ربیعی: رفع دغدغه‌های کاری زنان همت ویژه می‌طلبد

خبرگزاری ایسنا: علی ربیعی در این پیام که نیمه شب نوشته ، می‌افزاید: " فردا صبح تولد فاطمه (س) و روز زن است. گاهی اوقات، برخی از نامگذاری مناسبت‌ها نه به دل می نشیند و نه به ذهن، اما در این میان نامگذاری روز زن به مناسبت میلاد حضرت فاطمه(س) با عمق روح جامعه و دل و ذهن افراد کاملا در هم آمیخته و پیوندی محکم برقرار کرده است.

امشب پس از سه شب که در محل کار خوابیده‌ام به خانه آمده ام - در هیاهوی پیرامون استیضاح که اصلا دلم نمی‌خواهد به آن فکر کنم - با یاد فاطمه(س) آرام می‌گیرم. به فاطمه(س) و شخصیت او می اندیشم. خیالم به گذشته پر می‌کشد. به کودکی و لالایی‌ها و آرزوهای مادرم برای من که چقدر با نام فاطمه(س) عجین بود. مادرم و تمام مادرهایی که می‌شناختم در هنگام بیماری، کودکشان را با توکل به خدا، به فاطمه(س) می سپردند. همه ایرانی‌ها این زمزمه‌های شیرین و آمیخته با نام زهرای عزیز را بارها شنیده اند.

در یک مقطع زمانی در دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران و در درس تاریخ تحول ارتباطات برای مدت دو سال لالایی‌ها و آواهای کاری زنان را جمع آوری می‌کردم. نتایج به دست آمده حاکی از این بود که بخش اعظمی از لالایی‌ها، چه لالایی‌های آرزویی، دعایی، کاری، شکوائیه‌ای یا حتی لالایی‌هایی که معمولا برای کودک در زمان کار کردن در خانه صورت می‌گرفت، با نام فاطمه(س) و فرزندان مطهرش آمیخته بود. در برخی آواهای مذهبی زنان کار از شالیزارها تا پشت دارهای قالی، نام فاطمه(س) تکراری شیرین و متوسلانه داشت.

در سیر خاطرات کودکی، به خاطر آوردم بزرگتر که شدیم، سر جلسه آزمون برای گرفتن هر نمره خوب کلاسی، دل به حضرت فاطمه(س) و امام رضا(ع) می‌بستیم. به نوجوانی و جوانی که رسیدیم برای کم کردن غم دل به یاد فاطمه(س) می‌گریستیم. در آرزوهای بزرگانه، در پیشگاه خداوند، فاطمه(س) را واسطه می‌کردیم. فاطمه(س) مفهومی مانا و اثرگذار از زندگی برای ما است. ما حتی عزیزان از دست رفته‌مان را هم پس از مرگ به فاطمه(س) می‌سپاریم. من هم از این سنت تبعیت کردم و سنگ نوشته مزار همسر از دست رفته‌ام، به نام متبرک حضرت فاطمه(س) مزین شده است. با این تفکرات، برایم روشن‌تر می‌شود که چرا روز زن و میلاد حضرت فاطمه(س) در ذهن ایرانیان با هم گره خورده است.

من این روز را به تمامی بانوان هموطن ایرانی خصوصا زنان کارگر که در مزارع و کارخانه‌ها در طلب معاش برای خانواده خود تلاشی سخت دارند، به زنان تعاونگر که سعی در رشد و مشارکت اقتصادی دارند، به زنان کم توان و معلولی که حقوق‌شان در جامعه آن چنان که شایسته است ایفاد نمی‌شود، به زنان سالمند تنها که در خشونت شهری و مدرنیته شدن جامعه بیش از همه له شده اند و انگار کسی آنها را نمی‌بیند تبریک می‌گویم.

ما کارهای زیادی برای زنان در پیش داریم. امنیت شغلی زنان کارگر، جلوگیری از سوء استفاده از زنان، حقوق کم، کار زیاد، فرصت‌های نابرابر شغلی و .... از دغدغه‌های کاری زنان است که همت ویژه و سیاستگذاری منسجم طلب می‌کند.

خوشحالم که نرخ مشارکت در بازار رسمی کار در میان زنان بهبود یافته و بیمه شدگان جدید زن از ۱۹ به ۲۵ درصد افزایش یافته‌اند. از دو میلیون و 880 هزار زن شاغل، صدهزار نفر در کارهای کاملا مردانه مشغول به کار هستند که من برای آینده و زندگی آنها نگران هستم. ما باید همبسته زندگی و کار این افراد باشیم. اگر سیاستهای درستی نداشته باشیم پدیده زنان سالمند فقیر شدت خواهد گرفت. هم اکنون 600 هزار زن سالمند تحت پوشش نهادهای حمایتی هستند. بخش عظیمی از شش میلیون افراد فاقد بیمه تامین اجتماعی را زنان تشکیل می‌دهند. سبک زندگی جدید، باعث شکل گرفتن نسل آینده زنان مجرد تنها در جامعه خواهد شد. هم اکنون سه میلیون و 602 هزار زن سرپرست خانوار و خود سرپرست در جامعه داریم که البته این به معنای زندگی سخت برای همه آنها نیست که از این میان، سیصد هزار نفر را به نوعی تحت پوشش حمایتی داریم. هرچند افرادی بیش از این تعداد که تحت حمایت هستند نیاز به پیگیری و دریافت کمک دارند.

من بارها گفته ام و در سال ۹۳ هم نوشتم که ما نیاز به سیاست‌های مربوط به جنسیت داریم و تمام تلاش خود را به کار بردم تا در سیاستگذاری‌های معطوف به حوزه کاری خودم، این مطلب را لحاظ کنم، اما همچنان تاکید می‌کنم ساختارهای حقوقی، اقتصادی و اجتماعی ما نیازمند تغییراتی با در نظر گرفتن سیاست‌های جنسیتی است.

امروز با سیاستگذاری‌های خوب دولت، در ساختارهای سیاسی شاهد حضور بیشتر زنان نسبت به گذشته هستیم، اما قطعا این روند باید با سیاست گذاری‌های مناسب جنسیتی شتاب گیرد. یادمان باشد نسل‌ها دگرگون شده و خواسته‌ها شکل جدیدی به خود گرفته‌اند. یادمان باشد به تعداد زنان سالمند فقیر و تنها به زودی افزوده خواهد شد. یادمان باشد زنان کارگری خواهیم داشت که به دلیل ناامنی شغلی و ترس از دست دادن شغل حتی نمی‌توانند به فرزند آوری و لذت مادری فکر کنند. به تلخی کام زنانی بیندیشیم که علیرغم داشتن تحصیلات، بیکار هستند.

من امشب از روح بزرگ فاطمه زهرا(س) مدد می‌خواهم که ما را در این راه کمک کند تا گام‌های بزرگ برداریم و موفق شویم. نیمه شب ۱۷ اسفند ۹۶»