سه آرزوی بزرگ در اردوگاههای مرگ +تصاویر
یک امدادگر درجه ایثار گفت: فقر شدید و افزایش بیماریهای مختلف در میان مسلمانان روهینگیایی میانمار مستقر در اردوگاههای اوخیا، تن کالی و کوتوبالانگو در مرز بنگلادش، مهمترین نگرانی نیروهای امدادرسان کشورمان است.
خبرگزاری تسنیم: جمهوری اسلامی ایران از شهریور ماه امسال با محوریت فعالیتهای جمعیت هلال احمر، سه محموله کمکهای بشردوستانه برای مسلمانان میانماری که در مرز بنگلادش و میانمار آواره هستند و در اردوگاهها وضعیت بسیار بغرنجی دارند، ارسال کرده است.
در این رابطه فرهاد شرف پور یکی از امدادگران درجه ایثار هلال احمر با تشریح مشکلات مسلمانان روهینگیایی میانمار مستقر در مرز بنگلادش به خبرنگار تسنیم اظهار داشت: در زمان حاضر و با بیتفاوتی بسیاری از کشورهای جهان یاس و نومیدی هزاران مرد، زن و کودک رانده شده از خانههایشان که وارد یک زندگی نامطمئن شده اند، لکهننگی برای وجدان جمعی تمامی ساکنان دنیا رخ داده است.
وی ادامه داد: در حالیکه بسیاری از سازمانهای امدادرسان بین المللی از جامعه جهانی برای کمک به مردم مسلمان و مظلوم روهینگیایی میانمار درخواست کردهاند که در زمینه رسیدگی به این بحران، مشارکت و حمایت لازم را به عمل آوردند، به جزو برخی از کشورهای مسلمان از جمله جمهوری اسلامی ایران به نیاز مبرم بیش از نیم میلیون مسلمان روهینگیایی که از شهریور ماه از میانمار به بنگلادش نقل مکان کرده و در آوارگی کامل بسر میبرند، توجهی نکردند.
این امدادگر ایثار جمعیت هلال احمر توضیح داد: طبق ارزیابیهای اولیه و ثانویه انجام شده از سوی نیروهای امدادرسان اعزامی هلال احمر کشورمان به اردوگاههای یادشده در مرز بنگلادش و میانمار مشخص شده است که گروهی زیادی از مسلمان روهینگیایی بهدلیل محرومیت و فقدان مایحتاج اولیه، قادر به گذران زندگی روزمره خود نیستند و ابعاد آوارگی بسیار بزرگتر از آن است که ابتدا تصور میشد.
شرف پور تصریح کرد: برای کمک به مسلمانان روهینگیایی میانمار، در وهله نخست باید ظرفیت سازمانهای وابسته به سازمان ملل و سازمانهای غیردولتی افزایش یابد.
وی با بیان اینکه در گفتوگو با عدهای از مسلمانان آوار روهینگیایی بارها و بارها به این عبارت برخورده ام که ما به خاطر حملات نظامیان و بوداییهای تندرو علیه اقلیت مسلمان روهینگیا به بنگلادش فرار کردهایم و اگر همه ما در اینجا بمیریم، حاضر نیستیم دوباره به استان راخین برگردیم، گفت: آنها در این گفتوگوها عنوان میکردند که ما چیز زیادی از گروههای امدادرسان نمیخواهیم، "فقط مقدار کمی غذا که سیر شویم و دارو و دکتر که بچههای ما را از مرگ به خاطر سوءتغذیه و بیماریهای مختلف نجات دهد"، این آرزوی همه ساکنان مستقر در اردوگاههای اوخیا، تن کالی و کوتوبالانگو است.
این امدادگر ایثار هلال احمر ادامه داد: زمانی که با این آوارگان مسلمان گفتوگو میکردم آنها میگفتند: وقتی به اینجا رسیدیم، هیچ چیز نداشتیم، با پارچه و پلاستیک پاره برای خود سرپناهی درست کردیم ولی این سرپناهها در مقابل باد و بارانهای فصلی و موسمی بنگلادش دوامی ندارد و هر بار که باران میبارد و یا باد میوزد همه چیز خراب میشود.
شرف پور عنوان کرد: آنها در حالت درد دل با یک امدادگر هلال احمر عنوان میکردند که حدود چند روز پیش از طرف هلال احمر ایران چادری به ما دادند ولی هنوز بیش از نیمی از جمعیت اردوگاه حتی چادر هم ندارند. هر روز بچههای ما از گرما و گرسنگی میمیرند و کسی به فریادمان نمیرسد.
