اعتراف تلخ آقای معاون اول چه معنایی دارد؟

سرویس اقتصادی«فردا»: در کمال شگفتی معاون اول رییس جمهور دیروز در همایش «افتتاح هفدهمین کنگره دامپزشکی ایران» صراحتا اعلام کرد که دولت برای کنترل قیمتها برنامه مشخصی ندارد. این امر شاید اولین اعتراف یک مقام بلند پایه دولتی به ناتوانی در حل مشکلی است که ماههاست هشدارهای نخبگان،مراجع و مردم را در پی داشته است رحیمی در این سخنان با بیان اینکه کشورمان می تواند بیش از چند صد میلیون نفر را در خارج از مرزها از نظر تولیدات و فرآورده های دامی تامین کند گفت که متاسفانه امروز نیازمند کشورهایی هستیم که خودشان باید وارد کننده مواد دامی باشند. رحیمی تاکید کرد که این مسئله نشان می دهد که یک ضعفی در برنامه هایمان وجود دارد که بخشی از آن به وزارت جهاد کشاورزی برمی گردد که باید یک بار برای همیشه آن را برطرف کند. الان پیاز در بندرعباس کیلویی 90 تومان است در حالی که همین پیاز در تهران کیلویی 600 الی 700 تومان به فروش می رسد، چرا باید اینگونه باشد؟ این یک تدبیر می خواهد که هم اکنون مسئولان ما فاقد آن هستند و باید درستش کنیم. ایران باید در منطقه توزیع کننده فرآورده های دامی باشد، اما متاسفانه الان در کشورمان قیمت گوشت به طور غیر قابل قبولی بالا رفته که این موضوع نشاندهنده آن است که برنامه ای برای کنترل قیمت نداریم و این موضوع هم باید حل شود. معاون اول رئیس جمهور یاد آور شد: 17 - 18 ماه پیش گرفتار آنفلوآنزای مرغی شدیم و متاسفانه تعداد زیادی از طیور از بین رفتند و به واردات تخم مرغ دست زدیم به طوری که در آن مقطع تخم مرغ کیلویی 5 - 6 هزار تومان به فروش می رسید در حالی که امروز تخم مرغ اضافه هم داریم و این نشان می دهد که نه در آن زمان و نه الان برنامه ریزی درستی داشته ایم در حالی که ما باید یک برنامه ریزی صحیحی در این زمینه داشته باشیم تا تولید کنندگان نیز بر روی برنامه ما حساب باز کنند. در این خصوص این اعترافات تلخ چند نکته کلیدی وجود دارد که باید به آن اشاره کرد؛ 1 - سخن آقای رحیمی در خصوص عدم وجود برنامه برای کنترل گرانی ها امری است که بارها نسبت به وجود آن در دولت هشدار داده شد و به موازات این هشدار برنامه هایی به دولت برای جلوگیری از رشد قیمت ها ارائه شد که البته با «بی توجهی» دولت به محاق رفت. بارها و بارها در خصوص عدم تخصیص یارانه تولید و مضرات آن برای روند تولید در کشور و اثرات آن بر قیمت ها هشدار داده شد ولی دولت هر بار با بی اعتنایی از کنار آن گذشت. بهتر است در این باب آقای رحیمی این نکته را به رییس جمهور محترم یادآوری کنند! 2 - در مورد کنترل فضای اجتماعی ای که پرداخت یارانه ها پدید می آورد و اثرات آن بر رشد نقیدینگی مکرر اندر مکرر به دولت محترم و رییس دولت هشدارهای کارشناسی از سوی اقتصاددانان مجلس داده شد و عواقب سو «بیماری هلندی» بر اقتصاد ایران شرح داده شد ولی با زهم توجهی از سوی دولت مبذول نشد. 3 - در مورد ایجادد فضای روانی کاذب بر اثر مطرح کردن غلط فاز دوم هدفمندی یارانه ها هشدار داده شد و بیان شد که مطرح کردن این امردر جامعه باعث رشد قیمت ها و تورم خواهد شد ولی به این هشدار هم عنایتی نشد. 4 - بارها و بارها خطاب به دولت محترم خطر افزایش واردات و لطمه آن به چرخه تولید ملی و اثر آن در بالا رفتن هزینه تولید و بالطبع قیمت ها هشدار داده شد و صراحتا اعلام خطر شد که واردات کلید کنترل قیمت ها نیست ولی به این امر هم توجهی نشد 5 - .... حال پس از آنکه این هشدارها جملگی رنگ واقعیت به خود گرفته است آقای معاون اول از فقدان «تدبیر» و «عدم برنامه» برای کنترل قیمت ها سخن می گویند. امری که البته فقط در دایره وظایف و اختیارات دولت فعلی صحیح است و قابلیت طرح دارد .چه آنکه برنامه و تدبیر نزد «دیگران»موجود بود و دولت نخواست از آنها بهره ای ببرد.