اگر بحرین یک جامعه یهودی بود باز هم سکوت می کردید؟!
اگر مردم بحرین، یک جامعه‌ی یهودی بودند که خواستار انتخابات دموکراتیک بودند، یعنی به‌جای شیعه بودن یهودی بودند، چه می‌شد؟ باتِن و هملیتون و اکسِلِستون با اوج وجود خود نعره می‌کشیدند که پای خود را نزدیک به این رویداد ورزشی نخواهند گذاشت. لابد حق داشتند این کار را بکنند. خب، حالا چرا نظرشان تغییر کرده و مسابقات را پوشش می‌دهند؟
سرویس بین الملل «فردا»: برگزاری مسابقات فرمول یک و بی اعتنایی به حقوق مردم بحرین تا جایی بالا گرفته است که روزنامه نگاران غربی هم صدایشان درآمده است.آنچه می خوانید 
مقاله انتقادی رابرت فیسک روزنامه نگار انگلیسی است که 22 آپریل 2012 در وبسایت صلح انگلستان منتشر شده است:
وقتی وزارت امور خارجه انگلستان از علاقه‌مندان به مسابقات اتوموبیل‌رانی خواست تا از سفر به بحرین خودداری کنند، مساله ماجرایی ورزشی نبود بلکه کاملاً موضوعی سیاسی در بین بود.
مقامات بحرینی به خبرنگاران ورزشی اجازه‌ی ورود به کشور خود را داده‌اند اما ویزایی برای دیگر فعالان رسانه صادر نکرده‌اند، فعالانی که می‌خواستند نگاهی به درون این کشور کوچک بیاندازند، کشوری که توسط اقلیت اداره می‌شود و پادشاهی آن وابسته به عربستان سعودی است. اما رفقای ورزش‌دوست ما از بیست‌وپنج مایلی پایتخت بحرین، منامه، چه خبرهایی برای مردم مخابره می‌کنند؟ جِنسون باتِن و لوویس هَمیلتون تنها برای گزارش اخبار ورزشی به این کشور سفر کرده‌اند. سرکوب دولت بحرین علیه موج دموکراسی‌خواهی مردم خود؟ به ما چه ربطی دارد! به دولت ما چه رابطی دارد!
از سباستین وِتِل چه خبر؟ می‌گوید «به‌نظرم زیادی ماجرا را شلوغ کرده‌اید.» شلوغ؟ شلوغ ؟ یک سال قبل موج بیداری عرب به کشور بحرین رسید، اکثریت شیعه‌ی مردم این کشور خواستار انتخابات دموکراتیک برای انتخاب دولت خود شدند - دولتی که اکثریت آن را اقلیت سنی پر کرده‌اند اما محض رضای خدا نگاهی بیاندازید به دیگر کشورهایی که بهار عرب را تجربه کرده‌اند و چیزهایی که خواسته‌اند، این‌جا فقط انتخابات آزاد خواستند و با چه چیزهایی روبه‌رو شدند؟ با حمله‌ی نظامی نیروهای مسلح، با شکنجه و با مرگ روبه‌رو شدند.
و وِتِل... آیا چیزی به نام «سنجش اخلاقی» برایتان باقی مانده که حالا می‌آیید و این حرف را می‌زنید؟ چه انسان ناسپاسی شده‌اید.
فقط فرض کنید دولت بشار اسد 40 میلیون دلار برای برگزاری آخرهفته‌ی مسابقات فرمول 1 سرمایه‌گذاری کرده بود، آیا خبرنگار ما، بِرنی اکسِلِستون با خوشحالی به دمشق می‌رفت و با وجد تمام اخبار این رویداد ورزشی را به سرتاسر جهان مخابره می‌کرد؟
حداقل بِرنی می‌داند در بحرین چه اتفاقاتی افتاده است. قطعاً، من هم خبر دارم چه شده است، در بحرین این‌قدر آدم کشته نشده است در بحرین مردم دست به شورش نظامی هم نزده‌اند، (هرچند یک سال تمام است بحرینی‌ها با حداکثر توان خواسته‌هایشان را دنبال می‌کنند.) . اما اگر مسابقات فرمول یک در یکی دیگر از کشورهای دچار انقلاب شده هم رخ می‌داد، رسانه‌ها این چنین استقبال می‌کردند؟
یا... بگذارید ماجرا را خیلی ساده‌تر بگویم. اگر مردم بحرین، یک جامعه‌ی یهودی بودند که خواستار انتخابات دموکراتیک بودند، یعنی به‌جای شیعه بودن یهودی بودند، چه می‌شد؟ باتِن و هملیتون و اکسِلِستون با اوج وجود خود نعره می‌کشیدند که پای خود را نزدیک به این رویداد ورزشی نخواهند گذاشت. لابد حق داشتند این کار را بکنند. خب، حالا چرا نظرشان تغییر کرده و مسابقات را پوشش می‌دهند؟
چگونه وِتِل می‌گوید «زیادی شلوغ‌اش کرده‌اید» وقتی که گزارش رسمی دولت بحرین در سال گذشته می‌گوید قتل‌هایی صورت گرفته، پلیس دست به شکنجه زده و در خیابان‌ها با شلیک مستقیم باعث مرگ مردم شده است! توجه داشته باشید حرف از افریقای جنوبی تحت سلطه‌ی آپارتیت یا المپیک برلین تحت سلطه‌ی نازی‌ها نزدم. بحرین افریقای جنوبی نیست، آلمان نازی هم نیست اما ما هم ماجرا شلوغ نکرده‌ایم.
روزگار آن گذشته است که ورزشکاران زن و مرد بتوانند خودشان را درون ارزش‌های اخلاقی نشان بدهند که ادعا می‌کنند قرن بیست‌ویکم بر پایه‌ی آن‌ها شکل گرفته است. اگر ورزشکاران، باورهای پنجاه سال پیش خود را داشتند، امروز در زمین مسابقات بحرین به هیچ عنوان حاضر نمی‌شدند. ماشین مردمان گذشته، از دید ما خارج شده‌اند.
دیدگاه تان را بنویسید