان مسئولیتی حاکمیت، از سوی خواننده معنا گردد و گشایشی در موضوع خود انتقادی بر محور سبک زندگی به حساب آید.

مبحث سبک زندگی از جمله موضوعاتی اساسی است که مقام معظم رهبری در خصوص آن تاکید گسترده و ویژه ای داشته اند. اهمیت مفهوم سبک زندگی یک مسئول در نظامی اسلامی به این واسطه است که قالب رفتارها و الگوهای فعالیت او که معطوف به ابعاد هنجاری و معنایی زندگی اجتماعی اش است از نظام ارزشی و اعتقادی ای باور می پذیرد که در آن اخلاق مداری، قانون گرایی، قناعت، تواضع، فروتنی، خویشتن داری، دستگیری از مستمندان، می بایست از ویژگی های بارز مسئولان و برخورداران به حساب آید.

بواسطه وجود شکاف های طبقاتی در بستر جامعه، افراد و خانواده هایی بدور از فرصت ها بهره برداری و دسترسی به امکانات، نظاره گر حرف و عمل مسئولان اند، و عموماکم و کیف نظام باورها و کنش های فردی و جمعی شان، متاثر از عملکردی است که در مقام گفتار و رفتار از مسئولان به جا می ماند.

این استدلال که مردم بر سیاقی عمل می کنند که مسئولان آن جامعه عمل می کنند، امری یقینی و حتمی است. اگر امروز در جامعه شاهد رواج سبک های نامتعارف زندگی در جامعه و گروه های حساس اجتماعی آن هستیم، علل آن را در بی مسئولیتی ها و ثروت جویی هایی می بایست جستجو کرد که در آن فرصت طلبان و میراث خواران انقلاب با بهره مندی از بیت المال و ارتباط با خزانه های مالی و اعتباری کشور عماراتی از آه مظلومان برای خود برپا کردند که در آن نه غم نان است و نه غم بی نوا، در آن سری برای درد بی نوایی درد نمی گیرد، دلی به خاطر غم کودک بی پدری به رنج نمی آید، دستی به احترام آبروی موئمن ای در جیب قرض و صدقه فرو نمی رود، اما چه راحت دل ها به سان تن ها در پس التهابات سیاسی و انتخاباتی می لرزند. چه راحت منافع ملی و جمعی کشور بازیچه احساسات سیاسی فلان گروه یا حزب یا شخص سیاسی می گردد در چنین جامعه چه انتظاری می توان از مردم داشت. قطعا در این جامعه فساد شکل می گیرد، صداقت و راستی رنگ می بازد، اسراف از ویژگی های خرده فرهنگی آن محسوب می گردد. و در یک کلام در چنین جامعه است که دغدغه های رهبری عظیم شان آن تنها در حد حرف مورد دقت مسئولان قرار می گیرد و این به سان فرهنگی پایدار از مسئولان به نهاد های تابع امر ورود پیدا می کند و اسراف و تبذیرها جای فرهنگ جهادی و انقلابی را می گیرد.

چه کنیم تا آنچه را که شایسته ی مردم عزیز است را به درستی بجا بیاوریم؟ چه کنیم که حرمت خون پاک شهیدانمان حفظ شود و آرمان های بلند حضرت امام خمینی(ره) و دغدغه های مقام معظم رهبری در جامعه به درستی مطرح گردد و بستر های پیاده سازی آن آماده گردد؟

پاسخ تمام این پرسش ها در یک اصل مهم نهفته است و آنهم چیزی نیست جز اینکه باید درست زندگی کنیم. فرصت های اصلاح زندگی همیشه فراهم نیست تا چشم بر هم می گذاری میبینی که گرد سفیدی ایام بر سر و صورت آدم می نشیند و خزان زندگی در پس بهار های پرشور چه زود فرا میرسد.

بیاید نوروز امسال را با خانه تکانی دلمان شروع کنیم. سعی کنیم بیشتر به فکر دستگیری از مستمندان جامعه باشیم، بیشتر به فکر خانواده هایی باشیم که بواسطه ی نداری در گرداب بحرانهای زندگی فرو می افتند، بیشتر به فکر جوانانی باشیم که فرصت های تشکیل خانواده را از دست می دهند وهزار مورد دیگر که شاید در حیطه مسئولیت هر یک از ما قرار داشته باشد. شان والای مردم عزیزمان بییشتر از این است که ما انجام می دهیم.

در پایان، سال خوبی برای تمام شهروندان عزیز آرزو می کنم و از خداوند منان می خواهم که فرصت های خدمت گذاری را در اختیار دلسوزانی قرار دهد که مقدم بر مسئولیتشان هیچ گونه ملاحظه ی فردی، حزبی و جناحی قرار نمی گیرد.

۰

دیدگاه تان را بنویسید

 

نیازمندیها

تازه های سایت