وی اظهار کرد: با توجه به مطالب ذکر شده در بالا شناخت از عوامل تاثیرگذار بر سلامت اجتماعی، فردی و روانی، از مهمترین ارکان ارتقای سطح سلامت افراد در یک جامعه است که این شناخت هم اکنون در اردوگاههای یادشده شبیه افسانههاست.
این نیروی امدادرسان جمعیت هلال احمر گفت: سلامت به تعریف سازمان بهداشت جهانی عبارت از رفاه کامل جسمی، روانی و اجتماعی افراد که با توجه به ابعاد گسترده این تعریف، اهمیت این موهبت الهی هرچه بیشتر نمایان میشود.
وی توضیح داد: شرایط محیطی، اجتماعی و اقتصادی جامعه، خدمات بهداشتی درمانی و کیفیت ارائه آنها، شیوه زندگی و رفتارهای بهداشتی، از جمله عوامل موثر بر سلامت انسانها محسوب میشود.
این امدادگر ایثار جمعیت هلال احمر که به عنوان نخستین امدادگران ایرانی به منظور امدادرسانی به مسلمانان روهینگیایی در منطقه مرزی بنگلاش و میانمار حاضر شده است، اظهار کرد: با توجه به اینکه سلامت محور عدالت و توسعه جوامع در تمامی ابعاد اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و انسانی به شمار میرود، نقش مستقیم دولتها در تامین و ارتقای سلامت کاملا مشهود است.
شرف پور اضافه کرد: ارایه صحیح و کامل خدمات بهداشتی و درمانی با کیفیت مطلوب توسط دولتها، به تمامی اقشار جامعه از جمله اقدامات موثری است که میتواند در ارتقای سلامت آن جامعه نقش به سزایی داشته باشد.
وی عنوان کرد: بهبود و ساماندهی عوامل اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و فرهنگی موجود و فعالیت سازمانهای دولتی و غیردولتی، میتواند زمینه ساز تامین و ارتقای سلامت محسوب شود.
این امدادگر ایثار جمعیت هلال احمر تصریح کرد: در این میان لازم است تلاشی منسجم و هماهنگی براس جلب مشارکت موثر سازمانها به منظور طراحی، اجرا و ارزشیابی برنامههای ارتقای سلامت برای مردم مظلوم و مسلمان میانمار آغاز شود و این مهم که ارتقای سلامت فرد در کمپهای اسکان اضطراری و موقت آوارگان و پناهندگان نیازمند ایجاد قدرت مدیریت و تصمیم گیری صحیح در تمامی نیروهای امدادرسان است، مورد توجه قرار گیرد.
وی تصریح کرد: به عبارتی دیگر تا زمانی که مردم آواره و راننده شده از میانمار نتوانند عوامل موثر بر سلامت خود را شناسای و کنترل کنند، تامین و ارتقای سلامت به مفهوم کلی آن دست نیافتنی خواهد بود.
شرف پور تاکید کرد: بنابر این مشارکت سازمانهای امدادرسان بین المللی در این امر از جمله مسائل اساسی است که همگام با اقدامات بشردوستانه باید ترویج و حاکم شود.
این امدادگر ایثار جمعیت هلال احمر گفت: در این میان نقش شیوه مردم مسلمان و آواره روهینگیایی و مسائلی همچون فرهنگ، سنتها، باورها، نگرشها، ارزشها و نوع درک آنان از مفهوم بهداشت که بطور مستقیم و غیرمستقیم در سلامتی کامل آنان موثر است، نباید فراموش شود.
وی افزود: علاوه بر این ارتقای سلامت در کنار ارائه خدمات بهداشتی درمانی مناسب و موثر، نیازمند تامین امنیت، مسکن، آموزش، غذا، محیط مناسب و عدالت اجتماعی نیز است.
سلامتی بدون وجود سلامت روان میسر نیست
شرف پور با اشاره به این واقعیت که اختلالات روانی در تمامی فرهنگها و تمامی مراحل زندگی روی میدهد، گفت: سلامتی بدون وجود سلامت روان میسر نیست.
این امدادگر ایثار جمعیت هلال احمر جمهوری اسلامی ایران تصریح کرد: اختلالات روانی از مشکلات بهداشتی هستند و غالباً با فقر، به انزوا کشانده شدن و شرایط نامساعد اجتماعی همراهند و بیشتر اوقات در حین درگیری، آوارگی و وقوع بلایا بروز میکنند.
دیدگاه تان را بنویسید