توکلی و مصائب تکلیف‌گرا بودن

دکتر سعید کریمی : درتاریخ 12/12/1391 در سایت خبری رجانیوز مطلبی با عنوان توصیه به توکلی برای سیاست ورزی / چرا بعد از10 سال موقعیت سیاسی و اجتماعی توکلی کاهش یافته است ؟ منتشرگردید ، در این نوشتار به دنبال هستم تا به عنوان کسی که بیش از دو دهه دکتر احمد توکلی را از نزدیک و بیش از سه دهه از دور ایشان را می شناسم مطلب منتشره را به شکل عقلانی و منصفانه نقد کنم .

نویسنده محترم در دوبند اول مخالفت ها و حمایت های افراد را به دو گروه عقلانی و غریزی تقسیم و بیان نموده کسانی که مبتلا به خصیصه تنفر و شیفتگی هستند مخالفت ها ونقدهایشان غریزی بوده وعقلانی نیست و در بند سوم با آوردن مستنداتی نتیجه گرفته که مخالفت های دکتر توکلی عقلانی و اخلاقی نبوده بلکه ایشان از سر تنفر با آقای احمدی نژاد و دولت او مخالفت می کند ، ایشان سه سند ارائه نموده که در ذیل آنها را بررسی می کنیم:

1- مورد اول مربوط به مطلبی است که در سایت الف نشریافته است. هر چند انتقاداتی به این مقاله وارد است اما مشی نویسنده در ان ارائه تحلیلی علمی بوده است. علی ایحال نویسنده آن مقاله دکتر توکلی نیست و این انتظار که تمام مطالب منتشره در سایت الف بایستی کاملا منطبق برنظر ایشان باشد امری است که در عالم رسانه پذیرفته نمی باشد.

2- مورد دوم مربوط به کامنتی است که اصل مطلب آورده نشده ولی اظهار شده که سایت الف پس از چند ساعت آن کامنت را حذف کرده که این هم در عالم رسانه طبیعی است و انتظار اینکه تمام کامنت ها منطبق برنظر دکتر توکلی است منطقی نمی باشد . بعلاوه علی قول خود نویسنده کامنت برداشته شده است که نشان دهنده دقت نظر سایت الف در حذف موارد شبه انگیز است.

3- مورد سوم اشاره به سخنرانی و پرسش و پاسخ اخیر دکتر توکلی در دانشگاه ارومیه دارد . اگر به متن این جلسه مراجعه کنیم به نظر می رسد بخش اصلی مطلب دفاع بسیار منطقی و مستحکم اقای توکلی از جایگاه ولایت فقیه و مقام معظم رهبری است . دلسوزان به خوبی واقفند که جایگاه ولایت فقیه چه آسیب هایی از مدافعینی خورده که بخوبی از این جایگاه وشخص ایشان دفاع نمی کنند. به هر حال سلیقه خبرگزاری مهر این بوده که گزاره "فساد این دولت بسیار بیشتر از قبلی ها است" را تیتر کند و از قضا بخش داخلی الف نیز عینا همان تیتر را آورده است. اما اگر بخواهیم این گزاره را از لحاظ محتوا تحلیل کنیم باید بررسی کنیم که گوینده مطلب چه سابقه ای در نقد فساد اقتصادی و فساد سیاسی دارد .

