مدیریت مجلس سخت است؟

در مجموعه هایی که لَختی و سستي حرف اول را می زند تحرک و پویایی عیب تلقی شده و همانند قطاری که با سرعت در حال حرکت است با سنگ پرانی مواجه می شود. این سنگ پرانی هم روش های مختلفی دارد و بسته به نوع حرکت قطار تفاوت های ماهوی دارد. در جریان انتخابات مجلس یازدهم نیز از همان روزهای اولیه ثبت نام کاندیداهای اصولگرا، سنگ پرانی های جناح مخالف آغاز شد و از تایید صلاحیت های نمایندگان تا حضور اکثریت جوانان در لیست های نهایی اصولگرایان همگی مورد طعنه و هیاهوی اصلاح طلبان قرار گرفت. گويي حالا كه قطار اصلاحات از حركت ايستاده، بايد به قطار در حال حركت اصول گرايان سنگ پرتاب كرد. اما این جریان سازی ها باعث نشد تا این قطار جوان و باانگيزه، از حرکت باز ایستاده و در برابر دست اندازهای پیش روی از سرعت خود کم نماید.

در این مسیر اصلاح طلبان از روش های مختلفی سعی دارند تا به حاکمیت و جامعه القا نمایند که جریان اصولگرایی توان اداره مجلس را نداشته و با وجود داشتن برنامه های مختلف برای تحول در تمامی بخش های کشور از اجرای آن عاجز است و به همین خاطر مردم را از انتخابی که داشته اند دلسرد نمایند. در اين ميان عمده تمركز خود را بر تخریب قاليباف قرار داده اند تا او را به عنوان نماد اين مجلس مورد هدف قرار دهند. نگاهی به جریان سازی خبری رسانه های حامی این طیف نشان می دهد این بازی به آرامی و طمأنینه درحال اجراست و در رأس آن هدف قرار دادن رئیس مجلس به عنوان نماد و سمبل مجلس انقلابی در دستور کار اصلاح طلبان قرار گرفته است. هدفی که با دامن زدن به اتفاقات روزهای اخیر مجلس به دنبال تخریب وجهه قالیباف به عنوان رئیس مجلس است تا مدیریت او را در پارلمان زیر سوال برده و با تمییز دادن عملکرد او در شهرداری و مجلس این موضوع را ترویج کنند که مدیریت این دو بخش تفاوت های اساسی دارد و اساساً قالیباف نمی تواند مرد اول مجلس باشد. به تعبيري آنها با توجه به اينكه نمي توانند ايده ها و برنامه ها و انگيزه هاي رييس مجلس را زير سوال ببرند هدف خود را معطوف به نقد كردن عدم تناسب او با جايگاه رييس مجلسي قرار داده اند و به نحوي مشغول ساختن تصوير عدم تناسب قاليباف با جايگاه رييس مجلسي هستند تا او را از نظر سياسي زير سوال ببرند. این سیاست به صورت جدی از سوی جریان اصلاحات دنبال می شود.

*حفظ وحدت، جوان گرایی و کارآمدی سه محور مدیریت قالیباف در مجلس است *کارآمدی سیاسی مقدمه کارآمدی اقتصادی است *وحدت، نیازمند گفت و گو و اقناع و صبر و مدارا است * وحدت به معنای سکوت قبرستانی نیست بلکه پذیرفتن اختلاف سلیقه به جای عداوت و خصومت است

این موضوع زمانی بیشتر خودنمایی می کند که اصلاح طلبان در این استراتژی رسانه ای در ابتدا به برنامه های اقتصادی او حمله کرده و وقتی دیدند از این منظر نمی توانند آسیبی را متوجه نمایند به دنبال زیر سوال بردن نحوه مدیریت او در مجلس یازدهم شدند. اصلاح طلبان به خوبی دریافته اند که تخریب برنامه های قالیباف نتیجه ای درپی نداشته و در صورت موفقیت رویکرد و برنامه های مجلس، آنها از حالا بازنده انتخابات ریاست جمهوری سال آینده نیز خواهند بود. به همین دلیل آرام آرام و با استفاده از رسانه های خود و عمدتا روزنامه های این جریان تلاش دارند تا در گفت و گو با کارشناسان و چهره های خود این موضوع را جا بیندازند که قالیباف حتی با وجود اظهارات خوب و امیدوار کننده در مجلس، نمی تواند در عمل موفق باشد و توان اجرایی کردن برنامه های خود را ندارد. در این میان حتی گاهی از دلسوزی برخی افراد اصول گرا هم استفاده می کنند. کلید واژه این جریان «سخت بودن اداره مجلس است». در ادامه این عبارت برخی خیرخواهانه و برخی هم از سر عمد این گفته ها را متوجه قالیباف می کنند. اما واقعا اداره مجلس سخت است و واقعا قالیباف در ادامه مجلس با چالش مواجه است؟

