بهترین سن بارداری چه سنی است؟

جام جم: متاسفانه عوامل مختلفی نظیر بالا رفتن سن ازدواج، ترس از هزینه‌های زندگی و شرایط نامناسب اقتصادی خانواده‌ها در جامعه، باعث شده بسیاری از زوج‌های جوان، تصمیم به بارداری در سنین مناسب نگیرند، به همین دلیل است كه درصد بسیاری از این افراد، شانس بچه‌دار شدن را از دست می‌دهند. اگرچه عوامل مختلفی نظیر ژنتیك، ابتلا به بیماری‌هایی مانند دیابت، عدم تخمك‌گذاری به موقع، بروز انواع عفونت‌ها، اضطراب، چاقی مفرط، عوامل محیطی و شغلی، استفاده از مواد شیمیایی در بلند مدت و استعمال سیگار و ... در بارور شدن زنان و مردان تاثیرگذار است، اما بسیاری از متخصصان معتقدند به دلیل این‌كه زوج‌ها در سنین بالاتر تصمیم به باروری می‌گیرند، در صورت وجود یكی از موانع فوق و زمان بر بودن پروسه درمان، احتمال ناباروری آنها بیشتر می‌شود، در صورتی كه اگر باروری در سن مناسبی صورت بگیرد می‌توان بسیاری از موانع ناشی از ناباروری را برطرف كرد. تحقیقات زیادی درخصوص سن مناسب بارداری در ایران و سایر كشورهای دنیا انجام شده است كه نتایج این بررسی‌ها، بیست و چهار سالگی را بالاترین نقطه و اوج توانایی باروری در زنان نشان داده است. به گفته متخصصان، زنان هنگام تولد بالاترین میزان تخمك‌ها یعنی حدود یك میلیون تخمك، برای باروری دارند و وقتی به سن بلوغ می‌رسند، این میزان به حدود ۳۰۰ هزار عدد می‌رسد و نكته قابل تامل این است كه از این تعداد فقط حدود ۳۰۰ تخمك در دوره فعالیت تخمدان‌ها آزاد می‌شود و امكان باروری می‌یابند. بنا بر اظهارات این متخصصان، زنان در هر سیكل عادت ماهانه، فقط 25 درصد شانس بارداری دارند كه در اوایل 20 سالگی، هر سال، چیزی حدود 98 درصد و در اواخر این دوران، حدود 84 درصد، شانس برای بارداری در آنها به​وجود می‌آید، به طوری كه در این دهه فقط هفت درصد از خانم‌ها دچار ناباروری می‌شوند. با توجه به این اظهارات، احتمال این‌كه افراد بین چهل تا پنجاه سالگی هرگز نتوانند بچه‌دار شوند تا 64 درصد هم می‌رسد، البته قابل ذكر است زنانی كه در این سن سقط جنین می‌كنند، سه برابر افراد دهه 20 سالگی هستند، به طوری كه احتمال سقط جنین در زنان 20 تا 24 سال 10 درصد، در 35 تا 39 سال 18 درصد و در نهایت در افراد 40 تا 44 سال نیز به 34 درصد می‌رسد. به گفته متخصصان، باروری در سنین بالاتر از 30 سالگی می‌تواند علاوه بر بروز انواع مشكلات روحی و روانی نظیر افسردگی، به برخی مشكلات فیزیكی و جسمانی، مانند كاهش شانس باروری در نتیجه پیرتر شدن تخمك‌ها، بروز انواع اختلالات كروموزومی و ناهنجاری‌های ژنتیكی مانند سندرم داون، بالا رفتن انواع مشكلات و بیماری‌های رحم، احتمال بروز زایمان‌های زودتر از موعد و تولد نوزاد نارس، از دست رفتن انواع موقعیت‌های اجتماعی و شغلی برای مادران و افزایش فاصله سنی بین فرزندان و والدین منجر شود.