آدرس غلط «آموزش جنـسی » در مدارس
ماجرای دبیرستان پسرانه غرب تهران، خبر جنجالی هفته پیش رسانه‌های کشور، باوجود همه اما و اگرها و نگرانی‌هایی که در سطح جامعه به‌وجود آورد، این فرصت را هم دست عده‌ای داد تا با سوءاستفاده از ماجرای پیش آمده، کاسه داغ‌تر از آش شوند و سنگ مراقبت از کودکان و نوجوان کشور را به سینه بزنند و از ضرورت آموزش مسائل جنسی به آنها بگویند!
تا با پافشاری روی خواسته‌های قبلی شان، بحثی کهنه را دوباره داغ کنند. آنها همان‌هایی هستند که سال گذشته همین حوالی خرداد می‌خواستند سند ۲۰۳۰ را راهی مدارس کشور کنند و به در بسته خوردند، اما حالا دوباره پروبال گرفته‌اند و هر جا می‌نشینند و هر تریبونی دست‌شان می‌آید، از جای خالی آموزش و مراقبت‌های جنسی در مدارس می‌گویند. اتفاقی که به گفته آنها می‌تواند جلوی تکرار حادثه‌های مشابه را بگیرد و کودکان این سرزمین را از آسیب حفظ کند! آنها البته پاسخی به این سوال نمی‌دهند که چرا سند ۲۰۳۰ و دیگر راهکار‌های مبتنی بر فرهنگ غربی قادر به کاهش آمار هولناک تجاوز جنسی در غرب و حفظ کودکان غربی نشده‌اند. پشت این موضعگیری تند و صریح این جماعت، اما حرف و حدیث بسیار است.
کاظم فروتن، مشاور خانواده و عضو هیات علمی دانشگاه شاهد که سال‌هاست به همراه یک تیم مجرب و متخصص درباره مسائل جنسی جامعه بویژه مسئله تربیت جنسی کودکان تحقیق و کار علمی می‌کنند، کارشناسی است که در همین زمینه به ما هشدار می‌دهد و می‌گوید: متاسفانه از جریان اخیر در این مدرسه پسرانه، بعضی‌ها می‌خواهند برای اهداف خودشان سوءاستفاده کنند. همه ما قبول داریم که در یکی از مدارس این کشور، یک فعل غلطی اتفاق افتاده، اما از این رفتار‌ها در جامعه نسبت به کودکان کم نداریم. چرا افرادی که الان اینقدر دلسوز شده اند و بر طبل آموزش مسائل جنسی می‌کوبند و نگران بی اطلاعی دانش‌آموزان هستند، بقیه رفتار‌های اینچنینی را که در جامعه در حال انجام است، نمی‌بینند و نسبت به رفتار‌های خارج از چارچوب خانواده در جامعه بی‌تفاوت هستند؟!
فروتن همین‌جا بحث تربیت جنسی را در مقابل خواسته این گروه، یعنی آموزش مسائل جنسی مطرح می‌کند و می‌گوید: ما همیشه با بحث تربیت موافق هستیم، فرزندان ما در همه زمینه‌ها باید تربیت شوند، یعنی همانقدر که باید یاد بگیریند با پدرومادرشان و بقیه مردم چطور رفتار کنند، در زمینه جنسی هم باید تربیت شوند. اما می‌گوییم تربیت جنسی آری، آموزش جنسی نه!
تفاوت تربیت و آموزش
تربیتی که این کارشناس از آن صحبت می‌کند، اما با آموزش مسائل جنسی، تفاوت‌های زیادی دارد! فروتن توضیح می‌دهد: «ما در تربیت جنسی، کودکان را با حریم خصوصی خودشان آشنا می‌کنیم تا اجازه ندهند کسی به این حریم وارد شود، اما در عین حال نکاتی را به آنها آموزش می‌دهیم که آنها را از انحرافات و مسائل بلوغ زودرس دور کند و باعث شود دچار لغزش جنسی نشوند، از این نظر بله ما کاملا موافق تربیت جنسی هستیم، اما این تربیت بسته به سن و جنس کودکان و موقعیت جغرافیایی و فرهنگی آنها متفاوت است و نمی‌توان برای همه یک نسخه آموزش پیچید.»