برای تبیین موضوع و روشن شدن اذهان در این زمینه ذکر نکاتی قابل توجه است:

یکم: اصولگرایان برخلاف رقبای اصلاح طلب خود اولویت اولشان حفظ وحدت وانسجام تحت لوای فرامین رهبری معظم انقلاب اسلامی و تقویت آن در جهت پیشبرد اهداف کلان کشور است تا با این رویکرد بتوانند بر مشکلات پیش رو که از سوی مخالفان داخلی و دشمنان خارجی به آنها تحمیل می شود ایستادگی کنند. در این مسیر نگاه اصولگرایان در مجلس یازدهم حفظ و ارتقاء وحدت در پارلمان بوده و در مرحله دوم تعمیم آن به درون جریان اصولگرایی است و در این راه حتما هزینه وجود دارد. واقعیت صحنه درباره اصول گرایان موید این نکته است که آنها از طیف های مختلفی تشکیل شده و دارای گرایش های متفاوتی هستند. از جبهه پایداری تا ایثارگران و رهپویان تا طیف جماران و راست سنتی و البته نواصول گرایان. طبیعی است که بدون عمل سیاسی و سیاست ورزی نمی توان به وحدت جریانی دست یافت. اساسا به این معنا سیاست مقدمه اقدام اقتصادی برای حل مشکلات مردم است. قالیباف در این میان دو نقش دارد؛ یکی محور جریان اصول گرا در مجلس که امروز این نهاد، نماد جریان انقلابی شده است. و دیگری نقش او به عنوان رییس پارلمان. ایجاد توازن میان این دو نقش حتما مهم ترین بخش کار قالیباف خواهد بود. ایفای درست نقش دوم از مدیریت درست و دقیق نقش اول می گذرد. کاری که به عنوان یک سیاست مدار در طول دو دهه گذشته همواره مورد توجه او بوده؛ چه در سال ۸۴ که در ائتلاف دشت بهشت قرار داشت و چه در سال ۹۲ که در ائتلاف سه نفره وارد شد و در هر دو انتخابات با بدعهدی برخی افراد مواجه شد. رفتار سیاسی او در انتخابات ۹۶ از دو جهت دارای اهمیت بود. اول اینکه با وجود بخت برای غلبه بر روحانی برای وحدت جریان از انتخابات کنار رفت و دوم اینکه نشان داد مشکل فقط در وحدت و مکانیسم ائتلاف نیست. بلکه بخش زیادی از مشکل به اجتماعی نبودن جریان اصول گرایی برمی گردد که از دل این تفکر، گفتمان نواصول گرایی بیرون آمد. نواصول گرایی جریان سوم نیست بلکه بازخوانی مبانی اصول گرایی و تعریف جدید و به روز از این مبانی محسوب می شود. انتخابات ۹۸ اما ادامه راه قالیباف در سال ۹۶ بود. این بار او پرچم دار تحول نسلی با شعار « مجلس نو» بود که سه هدف داشت؛ وحدت جریان، جوان گرایی و کارآمدی برای حل مشکلات اقتصادی مردم. از همین رو قالیباف برای ایجاد وحدت هزینه فراوانی داد. کنار گذاشته شدن افراد نزدیک به او در انتخاباتی که به احتمال فراوان لیست قالیباف می توانست برنده بیشتر کرسی ها در پایتخت و حتی بسیاری از شهرها شود.

او برند و کارنامه خود را برای اصول گرایی و جریان انقلابی هزینه کرد بدون اینکه در بسته شدن فهرست منافع شخصی خود را مدنظر قرار دهد. همین منش امروز در مدیریت پارلمان ادامه دارد. گرچه نزدیک کردن طیف های مختلف اصول گرا کار آسانی نیست اما امروز این طیف ها اکثرا قالیباف را به عنوان محور جریان قبول دارند و قالیباف هم در این میان با همه این طیف ها بدون جانب داری کار می کند و همکاری دارد. در این میان قرار نیست در جریان سکوت قبرستانی حاکم باشد و سلایق گوناگون سخن و نظر خود را نگویند . مهم این است که تفاوت سلایق به خصومت و عداوت تبدیل نشود. از همین رو وحدت برای قالیباف یک تاکتیک نیست بلکه استراتژی است. وحدت از همدلی و تفاهم می گذرد چرا که وحدت بدون رضایت قلبی در بلندمدت نه امکان پذیر است نه مطلوب. برای رسیدن به این راهبرد حتما نیاز به صبر و حوصله و مدارا وجود دارد. از این جهت رفتار قالیباف در این مدت کاملا معنادار و هدفمند و مبتنی بر سیاست بوده است. تلاش برای شنیدن، مفاهمه ، گفت و گو و تبدیل کردن خطر تفرقه جریان به وحدت با وجود تکثر. این رفتار سیاسی پاسخی به خلا و فقدان رهبری در جریان سیاسی اصول گرایی است که خود را در انتخابات ۹۲ به وضوح نشان داد. وحدتی که دستوری نیست. در عین حال به جای روش های قدیمی و از کار افتاده بنای خود را بر گفت و گوی انتقادی و تفاهم می گذارد.

