در ماهشهر چه می‌گذرد؟

خبرگزاری تسینم: حجت الاسلام سیدسلمان هاشمی امام جمعه شهرک طالقانی ماهشهر در یادداشت شفاهی که به شکل اختصاصی،‌ قرار داده، ضمن تشریح مشکلات معیشتی که مردم این شهرک با آن دست‌ و پنجه نرم می‌کنند، به ناآرامی‌ها و اغتشاشاتی که پس از اعلام تصمیم بنزینی دولت در این شهرک رخ داد، پرداخته است.

شهرک طالقانی از قدیم میزبان مردم بومی محدودی بود ولی پس از جنگ تحمیلی از شهرهایی همچون آبادان، بهمن شیر، اروند و چند شهر جنگ زده دیگر به این منطقه کوچ کردند به طوری که هم اکنون 80 درصد جمعیت این شهرک را مردم مهاجر و جنگ زده تشکیل می‌دهد. بنابراین مردم این شهرک از طرفی محرومیت جنگ را تحمل کردند و از سوی دیگر در معرض تبعیض‌های موجود در منطقه هستند. مسئله دیگر اینکه مردم کوچ کرده به این شهرک به دلیل عدم آبادانی شهرهای محل زندگی خود در سالهای پس از پایان جنگ نیز ترجیح دادند که در همین شهرک ادامه زندگی دهند.

مردم این منطقه از نظر امکانات رفاهی در محرومیت جدی قرار دارند. یکی از مشکلات مردم این شهرک این است که در طول 40-50 سال گذشته خندقی در حدود 160 هکتار دور تا دور آن حفر شده است به طوریکه مردم شهرک را به نوعی محصور کرده است. این خندق حفر شده که تاکنون منجر به غرق شدن چند طفل معصوم شده به قدری بزرگ است که حتی افراد بالغ نیز در صورت افتادن در آن ممکن است غرق شوند.

از سوی دیگر برخی مدارس شهرک طالقانی فرسوده است و حتی نمازخانه ندارد. همچنین کمبود معلم یکی دیگر از مشکلات ساکنان این شهرک است. در این شهرک یک بازار مرکزی وجود ندارد تا مردم بتوانند به شکل متمرکز مایحتاج خود را تهیه کنند. همچنین در بحث آب، آب آشامیدنی این شهرک به نوعی غیرقابل شرب است به طوری که مردم برای تأمین آب خود باید متحمل دو نوع هزینه شون؛ یکی هزینه عمومی آب و دیگری هزینه تصویه آن.

البته در بحث روشنایی وضعیت شهرک خیلی بد نیست ولی در بحث مسکن فشار زیادی بر مردم وجود دارد. همچنین شهرک فاقد حتی یک درمانگاه شبانه روزی تأمین اجتماعی است؛ این درحالی است که در حدود 3 تا 4 هزار نفر از ساکنان شهرک دارای دفترچه تأمین اجتماعی هستند ولی به دلیل عدم وجود درمانگاه شبانه روزی نمی‌توانند از این خدمات استفاده کنند. شهرک نیاز مبرم به حضور دکتر متخصص و ترمینال تاکسیرانی دارد. از طرف دیگر نیازمند اداره برق و اداره گاز است و از آنجا که مخابرات منطقه بالای 30 سال عمر دارد این تاسیسات نیاز به یک بازسازی اساسی دارد.همچنین فاضلاب شهری و کمبود فضای سبز مشکلات زیادی برای مردم ایجاد کرده است. البته از نظر برق و گاز مردم شهرک طالقانی مشکل خاصی ندارند.

در ارتباط با تمامی مشکلاتی که به آنها اشاره کردم در این سالها پیگیری‌های زیادی صورت گرفته ولی نتیجه مطلوبی از این پیگیری‌ها حاصل نشده است.متاسفانه برای بسیاری از بومیان منطقه علی رغم داشتن مدارک دانشگاهی، هیچ شغلی در منطقه نیست. در حالی که در 4 سال اخیر بسیاری از نیروهای غیربومی در صنایعی که در 10 کیلومتری محل زندگی بومیان است استخدام و مشغول به کار شده اند و تنها سهم بومیان منطقه از این صنایع دود حاصل از این صنایع بوده است.پروازهای ماهشهر-تهران و برعکس قطعاً برای بومیان منطقه نبوده و این پروازها مختص شاغلان غیربومی منطقه است که مشاغل موجود این منطقه را اشغال کرده‌اند.

یک عامل مهم نارضایتی مردم، بحث تبعیض است. مردم شهرک طالقانی که در مجاورت صنایع زیادی زندگی می‌کنند،‌ دوست دارند نفعی نیز از این صنایع ببرند. مردم این منطقه نیز دوست دارند امکاناتشان مانند شهرک بعثت باشد ولی متاسفانه در این سالها شاهد تبعیض بوده‌اند.

