ناوگان پنجم دریایی مهمتر از خون بحرینی ها!/ ریاکاری امریکا در خاورمیانه تا کی ادامه خواهد داشت؟

سرویس بین الملل «فردا»: جنایات رژیم بحرین در سایه سکوت غرب همچنان ادامه دارد . به موازات این جنایات در حق انقلابیون ،طرح ارتجاعی الحاق بحرین به عربستان نیز در دستور کار قرار گرفته است تا ماهیت عمیقا واپسگرایانه استبداد عربی در منطقه کاملا عیان شود . اما همه این تحولات باعث نشده است که تا به حال غرب و در راس آن آمریکا حداقل در ظاهر مطابق با ژست های طرفداری از حقوق بشر به محکوم کردن این جنایات بپردازند. در همین خصوص پرس تی وی گفتگویی مستدل و تحلیلی را با ابراهيم الموسوي، تحليل‌گر سياسي از بيروت، انجام داده است که متن آن در زير مي‌آيد: آيا امريکا آرمان‌هاي دموکراسي‌خواهانه يک عده از مردم را ناديده مي‌گيرد؟ و آيا اين حمايت مستقيم از رژيمي نيست که بيش از يک سال است مردم خود را سرکوب مي‌کند؟ قطعا؛ در واقع اين چيزي است که هيچ کس را به تعجب نمي‌اندازد. آن‌هايي که به خوبي از سياست‌هاي امريکا آگاهند، دقيقا مي‌دانند که يک اين سياست عادي است که کاملا صحت دارد. اين واقعيتي عظيم است که در امريکا جريان دارد. اين کشور از بسياري از نظام‌هاي ديکتاتوري و رژيم‌هايي که هيچ علاقه‌اي به دموکراسي ندارند حمايت کرده است و به حمايت خود ادامه مي‌دهد. اما موضوع اين است که در حالي که وليعهد بحرين در حال بازديد از امريکاست و مورد چنين استقبال گرمي قرار مي‌گيرد، ما شاهد اين هستيم که رژيم بحرين اقدامات خود عليه تظاهرکنندگان و مخالفان را افزايش داده است. آن‌ها اکنون شخصيت‌هاي مخالف دولت مخصوصا شيخ عيسي قاسم را تهديد مي‌کنند. من بر اين باورم که اين چيزي است که مطالب زيادي را مورد نوع حمايت امريکا از دولت بحرين بازگو مي‌کند. اگر امريکا حق مردم را براي دموکراتيزه کردن، حقوق بشر، تکثرگرايي و خودمختاري به رسميت شناسد، آن‌ها از وی استقبال نمي‌کردند و يا اين میهمان را در اين زمان نمي‌پذيرفتند و وي را مجبور مي‌کردند که پليس و نيروهاي امنيتي و نظامي را به خويشتنداري دعوت کند که با مردم به اين شکل برخورد نکنند. چطور امريکا در زمان‌هايي مانند اکنون موضع رياکارانه خود را نسبت به آن‌چه در سال گذشته رخ داد توجيه مي‌کند؟ در واقع اين يک نمونه عيني از سياست رياکارانه امريکاست. اين نمونه بسيار خوبي براي معيارهاي دوگانه درباره تناقض‌گويي است. هر گاه که در راستاي منافع امريکا باشد، از آن استقبال مي‌شود؛ در غير اين صورت نه تنها بي‌تفاوت هستند، بلکه از رژيم‌هايي که مردم خود را سرکوب مي‌کنند و هيچ تمايلي به قائل شدن حق سياسي يا هر گونه پيشرفتي براي مردمشان نيستند حمايت مي‌کنند. مخالفان در بحرين چه مي‌خواهند؟ آن‌ها نمي‌خواهند رژيم را سرنگون کنند. آن‌ها هرگز خواستار تغيير وليعهد يا پادشاه نشده‌اند.آن‌ها فقط حقوق اساسي خود را مي‌خواهند؛ آن‌ها سلطنت مشروطه مي‌خواهند، آن‌ها مي‌خواهند درباره امور خودشان صحبت کنند؛ فضاي بيشتري مي‌خواهد تا بتوانند حقوق اساسي خود را تجربه کنند. امريکا نه تنها بي‌تفاوت است، از رژيم در برابر حقوق مردم دفاع مي‌کند. اين يک مثال زنده از معيارهاي دوگانه و سياست‌هاي رياکارانه امريکا در منطقه است.