نگاهی به بیش از چهار دهه مبارزه و فعالیت سیاسی احمد توکلی نشان می دهد که عزم واراده مبارزه با فساد و تخلف از سوی ایشان به دوران طاغوت برمی گردد . این رفتار در دوران پس از انقلاب ادامه یافته وشکل رسانه ای آن دردوران نخست وزیری آقای موسوی در روزنامه رسالت شر وع واین روند تا سال 1372 ادامه داشت . حاصل تحلیل ها و انتقادات ایشان از دولت اقای موسوی بیش از سیصد مقاله می باشد . در سال 1372 زمانی که تنها مقام معظم رهبری در سخنان و پیام هایشان انحراف جهت گیری های اقتصادی و اجتماعی و بروز رفتارهای ناپسند برخی حاکمان چون تجمل گرایی و اشرافی گرایی در دولت آقای هاشمی را نقد می کردند، دکتر توکلی کاندیدای ریاست جمهوری شد و این رویکرد انتقادی را با شجاعت و صراحت به بهترین شکل ممکن در سطوح مختلف اجتماعی و بین نیروهای انقلابی و اقشار مختلف مردم منعکس نمود . در دوران آقای خاتمی نیز ایشان به این روش ادامه داده واز طرق مختلف ( روزنامه فردا ، نامه های سرگشاده و..... )به انجام ان تاکید داشت. ورود در انتخابات سال 1380 و رقابت جدی ایشان با آقای خاتمی وبه چالش کشیدن فساد سیاسی ، اقتصادی و فرهنگی آن دوران از خاطره ها فراموش نشده است. این روند پس از شروع دوران نمایندگی در مجلس هفتم نیز ادامه یافت . در دوران ریاست جمهوری آقای احمدی نژاد نیز دکتر توکلی از اولین کسانی بود که مسائل اقتصادی را در دولت نهم تحلیل و زاویه ایجاد شده در سیاست های اقتصادی دولت نهم با اقتصاد اسلامی و عدالت را متوجه و متذکر گردید. اگرچه پس از تذکرات خصوصی مکرر و بی اعتنایی آقای احمدی نژاد نسبت به آن ، آشکارا به موضع گیری پرداخت و این روش را تاکنون ادامه داده است. در طول این دوران شواهد بسیاری مبنی برحمایت ایشان از برخی مواضع و تصمیمات صحیح آقای احمدی نژاد نیز وجود دارد مواردی نظیر استکبارستیزی ، بخش درست سفرهای استانی ، حمایت از سهمیه بندی بنرین و گازوییل ،حمایت از اصل هدفمند کردن یارانه ها و ...

اما نکته آخر مطلب که در تیترنیز آمده اینکه چرابعداز10 سال موفعیت سیاسی واجتماعی توکلی کاهش یافته است؟ حقیقتا سوال مبهم و بی ماخذی است! با کدام معیار و بر اساس چه ضابطه ای چنین ادعایی را مطرح می کنید؟ اتفاقاً اینجانب به عکس اعتقاد به افزایش محبوبیت ایشان دارم. دلیل بنده انست که به عنوان مثال ایشان براحتی در طول این سالها در مجامع مختلف مخصوصا مجامع دانشگاهی حاضر شده و با دانشجویان از گرایشات مختلف سیاسی رودر رو سخنرانی و بصورت تریبون آزاد پاسخگوی سوالاتشان بوده است. نمونه مثال شما در دانشگاه ارومیه نیز یکی از انهاست . همین را با رفتار اقای احمدی نژاد مقایسه کنید که در طول دوران ریلست جمهوری خود چند بار به دانشگاه رفته و حاضر شده اند با دانشجویان صحبت کنند ؟ بنظر می رسد اخرین ان مربوط به شش سال پیش می باشد.

حال بر فرض که به قول شما محبوبیت ایشان کاهش یافته باشد بر اساس اعتقادات دینی این مسئله در مقابل موضع گیری به حق چه اهمیتی دارد؟ اساسا نزد مومن افزایش یا کاهش موقعیت سیاسی واجتماعی در مقابل انجام تکلیف الهی و کسب رضای خدا چه اندازه مهم است؟ اگر به گذشته دکتر توکلی نگاه کنیم متوجه می شویم که ایشان فرصت های بسیاری را در کسب موقعیت های سیاسی به دلیل پافشاری بر اصول و دفاع از گفتمان عدالت خواهی و مبارزه علیه فساد از دست داده است و بنظر نمی رسد شیوه ای غیر این را در زندگی سیاسی انتخاب کند.

لذا با نگاهی به گذشته و بررسی مواضع ایشان می توان اذعان نمود که ایشان فردی تکلیف گرا است که منطقی روشن در مقابل جریانات و رویدادهای سیاسی دارد.

دانشیار دانشگاه علوم پزشکی اصفهان