چند نکته درباره استیضاح وزیر کار

علی مطهری: برخی سیاسیون یکشنبه پانزدهم بهمن یعنی روز استیضاح وزیر کار را "یکشنبه سیاه " برای مجلس نامیدند.آیا همین طور است؟ مجلس در این روز یک وزیر قانون ستیز - هرچند تحت فشار مقام بالاتر- را از کار برکنار کرد و رئیس مجلس نیز به یک بد اخلاقی آشکار و بی ارتباط با استیضاح ، جواب در خور و مناسب داد. آیا اینها سیاهی است یا سفیدی ونورانیت؟ استناد می کنند به سخن رهبری که در سال آخر دولت اصلاحات استیضاح وزیر آموزش و پرورش را به دلیل ماه های پایانی دولت به صلاح ندانستند و نتیجه می گیرند که استیضاح کنندگان خلاف دستور رهبری عمل کرده اند. در حالی که ماهیت استیضاح ها متفاوت است. استیضاح به خاطر عملکرد ضعیف یک وزیر در ماه های پایانی یک دولت چندان صواب نیست اما استیضاح به خاطر دفاع از قانون مداری یا دفاع از یک ارزش اخلاقی ، حتی در آخرین ماه یک دولت نیز کاری صواب وبلکه واجب است.

اگر آن سخن رهبر انقلاب را بخواهیم مطلق و به صورت یک حکم حکومتی در نظر بگیریم معنی آن این است که همه وزرا در همه دولتها باید در سال آخر دولت خیالشان از استیضاح راحت باشد و هر قانونی را که نمی پسندند با آرامش خاطر زیر پا بگذارند ومجلس هم در این یک سال ، دیگر مجلس نباشد بلکه محلی برای احوال پرسی و گفت وگو باشد ولابد در سال اول دولت بعدی هم چون هنوز دولت استقرار نیافته نباید استیضاح وزیری مطرح شود وبنابر این مجلس فقط در یک قطعه زمانی خاص مجاز به این اقدام نظارتی مهم وموثر خود خواهد بود و این مخالف صریح قانون اساسی است.

این است که اینجانب بارها گفته ام که برداشت غلط بسیاری از اصول گرایان از اصل ولایت فقیه عامل نا بسامانی وضع خودشان وشرایط امروز کشور است. یک اظهار نظر خاص در شرایط خاص مقام رهبری را به عنوان حکم حکومتی تلقی می کنند و از بسیاری از وظایف خود شانه خالی می کنند و نهادی مثل مجلس را از حیز انتفاع ساقط می کنند، کاری که در چند سال اخیر بارها شاهد آن بوده ایم.

برخی از این دوستان نادان ولایت می گویند مقصر اصلی استیضاح کنندگان هستند که دست به این اقدام زدند. مانند این است که فردی از خیابان رد شود و راننده متخلفی او را زیر بگیرد و بعد بگوییم اصلا چرا آن فرد از خیابان رد شد تا این اتفاق بیفتد؟!

مدعیان سیاه بودن یکشنبه 15 بهمن برای مجلس، همچنین استناد می کنند به سخن رهبری در باره پرهیز سران قوا از اختلاف. باید گفت این سخن چه ارتباطی با ماجرای آن روز دارد؟ در جلسه استیضاح یک وزیر ، رئیس جمهور به جای آنکه از وزیر خود دفاع کند، از برداشتهای متفاوت خود از برخی اصول قانون اساسی سخن می گوید و سپس این استیضاح را بدون دلیل ، ناشی از امور پشت پرده معرفی می کند و به عنوان نمونه، محتوای یک لوح فشرده را که قبلا به صورت غیر قانونی ضبط شده ، در صحن مجلس بر خلاف قانون پخش می کند. در اینجا مجلس و رئیس مجلس چه باید بکنند؟ آیا پاسخ مجلس و دفع شبهات پدید آمده ، ایجاد اختلاف است یا انجام وظیفه اخلاقی و شرعی و قانونی و ملی ؟ آیا اگر پاسخ داده نمی شد، به معنی پذیرش حرفهای رئیس جمهور و موجب گمراهی بسیاری از مردم نمی شد؟ من اطمینان دارم که اگر رئیس مجلس پاسخ نمی داد همین افراد اعتراض می کردند که چرا پاسخ ندادید؟ همان طور که در سئوال از رئیس جمهور در مجلس هشتم این اتفاق افتاد.

اگر در مناظره مشهور سال 88 نیز همین طور با آقای احمدی نژاد برخورد می شد امروز به اینجا نمی رسیدیم.

بنابراین برخلاف نظر برخی سیاسیون یکشنبه 15 بهمن برای مجلس نه تنها سیاه نبود بلکه بسیار سفید ونورانی و روز افتخار مجلس بود و اگر سیاهی در آن وجود داشت، برای مجلس نبود، برای دیگری بود.