سرویس اجتماعی فردا: علی مهر کیش دانشجوی دکتری دانشگاه ونکور کانادا در بخشی از یادداشت خود در فرهیختگان نوشت: برای پیدا کردن اولین کار (کاری که با حداقلهای شما همخوانی داشته باشد) باید زمان زیادی را در نظر بگیرید. مشکلات پیدا کردن کار برای فارغالتحصیل دکتری بیشتر است. به صورت کلی برای فارغالتحصیلان کارشناسی و کارشناسیارشد موقعیتهای شغلی بسیار بیشتری وجود دارد.
من موارد بسیار زیادی را دیدهام که با گرفتن یک موقعیت شغلی در یک شهر دیگر، اقدام به نقل مکان خانوادگی کردهاند. مثلا در آخرین مورد، یکی از دوستان ما که به تازگی بچهدار هم شده بود، کاری در شهر واترلو پیدا کرده بود و با خانواده از تورنتو به واترلو نقل مکان کردند. متاسفانه بعد از ۸ ماه به دلیل مشکلات اقتصادی، آن شرکت اقدام به کاهش نیرو کرد و خوب دیگر گفتن ندارد چه بلایی بر سر آن دوستمان آمد. اینجا شغلت را که از دست بدهی تمام است (اقساط خانه، مهد کودک فرزندان، بیمه خودرو و... همه به کار شما وابستهاند).
یا دوستانی هستند که برای بهتر کار پیدا کردن راهی شهرهایی با آب و هوای سخت میشوند چون در آن شهرها نیروی کار کمتر است. البته باید به این نکته هم اشاره کنم، وقتی کاری را از دست میدهید قوانین حمایتی خوبی وجود دارد که در پیام دیگری به آن خواهم پرداخت. اینجا کانکشن (بخوانید ارتباطات اجتماعی یا معرف که گاهی در ایران از آن بهعنوان پارتی نام میبریم) مهمترین حرف را در گرفتن یک موقعیت شغلی میتواند بزند. در تمام کارگاههای مهارتافزایی که شرکت کردهام، توصیه تمام حاضران این بوده که خودت را با دیگران درگیر کن تا ارتباطات خوبی به دست بیاوری.
یکی از مهمترین عوامل پیدا کردن کار، داشتن سوابق کار داوطلبانه است. شاید باور نکنید برای اخذ یک موقعیت کاری داوطلبانه پاره وقت نیز چنان رقابت سنگین است که چندین نفر رزومه ارسال میکنند
دیدگاه تان را بنویسید