سرنوشت ۱۴ صیاد ربوده شده اسیر الشباب چه شد؟

خبرگزاری تسنیم: بشیراحمد بنگال‌زهی، زبیر نیازی، طاهر بنگال‌زهی، نصیر بنگال‌زهی، کاظم کلکی، سهیل بلوچی، احمد عنبری، زهرمحمد روزافزا، افشین داوودی، مسلم و عارف دهانی و خالد، حمید و جاوید؛ ۱۴ صیاد ایرانی هستند که بیش از سه سال است در سومالی اسیر گروهک تروریستی الشباب هستند.

لنج "سدیس" به همراه این ۱۴ صیاد اواخر اسفندماه ۹۳ از چابهار عازم آب‌های آزاد شد، به امید آنکه دو ماه بعد یعنی اردیبهشت‌ماه پایان دریاروی، با دستی پر به ساحل برگردد، اما تاکنون برنگشته است؛ این لنج به دلیل از کار افتادن موتور و اهمال در کمک‌رسانی، اواخر اردیبهشت‌ماه به جای آنکه در چابهار باشد، در الدهیر سومالی بود و گروهک تروریستی الشباب به استقبالش آمده بود.

دزدی و غارت دریایی سومالیایی‌ها، کشوری که حداقل یک دهه است با قحطی، خشکسالی و جنگ فراگیر و همه‌جانبه دست و پنجه نرم می‌کند برای صیادان فراساحل ایران که عمدتاً در سیستان و بلوچستان و بنادر چابهار و کنارک زندگی می‌کنند، بیگانه نیست؛ اما اسارت لنج سدیس چه از نظر هویت گروگان‌گیران و چه مدت اسارت یک مورد بی‌نظیر است.

به گفته مدیرکل شیلات سیستان و بلوچستان، از سال ۸۷ تاکنون، ۵۴ لنج سیستان و بلوچستانی به همراه ماهیگیرانشان اسیر سومالیایی‌ها شدند، همچنین بنا به آخرین آمار رسمی و بررسی‌های خبرنگار تسنیم، از سال ۹۴ تاکنون ۵۲ صیاد ایرانی در بندِ گروه‌های مختلف دزدان، تروریست‌ها و یا دولت‌های خودخوانده محلی در سومالی گرفتار شدند؛ از این تعداد ۹ صیاد کشته شدند، ۴ صیاد فرار کردند، ۲۱ صیاد آزاد شدند و ۱۸ صیاد هم‌چنان در بندند که از این تعداد اسیر، به گفته مدیرکل شیلات سیستان و بلوچستان، ۴ صیاد اسیر دزان دریایی به‌زودی با رایزنی‌های صورت گرفته آزاد می‌شوند و ۱۴ صیاد در بند الشباب سرنوشت معلومی ندارند.

۵ صیاد اسیر الشباب مدارک شناسایی ندارند

معاون سیاسی، امنیتی استانداری سیستان و بلوچستان می‌گوید: از همان ابتدای دستگیری یعنی از سال ۹۴ پیگیری‌های مستمری برای آزادی ۱۴ صیاد انجام شده، ولی چون در بندِ یک گروهک تروریستی هستند که این گروه پاسخگوی هیچکس نیست، روند آزادی طولانی شده است.

محمدهادی مرعشی می‌افزاید: از ۱۴ صیاد، ۹ صیاد دارای مدارک شناسایی، شناسنامه و کارت ملی بودند که مدارک شناشنایی آن‌ها از مالک لنج اخذ و به وزارت خارجه ارسال شده، اما ۵ صیاد دیگر مدارک شناسایی نداشتند.

وی تصریح می‌کند: البته شناسنامه نداشتن صرفاً به معنای خارجی بودن نیست، افراد زیادی در سال‌های گذشته در سیستان و بلوچستان فاقد شناسنامه بودند که به مراتب شناسانه‌دار شدند و همچنان روند ثبت هویت در مناطق محروم ادامه دارد؛ در هر حال مدارک هویتی ۹ صیاد و اسامی ۵ صیاد فاقد شناسانه به وزارت خارجه ارسال شده و وزارت خارجه پیگیر این موضوع است.

معاون سیاسی، امنیتی استانداری سیستان و بلوچستان ادامه می‌دهد: علاوه بر وزارت خارجه از دفتر ریاست جمهوری هم مستقیماً موضوع آزادی صیادان در بندِ الشباب را پیگیری کردند و بنا به درخواست دفتر ریاست جمهوری و وزارت خارجه در نوبت‌های مختلف مدارک لنج و صیادان ارسال شده و به شکلی فرا استانی و ملی این موضوع دنبال می‌شود.

مرعشی خاطرنشان می‌کند: ما پیگیر آزادی هستیم، ولی هویت گروگانگیران و شرایط سخت آزادی باعث می‌شود، روند آزادی پیچیده شوند، موضع آزادی صیادان در حیطه وظایف استان نیست و مستقیماً از نهاد‌های بالاسر ملی پیگیری می‌شود.