به گفته این استاد دانشگاه، در تربیت جنسی باید و نباید‌هایی به کودکان آموزش داده می‌شود که ضمن این‌که اطلاعات آنها را افزایش می‌دهد آنها را از انحرافات جنسی مصون می‌دارد. فروتن با نفی موضوع آموزش جنسی در مدارس می‌گوید: اگر قرار باشد ما در قالب آموزش مسائل جنسی، اطلاعاتی را به کودک بدهیم که نه‌تن‌ها کمکی به رشدش نکند بلکه یکسری مشغله‌های ذهنی جدید در او به‌وجود بیاورد که اصلا برایش لزومی ندارد، به بیراهه رفته‌ایم! چراکه نکاتی را در دسترس او گذاشته‌ایم که باعث بیدار شدن غرایضی در او شده است که برایش عجیب است آن هم درحالی که هنوز قدرت کنترل این غرایض را از نظر عقلی به‌دست نیاورده.»
آموزش ۱۳ میلیون نفری
بحث تربیت جنسی ۱۳ میلیون دانش آموزی که این روز‌ها پایان سال تحصیلی ۹۷ ــ ۹۶ را جشن می‌گیرند و طبق اعلام مرکز برنامه‌ریزی منابع انسانی و فناوری اطلاعات وزارت آموزش و پرورش، در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۰، یعنی کمتر از چهار سال دیگر، جمعیت شان به ۱۵ میلیون و ۶۱۳ هزار و ۵۴۶ نفر خواهد رسید، بحث کم اهمیتی نیست. غلفت از نحوه این تربیت و ارائه اطلاعاتی متناسب با سن و سال این دانش‌آموزان، می‌تواند آتشی بزرگ در دل جامعه به‌وجود بیاورد؛ آتشی که دودش قبل از هر چیز در چشم خانواده‌ها می‌رود.
این تهدید وقتی جدی‌تر می‌شود که بدانیم فقدان آموزش صحیح خانواده‌ها موجب شده تا ابزار‌های ارتباطی مثل تلفن‌های همراه بدون نظارت و بدون در نظر گرفتن شرایط سنی فرزندان در اختیارشان قرار گیرد، اتفاقی که در کشور‌های تولید کننده این ابزار‌ها به‌شدت به آن توجه می‌شود. از سوی دیگر، تلاش برخی برای تجویز دستورالعمل‌های غیربومی برای تربیت کودکان و نوجوانان ایرانی شرایط را نگران‌کننده‌تر کرده است. کودکان و نوجوانان ایرانی در شرایط فرهنگی و اجتماعی متفاوتی با کشور‌های غربی و غیراسلامی رشد کرده‌اند و این تفاوت‌ها باید در برنامه‌های تربیتی آنها مدنظر قرار گیرد.
نقش اول خانواده
کارشناسان به خانواده‌ها هشدار می‌دهند که مواظب فرزندانشان باشند. کاظم فروتن، مشاور خانواده می‌گوید: «اگر خانواده‌ها بعد از شنیدن این ماجرا نگران این هستند که فرزندانشان مورد سوءاستفاده قرار نگیرند باید مسیر را درست انتخاب کنند. مسیر درست هم از دامان خود خانواده شروع می‌شود.» او همین‌جا مسئولیت این تربیت جنسی را بر دوش خانواده‌ها می‌گذارد و می‌گوید: پدرومادر در صف اول تربیت جنسی به فرزند قرار دارند و باید در این زمینه با هوشیاری عمل کنند. پس مراقبت اولیه برعهده والدین است و در مرحله بعدی اولیای مدرسه قرار دارند که آنها هم باید بر اخلاق و تربیت جنسی در چارچوب قوانین جامعه تکیه کنند. چراکه آموزش جنسی‌ای که بر پایه تفکرات غربی شکل گرفته، کودکان ما را بیشتر ازقبل در معرض خطر قرار می‌دهد.
دیدگاه تان را بنویسید