در بخش عمرانی شهرداری ماهشهر در کمال تعجب شاهد این مسئله هستیم که تنها 4.5 درصد از بودجه عمرانی کل شهرداری به شهرک طالقانی اختصاص یافته است. متأسفانه از چراغ های شهری گرفته تا کفپوش شهر در شهرک طالقانی و ماه شهر تفاوت‌های زیادی وجود دارد و مردم این تفاوت‌ها را می‌بینند. همچنین مدرسه‌های ماهشهر از نظر کیفی با مدارسشهرک طالقانی قابل مقایسه نیستند به طوری که برخی اولیای محصلین ساکن در شهرک طالقانی فرزندان خود را به مدارس ماهشهر می‌فرستند.

اگر بحث بیکاری و مسکن حل شود که این مسئله به راحتی از طریق موظف کردن شورای راهبردی صنایع قابل مرتفع شدن است، می‌توان رفاه نسبی را برای مردم منطقه فراهم کرد. از جمله اینکه سوله‌های تولیدی برای اشتغال جوانان شهرک احداث و یا برای مردم شهرک فضای سبز مناسبی ایجاد شود. در عین حال باید به این مسئله نیز تاکید کنم که مردم این منطقه با همه وجود عاشق رهبری ، امام حسین(ع) و اهل بیت و انقلاب هستند و در عین حال عاشق عدالت هم هستند. ما منکر این نیستیم که برخی اغتشاشات نیز در قضایای آبان ماه در شهرک طالقانی اتفاق افتاد ولی از این مسئله ناراحت هستیم که همه می‌گویند هرچه اغتشاش بوده زیر سر بچه‌های شهرک طالقانی است.

در بحث اغتشاشات آبان ماه لازم است بگویم که در روزهای اول هیچ اغتشاش و ناآرامی سنگینی درشهر وجود نداشت مگر اینکه در سه-چهار محله از شهرک چند نفر از جوانان تعدادی لاستیک‌ را آتش زدند اما مشکل خاصی نبود ولی پس از درگیری‌‌هایی که در شهرک شهید چمران رخ داد ناآرامی‌ها نیز به شهرک طالقانی کشیده شد و بعضی از بچه‌های شهرک و برخی دیگر که مشخص نیست از کجا آمده بودند اقدام به تیراندازی به سمت نیروهای انتظامی کردند.

درباره مستندی که در روزهای اخیر از وضعیت مردم شهرک طالقانی منتشر شده باید گفت که این مستند تنها یک بُعد قضیه را بازتاب داده که وجه تبعیض و بیکاری موجود در منطقه است. اما کارگردان این مستند می توانست نکات دیگر را نیز درنظر بگیرد. یعنی مثلا می‌توانست از مصاحبه 20 دقیقه‌ای که با بنده داشت به جای پخش چند ثانیه توضیحات بیشتری را در مستند بگنجاند. شاید این از بد سلیقگی کارگردان مستند بوده و ایشان هیچ غرضی از این نحوه نمایش نداشته باشد.

اینکه در مستند پخش شده برخی از ساکنان شهرک می‌گویند که هیچ اسلحه‌ای در شهرک نیست، حرف دقیق ودرستی نبود. درست است که اسلحه به نسبت سال‌های گذشته در شهرک کم شده ولی همچنان در مراسمات و عروسی‌ها شاهد هستیم که اسلحه‌های زیادی دست مردم دیده می‌شود و طبعاً این اسلحه‌ها نیز در قضایای اخیر به کار گرفته شده ولی نباید رفتار یک عده آشوبگر را به همه مردم تعمیم داد. نباید همه توجهات درباره اغتشاشات صورت گرفته به سمت ساکنان شهرک طالقانی جمع شود چرا که مردم این شهرک انسانهای اصیل و با کرامتی هستند.

روایت یک مقام انتظامی از وقایع ماهشهر و اهواز در آبان ماه

رییس دفتر تحقیقات کاربردی فرماندهی انتظامی خوزستان با اشاره به حوادث آبان ماه گفت: به هیچ وجه نظام و ناجا و ارگان‌های امنیتی مخالف اعتراض مردم در این قضیه نبودند. مردم حق دارند بگویند ما هستیم و مشکلاتی که دارند را برسانند و بیان کنند اما برداشتن سلاح و تیراندازی با اعتراض فرق دارد که این دو موضوع هم جدا شد و شاهد بودید که این اتفاقات تنها در خوزستان نیفتاد.

سرهنگ حکیم عبداللهی در نشست تحلیل عوامل و دلایل اعتراضات اخیر که امروز (۲ دی ماه) در دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه شهید چمران اهواز برگزار شد، افزود: بحث‌های اخیر، متاثر از حوادث قبل از آن نیز بوده است. ما همان روز چندین ساعت قبل از اینکه قیمت سوخت اعلام شود، اعلام آماده‌باش کردیم.

وی تصریح کرد: اولین اقدام پلیس این بود که از تمام پمپ بنزین‌های استان خوزستان محافظت کرد. پیش بینی کرده بودند که خوزستان کانون این حوادث خواهد بود. زیرا می‌گفتند بسترها در خوزستان موجود است.

