عبه حبیب که بود؟ +عکس

روز ۲۳ تیرماه سال ۱۳۵۸ نیروهای ضد انقلاب با حیله و نیرنگ خود را به ساختمانی که نیروهای سپاه مریوان در آن مستقر بودند، رساندند و با هجوم وحشیانه به ساختمان سپاه تعداد هشت تن از بهترین فرزندان معتقد به انقلاب اسلامی از جمله او را به شهادت رساندند.

به گزارش ایسنا، عبدالله طرطوسی معروف به «عبه حبیب» در اولین روز از فروردین ماه سال ۱۳۲۹ در شهرستان مریوان به دنیا آمد. پدرش حبیب‌الله چند ماه قبل از تولد عبدالله، دار فانی را وداع گفت و مادرش بانو طوبا سرپرستی عبدالله را عهده‌دار شد. عبدالله بزرگ شد و مراحل سخت زندگی را با سربلندی پشت سر گذاشت. او از همان کودکی به مسجد می‌رفت و پیوسته با علمای دین در ارتباط بود. در خصوص موضوع امر به معروف و نهی از منکر حساسیت بسیاری داشت. عبدالله پیوسته جوانان را تشویق می‌کرد که در مساجد حضور یابند و توجه به مسائل مذهبی و عبادی را در رأس برنامه های خود قرار دهند.

عبدالله لحظه‌ای از کمک به محرومان غافل نبود. تلاش و تکاپوی او در زمینه مسایل دینی از عبدالله چهره‌ای سرشناس و مورد اعتماد در میان مردم ساخته بود که مورد قبول خاص و عام بود. هنگام اوج گیری مبارزات مردمی در راستای پیروزی انقلاب اسلامی، کاک عبدالله گمشده‌اش را در وجود امام خمینی(ره) پیدا کرد و در اطاعت امر ایشان لحظه ای درنگ نکرد. او در راهپیمایی ها و تظاهرات‌های مردم مسلمان مریوان علیه حکومت پهلوی پیوسته حضور داشت، تا اینکه کشتی انقلاب به ساحل فلاح و پیروزی رسید.

زمانی که انقلاب اسلامی ایران به پیروزی رسید، کاک عبدالله برای حفاظت از دست آورد عظیم ملت ایران خطرها را به جان خرید و همراه تعدادی از همفکرانش، منویات رهبر کبیر انقلاب را سرلوحه برنامه‌های خود قرار دادند و مسجد را سنگر مبارزه با دشمنان انقلاب اسلامی قرار دادند. او با راه اندازی کلاس‌های قرآن و احکام جمع بسیاری از شیفتگان طریقت محمدی(ص) را به دور شمع وجود قرآن کریم جمع کرد و از همانجا هسته اولیه سپاه پاسداران انقلاب اسلامی را در شهر مریوان پی‌ریزی کرد. شهید طرطوسی و هم فکرانش با تلاش فراوان توانستند سد مستحکمی در مقابل هجوم گسترده گروهک‌های محارب ایجاد کنند.

عبدالله به خاطر شجاعت، شهامت، دیانت و پایگاه اجتماعی قوی که نزد مردم داشت، قوت قلب بسیار خوبی برای نیروهای مستقر در سپاه مریوان محسوب می‌شد. از طرف دیگر گروهک‌های ضدانقلاب که در پی جذب عبدالله طرطوسی بودند، به شدت ازاو وحشت داشتند. حضورش در میان نیروهای وفادار به انقلاب اسلامی دلیلی برای جذب نیروهای مردمی به انقلاب اسلامی و نهادهای برآمده از دل انقلاب بود.

روز ۲۳ تیرماه سال ۱۳۵۸ نیروهای ضد انقلاب با حیله و نیرنگ خود را به ساختمانی که نیروهای سپاه مریوان در آن مستقر بودند، رساندند و با هجوم وحشیانه به ساختمان سپاه تعداد هشت تن از بهترین فرزندان معتقد به انقلاب اسلامی از جمله او را به شهادت رساندند.

یکی از همرزمان عبدالله روایت می‌کند:«کاک عبدالله از نظر جسمی بسیار قوی بود و شکوه و هیبت خاصی داشت. اسلحه‌اش را به دست می‌گرفت و با تجهیزات کامل نظامی در خیابان‌های سطح شهر حرکت می‌کرد.

یک روز که شهید طرطوسی از چهار راه اصلی شهر به طرف محله دارسیران حرکت می‌کردعوامل کومله در آن مسیر مقری داشتند ظاهراً وقتی نگهبان از دور شهید طرطوسی را می‌بیند به افراد حاضر در مقر اطلاع می‌دهد و آنها به خیال اینکه شهید طرطوسی برای خلع سلاح آن‌ها به مقرشان می‌رود، قبل از رسیدن شهید طرطوسی به نزدیکی مقر، آنجا را تخلیه و متواری می‌شوند.»