*تلاش قالیباف وحدت جریان و همدلی با طیف های مختلف جریان است *حالا که قطار اصلاح طلبان ایستاده، سعی می کنند به قطار در حال حرکت اصول گرایان سنگ بیندازند *حرکت مجلس برای حل مشکلات مردم به زودی سرعت می گیرد

ممکن است سوال شود که در این میان رابطه وحدت جریانی با نواصول گرایی کجاست. پاسخ کوتاه می تواند بر دو نکته استوار باشد. اول اینکه نواصول گرایی علیه اصول گرایی نیست. جریانی «بر» و علیه اصول گرایی نیست بلکه جنبه اصلاحی و «در» جریانی دارد. نکته دوم که برگرفته از نکته اول است، اهتمام به ترمیم آسیب ها یا به عبارتی عوض کردن جای جریان اصول گرایی به نقطه ای جدید است که نسبت دقیق و مداوم با اجتماع و جوانان برقرار می کند. با عنایت به این دو نکته، مشخص می شود که نواصول گرایی علیه وحدت نیست بلکه وحدت را در جهت هدف بزرگ تر و با مکانیسم اجتماعی لازم می داند که نمونه اش در فرآیند ائتلاف سال ۹۸ تا حدودی مشخص بود.

دوم: جریان اصولگرایی پیرو منویات رهبری در گام دوم انقلاب و تاکید ایشان به استفاده از نیروی جوان و انقلابی در عرصه های مدیریتی کشور تلاش داشته تا برای تحقق نظرات معظم له از تمامی ظرفیت های جوانان متعهد، با انگیزه و متخصص در مسیر اداره کشور استفاده نماید و در انتخابات مجلس یازدهم با تشویق و حمایت از این دست جوانان، راه ورود آنان را به مجلس و عرصه سیاست ورزی را باز کرد و در این راه قصد دارد تا با استفاده از این ظرفیت بالقوه و تربیت و راهبری آنان زمینه را برای تضمین آینده سیاسی کشور فراهم نماید. در این زمینه هم قطعا آسیب ها و هزینه هایی هم وجود دارد اما باید با حوصله و متانت مشکلات را حل و برای جوانان مسیر درست را ریل گذاری کرد تا ان شاالله به هدف نهایی که همان پرورش نسل مدیران جهادی و انقلابی است دست یابیم. قالیباف در این مسیر با تمام وجود حاضر شد و از حضور جوانان در عرصه های مدیریتی دفاع کرد که نمونه آن در انتخابات مجلس مشخص بود. این روند قطعا با مخالفت های فراوانی مواجه است که بخشی از آن مقاومت های درون جریانی مقابل تحولات نسلی است که تا حدود زیادی مرتفع شده است. با این وجود جوانان نیاز به رشد و آموزش و آزمون و خطا دارند.

نمی توان توقع رفتن راه صد ساله را در یک شب داشت. البته در این میان از جوانان توقع می رود که با تقوا و دیانت و صبوری این مسیر را بپیمایند تا نتیجه این آزمون صلاح جوانان و حرکت درست در مسیر گام دوم باشد. بخش زیادی از وقت و تلاش رییس مجلس برای ریل گذاری درست مسیر جوان گرایی می گذرد. جوان گرایی لازم است چرا که ادامه راه با برخی تفکرات قدیمی شدنی نیست. در عین حال جوان گرایی نباید منجر به صف بندی مقابل باتجربه ها گردد و در عین حال عادات بد سیاست مداران به جوانان سرایت نکند.