رئیس جمهور: از واسطه‌ها پیگیری می‌کنیم

رئیس جمهور آذرماه گذشته در پایان سفر استانی‌اش به سیستان و بلوچستان در پاسخ به پرسش تسنیم درباره روند آزادی صیادان در بند، گفت: درباره دزدان دریایی با دولت خارجی مواجه نیستیم بلکه با گروهک‌های تروریستی مواجه هستیم که عمدتاً در منطقه سومالی فعالیت می‌کنند و در این باره نیروی دریایی کشورمان در این منطقه فعال است. البته نیروی دریایی تاکنون اقدامات مؤثری برای تأمین امنیت خطوط کشتی‌رانی و ماهی‌گیری ایران انجام داده، اما باز هم صیادان ایرانی درگیر این چالش هستند. ما در سومالی با یک دولت یا واحد مرکزی روبه‌رو نیستیم که با آن مذاکره کنیم بنابراین روند آزادی صیادان ما طولانی شده و دولت تمام تلاش خود را به‌کار می‌گیرد تا از طریق واسطه‌ها صیادان ایرانی را آزاد کند.

پیگیری‌های فراملی با توجه به هویت گروگان‌گیران و سخت بودن شرایط آزادی، بیش‌از اندازه طولانی شده و فشار را بر خانواده صیادان و مالک لنج بیش از سه سال است، روزافزون و غیرقابل تحمل کرده است.

اصلاً اسمی از این صیادان نیست، مگر نه اینکه آن‌ها ایرانی هستند!

مالک لنج در بندِ الشباب می‌گوید: اگر امیدی هم به آزادی صیادان داشتیم دیگر تمام شد؛ ۳ سال است نه می‌دانیم کجا هستند و نه از خواسته گروگان‌گیران اطلاعی داریم و نه حتی می‌دانیم زنده هستند و یا نه!

محمدصالح کرم‌زهی در گفتگو با تسنیم می‌افزاید: به هر جا فکرش را بکنید از وزارت کشور و خارجه تا ریاست جمهوری و شیلات سر زدیم، ولی هیچکدام از سرنوشت صیادان به ما اطلاعی ندادند، دیگر خسته شدیم، از طریق خانواده‌ها تحت فشاریم، فقط می‌خواهیم ببنیم صیادان زنده هستند و یا نه.

وی تصریح می‌کند: احساس می‌کنیم این صیادان ایرانی نیستند که دولتی برای آن‌ها کاری نمی‌کند؛ حداقل خواسته ما این بود که به ما و خانواده صیادان می‌گفتند این‌ها کجا هستند؟ زنده هستند و یا نیستند؟ امید داشته باشیم و یا نداشته باشیم، ۳ سال است بلاتکلیفیم.

کرم‌زهی ادامه می‌دهد: اصلاً اسمی از این صیادان نیست، مگر نه اینکه آن‌ها ایرانی هستند؛ ۱۴ صیاد ایرانی ۳ سال است اسیر یک گروه تروریستی هستند و دولت حتی خود را ملزم نمی‌داند یک اطلاعی بدهد؛ نه اسمی از این صیادان در دولت است و نه مجلس.

مالک لنج در بندِ الشباب تاکید می‌کند: آخرین تماس من با ناخدای لنج، ناخدا بشیر احمد بنگال‌زهی، به شهریورماه ۹۴ برمی‌گردد، الشبابی‌ها با من تماس گرفتند و تلفن را به ناخدا بشیر دادند؛ از ناخدا بشیر و ملوانان جویای احوال شدم؛ ناخدا گفت: حال همه خوب است؛ گفتم کجا هستید؛ گفت: مهمانیم؛ گفتم چرا نمی‌آیید؛ گفت:، چون ایرانی هستیم ما را نگه داشته‌اند. از آن موقع به بعد که بیش از ۳ سال می‌گذرد ارتباطم قطع شده و هیچ اطلاعی از سرنوشت ملوانان و صیادان لنج ندارم.

وی درباره هویت و مدارک هویتی صیادان نیز می‌گوید: ۹ صیاد با نام‌های بشیر احمد بنگال‌زهی، زبیر نیازی، طاهر بنگال‌زهی، نصیر بنگال‌زهی، کاظم کلکی، سهیل بلوچی، احمد عنبری، زهر محمد روزافزا، افشین داوودی داری مدارک هویتی بودند که مدارک آن ارسال شده و ۵ صیاد دیگر با نام‌های مسلم و عارف دهانی و خالد، حمید و جاوید شناسنامه نداشتند، اما همگی اهل سیستان و بلوچستان و شهرستان‌های کنارک، ایرانشهر بودند.

کرم‌زهی خاطرنشان می‌کند: از موقعی که لنجم گرفتار شده به خاک سیاه نشستم، به خانواده‌های ملوانان و صیادان تا آنجا که توانستم کمک کردم، دیگر چیزی در بساط ندارم و خانواده‌ها هم با امیدی واهی محتاج به نان شب روزگار می‌گذارنند.

هرچه باشد، در آستانه چهار سالگی اسارت، خانواده‌های ۱۴ صیاد لنج سدیس همچنان با امید منتظرند، امیدی که بیش از اندازه طولانی شده و به قول مالک لنج دارد تمام می‌شود و در این میان هیچکس پاسخگوی خانواده صیادان ربوده شده نیست!