به درک که چند هزار نفر له می‌شوند!
روا نيست نان چند نفر آجر شود! به درک كه چند هزار نفر له ميشوند.
سرویس اجتماعی فردا: یک پشت کنکوری نوشت: ديشب بعد از كتابخانه رفتم سمت ميدان فردوسى. موقع برگشت به خانه، ساعت ١٠ونيم شب شده بود. مهمان داشتيم و من هم بايد سريع تر ميرسيدم خانه. خواستم اسنپ بگيرم، پيدا نشد. با موتور برگشتم.
تمام طول مسير نگران بودم نكند موتور تصادف كند، ليز بخورد، چميدانم يكدفعه یک شهاب سنگ از آسمان بيايد بخورد توى سرمان و من دم كنكورى از بين بروم و مجبور بشوم يكسال پشت كنكور بمانم. آرزو ميكردم اگر قرار است اتفاقى بيفتد، مستقيما منجر به مرگ شود تا اينكه بخواهم يكسال پشت كنكور بمانم.
در این رابطه بخوانید: مرگ دلخراش دختر جوان در راه کنکور
تا بخواهيد از اين نمونه ها شنيدم از دوستانم. مثلا يكيشان ميگفت اين روزهاى آخرى ميترسم از خيابان رد بشوم. يكى ديگر ميترسيد سرما بخورد. با يكى ديگر ميخواستيم قرار بگذاريم برويم كوه، ميگفت يكدفعه ليز ميخوريم و... ديدم منطقى ميگويد! فردا قرار است وضع تمام آينده چندهزار نفر آدم مشخص شود. در یک امتحان ٤ساعته! و خدا ميداند از اين همه چند نفر قرار است سرما بخورند، از پله پايين بيفتند، تصادف بكنند، دل درد بگيرند و... و يكسال ديگر پشت سد كنكور بمانند. البته اينها هيچ كدام باعث نميشوند صنعت كنكور را تعطيل كنند. بالاخره روا نيست نان چند نفر آجر شود! به درک كه چند هزار نفر له ميشوند.
دیدگاه تان را بنویسید