وی افزود: برخورد پلیس در این اغتشاشات با ملاطفت بوده است. بچه‌های یگان ویژه و یگان امداد زخمی شدند و سنگ خوردند و هدف سلاح گرم بودند. در ۲۷ شهرستان خوزستان اغتشاش ایجاد شده بود. در چندین نقطه هم با سلاح گرم به مردم و مامورین تیراندازی شد.

عبداللهی با اشاره به صدمات وارده به بانک‌ها، موسسات دولتی و ادارت گفت: الحمدلله آمار ما در خوزستان نسبت به استان‌های دیگر خیلی کمتر است؛ به جز چند شهرستان خوزستان که خاص بودند و سعی شد که این مساله خاص نشود.

وی بیان کرد: در این اغتشاشات طبق گزارش‌هایی که به دست ما رسیده، در مناطق اهواز مانند کیانپارس اتفاقاتی افتاد اما کسانی که در این اتفاقات بودند، کیانپارسی نبودند و از جاهای دیگر آمده بودند. بیشترین اتفاقاتی که افتاد در مناطق متوسط به پایین و قشر آسیب‌پذیر بوده است.

عبداللهی با اشاره به ناآرامی‌های ماهشهر بیان کرد: قرار بود در موضوع ماهشهر به صورت مقطعی کل مسائل را به عسلویه ارتباط بدهند و قرار بود بحث آرامکو را تلافی بکنند، چون در این قضایا، یک نقشه‌ای بود. اتفاقات ماهشهر اکثرا وابسته به این مسائل بوده است. یکی از بچه‌های نیروی انتظامی و یک نیروی سپاهی هم در آنجا تیر خوردند و شهید شدند و چند نیرو هم زخمی شدند.

رییس دفتر تحقیقات کاربردی فرماندهی انتظامی خوزستان افزود: سعی پلیس بر این است که هیچ حادثه اجتماعی به حادثه امنیتی تبدیل نشود. تمام تلاش و سعی در این اغتشاشات این بود. به طرف بچه‌های یگان ویژه در این اغتشاشات سنگ پرت می‌شد اما آنها جلوی سنگ سپر می‌گرفتند. شاهد هستید که پلیس چقدر سعه صدر دارد. پلیس سنگ می‌خورد، پلیس تیر می‌خورد و در جاهایی که خیلی در خطر باشد، از گاز اشک‌آور برای پراکندگی جمعیت استفاده می‌کند.

عبداللهی تصریح کرد: در حادثه اندیمشک هم صدا و سیما آن مردی که داشت سلاح بر می‌داشت و تیراندازی می‌کرد را نشان داد که الحمدلله توسط ناجا دستگیر شد.

وی گفت: رسالت پلیس دفاع از همه است. ما آرامش داریم و امنیت هم هست اما باید کاری انجام شود. کسی نمی‌تواند حوادث آینده را پیش‌بینی کند، ولی هست. پس چکار باید کرد؟ سیاسیون باید چکار کنند؟ برنامه و هدف آتی آنها چیست؟ احساس نارضایتی بین مردم هست، ‌آیا آن را درک کرده‌اند؟

وی تاکید کرد: پلیس هیچگاه خود را از مردم جدا نکرده است و برعکس، خود یک محوریت درست کرده که همگام با مردم باشد. ما شعاری داریم مبنی بر اینکه بهترین سرمایه پلیس، سرمایه اجتماعی است و سرمایه پلیس، مردم هستند.

رییس دفتر تحقیقات کاربردی فرماندهی انتظامی خوزستان با بیان این مطلب که پلیس از بعد از سال ۷۸ متحول شد و بیشتر اجتماعی شده است، ادامه داد: با آمدن پلیس ۱۱۰ و دفتر نظارت همگانی و معاونت اجتماعی و مرکز تحقیقات کاربردی، هدف ما تقویت ارتباط با مردم و جامعه علمی و دانشگاهی است. نگاه پلیس عوض شده است. نگاه پلیس در ۵۰-۴۰ سال پیش فرق می‌کرد. امروز پلیس با مدرک کمتر از لیسانس کم داریم، دوره‌های مختلفی برای رؤسای کلانتری‌ها و نیروهای پلیس برگزار می‌شود. مسائل بررسی می‌شوند و به آنها درس می‌دهیم و تشویق و تنبیه هم می‌شوند.

وی گفت: اولین نگاه پلیس، اجتماعی کردن فعالیت‌ها و ایجاد ارتباط و مشارکت و اعتماد است. پلیس بدون پشتوانه مردم، پلیس نیست؛ پس پلیس مجموعه‌ای از مردم است. در حوادثی که اتفاق می‌افتد، شعار پلیس، تامین امنیت مردم است. تامین امنیت مردم از نان شب هم واجب‌تر است و امنیت یک مهره دسته جمعی است. پلیس به تنهایی نمی‌تواند امنیت را تامین کند و همه باید در آن مشارکت کنند.