واكنش ملي به خباثت های استكباری

رضا گرمابدری: زماني كه استكبار در 11 تيرماه گذشته سنگين ترين فشار تحريم ها را با هدف كاهش صادرات نفت ايران، آغاز كرد، اهل فن متوجه شدند كه آنها كجا را هدف گرفته اند. در ظاهر، هدف، منع فروش نفت ايران و اعمال فشار بر دولت بود و مقامات غربي و ترتيب دهندگان اين تحريم هم اصرار داشتند كه همين موضوع بازگو شود و بارها نيز آن را تكرار كردند، اما كاملاً مشخص بود كه آنها قلب زندگي مردم ايران را هدف گرفته اند تا آنها را به جرم حمايت از اسلام، انقلاب و نظام تنبيه كنند و از پاي درآورند، پس از مدتي مقامات استكباري به اين مسئله اقرار كردند و نقاب نفاق و تزوير را از چهره كريه شان برداشتند. به گمان آنها كه ظاهري منطقي نيز داشت، محروم شدن دولت از صادرات نفت، كاهش درآمد ارزي، را به دنبال داشت و كاهش درآمد ارزي واردات مورد نياز را با مشكل مواجه مي كند و قيمت ارز بالا مي رود و تورم افزايش مي يابد و كاهش قدرت خريد مردم محروميت و نارضايتي و در نتيجه رويگرداني و اعتراض را به دنبال خواهد داشت. اثبات اين تحليل ساده و به ظاهر منطقي و تبديل آن به واقعيتي مصداقي، به زمان و آزمون نياز داشت. آزمون مورد نظر آنها «مراسم راه پيمايي 22 بهمن» بود، چنانچه نتيجه اين آزمون به نفع آنها بود، مي توانستند بخش هاي خطرناك تر برنامه شان را اجرا كنند و اگر غير از آن بود، به ناچار بايد با لحاظ كردن ديدگاه پيروز آزمون كه مردم ايران بودند، برنامه هاي شان را تغيير دهند. مراسم سرنوشت ساز راه پيمايي 22 بهمن سال جاري در حالي ساعت 9 بامداد يك شنبه آغاز شد كه تمام عوامل استكبار در وضعيت طاقت فرساي بيم و اميد نظاره گر بازيگري تك تك ايرانيان از زن و مرد، پير و جوان، كوچك و بزرگ در اين بازي بزرگ بودند. شتاب و عجله مردم ايران براي نقش آفريني حماسي در عرصه دفاع از آنچه كه 34 سال پيش برايش همه گونه فداكاري كرد و در اين مدت طولاني هم لحظه اي از صيانت از آن غفلت نورزيد، سران استكبار و عوامل آنها را چندان منتظر نگذاشت و آنها صحنه هاي اعجاب آوري را ديدند كه طاقت و تصور مشاهده آن را نداشتند و آرزو مي كردند كه هيچ گاه آن را نبينند. آنها متعجبانه ديدند كه در زماني كوتاه و به شكلي ناگهاني، ده ها ميليون انسان با انگيزه، معتقد و سترگ چگونه در جاي جاي جغرافياي وسيع ايران اسلامي همچون آب از زمين جوشيدند و فرياد رسا و كوبنده مرگ بر آمريكا و مرگ بر اسرائيل سر دادند. آنها در ساعات اوليه دريافتند كه در برابر اين ملت بزرگ، خلع سلاحند و متوجه شدند كه مردم ايران با پيروزي قطعي در «نبرد حضور پر صلابت» نتيجه آزمون را با درخشان ترين نمره به نفع خود ثبت كرده اند. ظرافت اقدام سريع و بصيرانه مردم كه استكبار را مات و مبهوت كرد دراين بود كه، هوشمندانه با شناخت زواياي اين نبرد و خواندن دست دشمن با سرعت و دقت تمام و تفكيك زيركانه عناصر نبرد، صحنه را عاقلانه آرايش داد و متوجه ارزش تحريم ها در نقشه جنگي دشمن شد و برنامه عملياتي اش را بر اساس اين كشف و فهم شكل داد و با غافلگير كردن دشمن، نبرد را به نفع خود خاتمه داد و براي از كارانداختن قواي عقلي دشمن، آنچنان بي انتها به ميدان آمد كه هر چيزي، معيار بودنش را از دست داد و در 22 بهمن همه چيز به مردم ختم مي شد. حاصل اين حضور آگاهانه، پرشور، حماسي، پيچيده، شگفت آور و افتخارآميز كه پاداش خداوند در قبال ايستادگي و پايداري مردم در برابر استكبار است، توان و قدرتي كوبنده و خاضع كننده در اختيار مسئولان نظام است كه بايد با به كارگيري هوشمندانه و زيركانه آن در برابر استكبار، حقوق مردم را بازستانند. مسئولان با رعايت شئون مسئوليتي و وحدت و پرهيز از خط و نشان كشيدن و بداخلاقي، برخورداري از موهبت بزرگ الهي كه اين ملت رشيد و فهيم است، پاس بدارند و شاكر باشند تا فتوحات الهي يكي پس از ديگري نازل گردد. راستي امسال هم هر چه گشتيم سانديس گيرمان نيامد انديشه و عمل 22بهمني تان بيش از پيش شكوفا و مستحكم باد.ان شاء الله