ساخت قبرستان، شرط رهایی قاتل از طناب دار! +عکس

روزنامه خراسان: ساعت ۶ عصر پنج شنبه ۳۰ مرداد سال ۹۳ ماموران کلانتری امامزاده داوود (ع) از ماجرای درگیری دسته جمعی مطلع شدند و تیمی از ماموران با حضور در روستای سنگان پی بردند که پنج مرد در این درگیری با تفنگ شکاری زخمی و روانه بیمارستان شده اند.

تیم پلیسی با حضور در بیمارستان دریافت مرد ۶۵ ساله‌ای به نام مجتبی و پسر ۲۲ ساله اش به نام مرتضی در این تیراندازی به کام مرگ فرو رفتند.

همین کافی بود تا تیمی از ماموران اداره ۱۰ پلیس آگاهی تهران با توجه به جنایی شدن پرونده همراه بازپرس ویژه قتل برای تحقیقات پلیسی و دستگیری عامل جنایت وارد عمل شوند.

کارآگاهان در گام نخست تحقیقات متوجه شدند که این درگیری بین دو خانواده که با هم فامیل هستند رخ داده است، به طوری که از قبل مجتبی با پسرخاله اش دچار اختلافات خانوادگی بود و بار‌ها با هم درگیر شدند تا این که اختلافات دو خانواده بالا گرفت و فرزندان نیز با هم وارد نزاع شدند.

تیم پلیسی در ادامه پی بردند موقعیت مکانی خانه قربانی جنایت در یک سراشیبی قرار دارد و اعضای خانواده مجتبی با توجه به این موقعیت که در بالاتر از خانه قاتل قرار دارند اقدام به سنگ پرانی به سمت خانواده مقتول می‌کنند که مهدی ۳۳ ساله در این صحنه با تفنگ شکاری اقدام به شلیک چند گلوله به سمت خانواده مجتبی می‌کند که باعث زخمی شدن پنج نفر می‌شود و سرانجام مجتبی و پسرش در این حادثه روی تخت بیمارستان به کام مرگ فرو رفتند. بازداشت قاتل کارآگاهان در ادامه دریافتند که مهدی و دو برادر و پدرش متواری شده اند که با تجسس‌های پلیسی در ابتدا پدر مهدی دستگیر شد و در ادامه دو برادر عامل جنایت دستگیر شدند تا این که ماموران با اقدامات فنی و پلیسی روز ۲۴ آذر ۹۳ با شناسایی مخفیگاه عامل جنایت در رباط کریم موفق به دستگیری مهدی شدند. مهدی پس از دستگیری به تیراندازی مرگبار اعتراف کرد و گفت: پدرم و مجتبی با هم اختلاف داشتند و روز حادثه آن‌ها به سمت خانه ما سنگ‌پرانی کردند که من برای دفاع از خودم و خانواده‌ام اقدام به تیراندازی به سمت آن‌ها کردم و قصد کشتن کسی را نداشتم که این اتفاق رخ داد.

وی افزود: پس از قتل از ترس فرار کردم و شنیدم که پدر و برادرانم که در این درگیری حضور داشتند دستگیر شدند، ولی من در برابر اتهام قتل قرار داشتم و نمی‌توانستم خودم را تسلیم کنم تا این که در مخفیگاهم دستگیر شدم. در دادگاه پس از اعترافات مهدی و بازسازی صحنه قتل پرونده برای صدور حکم نهایی به شعبه ۵ دادگاه کیفری یک استان تهران ارجاع و جلسه رسیدگی به این پرونده روز ۱۷ مرداد ۹۶ به ریاست قاضی بابایی و قاضی تولیت، مستشار دادگاه برگزار شد.

در ابتدا خانواده مجتبی و مرتضی با حضور در جایگاه خواستار اشد مجازات برای عامل این دو جنایت شدند و سپس قاضی پرونده، مهدی را برای دفاع از خود به جایگاه دعوت کرد.

مهدی پشت تریبون دفاع قرار گرفت و گفت: روز حادثه خانواده مجتبی به سمت مادرم و خانواده ام سنگ پرانی کردند که من در حمایت از مادرم و با توجه به این که عصبانی شده بودم به سراغ تفنگ شکاری رفتم و با برداشتن آن اقدام به تیراندازی به سمت آن‌ها کردم.

پس از پایان جلسه قضات وارد شور شدند و مهدی را به خاطر دو بار قتل به دو بار قصاص نفس - اعدام - و به خاطر جراحات وارد شده به مجروحان تیراندازی به پرداخت دیه و برای نگهداری تفنگ غیرمجاز به دو سال زندان و به دلیل نگهداری مهمات جنگی نیز به سه سال حبس محکوم کردند.

این حکم به دیوان عالی کشور ارجاع شد و قضات دادگاه نیز پس از بررسی پرونده، حکم صادر شده را تایید کردند. بخشش به شرط دو سال از ماجرای صدور حکم گذشت و مهدی که در صف انتظار اجرای حکم قرار داشت هر روز خود را برای رفتن به پای چوبه دار آماده می‌کرد و این در حالی بود که اولیای دم حاضر به بخشش نبودند. سحرگاه چهارشنبه مهدی برای اجرای حکم اعدام از بازداشتگاه بیرون آورده شد و به محوطه زندان رفت و آرام آرام به سمت چوبه دار نزدیک می‌شد و این در حالی بود که خانواده مجتبی و مرتضی نیز در محوطه اجرای حکم حضور داشتند. مهدی مرگ را در یک قدمی خود می‌دید و پای چوبه دار رفت، اما وقتی دستور اجرای حکم صادر شد اولیای دم خواستار توقف آن شدند. بنا بر این گزارش، اولیای دم با دادن دو ماه مهلت اظهار کردند که اگر مهدی و خانواده اش یک قبرستان در منطقه کن سلوقون احداث کنندحاضر به بخشیدن مهدی هستند که باحضورنماینده دادستان با توجه به خواسته اولیای دم خواستار توقف اجرای حکم شدند و دو ماه مهلت به مهدی و خانواده اش داده شد تا خواسته آن‌ها را برای بخشیده شدن عملی کنند.