سوم: هدف از وحدت و جوان گرایی درون جریانی، در نهایت حل مشکلات اقتصادی کشور، پیشرفت ایران و برقراری عدالت و در نهایت کارآمدی دستگاه های اجرایی کشور است. برای رسیدن به این هدف هم باید شیوه ها و روش ها نو و جدید شوند و هم باید کل جریان و کل نهاد مجلس کنار هم باشند. قالیباف در شهرداری هم با شورای شهر احمدی نژادی، آبادگرانی و اصلاح طلب توانست مدلی از سیاست ورزی معطوف به حل مشکلات و کارآمدی را نشان دهد . اکنون هم او باید با توجه به اختلاف سلیقه ها و مدیریت جریان این دولت را هم به حرکت وادارد. دولتی که در طول این 7 سال به کندی و رخوت عادت کرده. برای به حرکت درآوردن آن نیازمند تلاش و زحمت صدچندان است و قطعا اصلاح طلبان نیز برای مقابله با این شتاب و سرعت سنگ اندازی کرده و جهت حفظ منافع سیاسی خود بیکار نخواهند نشست. اما این موضوع نبایستی موجب ایستایی و توقف شده و ناامیدی را جایگزین امید به موفقیت و آینده سازد. بسته اقتصاد مردمی قالیباف تلاش در جهت اصلاح ساختاری اقتصاد کشور و جلوگیری از بدتر شدن وضعیت اقتصادی کشور و در مرحله بعد رسیدن به رفاه و زندگی خوب است.

به همین روی چاره ای جز تلاش و کوشش مضاعف نیست و به حول و قوه الهی این مسیر به خوبی طی خواهد شد. سیاست ورزی برای وحدت جریان، مدیریت پروژه جوان گرایی در نهایت باید به کارآمدی سیاسی بینجامد. حرکت مجلس یازدهم برای حل مشکلات اقتصادی مردم به زودی سرعت می گیرد. حرکتی که از اصلاح مجلس آغاز و هدفش اصلاح اقتصاد کشور است و امروز نشانه های آن رفته رفته مشاهده می شود.

و نکته چهارم اینکه با وجود موانع و فراز و نشیب های مسیر، اما برای مردان کار و تلاش دغدغه ای جز خدمت به مردم وجود ندارد و تجربه و سابقه نشان داده که در شرایط بسیار سخت تر و دشوار تر هم مدیریت جهادی به خوبی از عهده مشکلات برآمده و کارها به سرانجام رسیده است. وحدت سیاسی با کمک خداوند منجر به کارآمدی و حل مشکلات خواهد شد.

جریان اصلاح طلبی درحالی در پی به چالش کشیدن مدیریت قالیباف است که تجربه نشان داده او علاوه بر توان اجرایی بالا، در شهرداری تهران و ناجا با انبوهی از مدیران مختلف و نهادهای متفاوت از وزارت کشور و دولت گرفته تا ستادکل نیروهای مسلح در رسته ها و بخش های مختلف مدیریتی با درایت و قدرت این مجموعه ها را راهبری کرده و در مجلس یازدهم نیز این روند ادامه خواهد داشت. نگاهی به گذشته نه چندان دور نشان می دهد که در زمان مدیریت قالیباف در ناجا و شهرداری تهران با وجود فشارهای سیاسی و اقتصادی او توانست کارنامه خوب و قابل قبولی از خود به جای بگذارد . در دوران مدیریت 12 ساله قالیباف در شهرداری تهران نیز عملکرد و اقدامات مدیریتی او که در این کلانشهر قابل لمس و رویت است آنهم با رویکرد تقابلی دولت های وقت و شوراهایی که دارای سلایق سیاسی متفاوت و مخالف او بودند، همگی نشان می دهد که گرچه مدیریت پارلمان پیچیده است اما نه تنها مدیریت برای قالیباف و تیم جوان و همراه او دشوار نیست، بلکه او مدیر روزهای سخت است و اصلاح طلبان نباید دلخوش به این باشند که با شعارهای فریبنده و تخطئه عملکرد مجلس یازدهم در این دوران کوتاه بخواهند مردم را دلسرد نمایند. گرچه مدیریت مجلس پیچیده است اما سخت نیست. از دلسوزان جبهه اصولگرایی هم انتظار می رود که در بیان اظهارات خود، فارغ از دلسوزی هایی که در بیان آنها دیده می شود و در جهت همکاری و تعامل و وحدتی که این روزها حرف اول جریان اصولگرایی است برای تحقق منویات رهبر فرزانه انقلاب گام بردارند.

روند مدیریتی مجلس با وجود فراز و نشیب های معمول سیاسی رو به جلو پیش می رود. اصلاح طلبان برای متوقف کردن قطار مجلس به دنبال ساختن تصویر نادرست از حرکت این قطار هستند. وقتی نمی توانند بسته اقتصاد مردمی را به چالش بکشند، آن را با صفت هایی چون غیر اجرایی، تبلیغاتی و.... تخریب می کنند. تخریب هایی که به زودی به خودشان باز خواهد گشت. تخریب ها ادامه خواهد داشت همان گونه که حرکت در مسیر تحول اقتصادی ادامه پیدا خواهد کرد.