عزت پاسپورت پیشکش؛ حقوق «معلمان در غربت» را دریابید!
حالا و در حالی که حسن روحانی تلاش می‌کند تا در آستانه انتخابات هر چیزی را که دم دستش می‌رسد افتتاح کند، خبر رسیده است که معلمان ایرانی مشغول به تدریس در مدارس ایرانی خارج از کشور، هفت ماه است که حقوق نگرفته‌اند و اوضاع نابسامانی دارند!
سرویس اجتماعی فردا؛ در آخرین روزهای کاری دولت حسن روحانی وضعیت اداری مالی بخش‌های مختلف کشور می‌تواند نمایی روشن از عملکرد دولت یازدهم را نشان دهد. دولتی که تلاش می‌کرد تا همه چیز از جمله رفع مشکلات محیط زیست و آب خوردن مردم را هم به برجام وابسته کند اما ماجرا به شکل دیگری رقم خورده است.
در این میان، وزارت آموزش و پرورش هم که عیالوارترین خانواده دولت است، این روزها حال و روز خوب و خوشی ندارد؛ از پاداش‌های پایان خدمت بازنشستگان که هنوز در انتظار پرداخت است گرفته تا حق‌التدریس‌های پرداخت نشده طی ماههای مختلف و مدارس معطل سرانه، تنها گوشه‌ای از درد و رنج‌های کهنه و نو این وزارتخانه در حوزه بودجه‌ای است.
حالا و در حالی که دولت ژنرال‌ها به ریاست حسن روحانی تلاش می‌کند تا در آستانه انتخابات هر چیزی را که دم دستش می‌رسد افتتاح کند، خبر رسیده است که معلمان ایرانی مشغول به تدریس در مدارس ایرانی خارج از کشور، هفت ماه است که حقوق نگرفته‌اند!
ا ین گروه از معلمان در روزهای اخیر با نامه نوشتن به دانش آشتیانی وزیر تازه‌کار و سیاسی آموزش و پرورش، از وضعیت بغرنج خود گلایه کرده و اعلام کرده‌اند که بدلیل دریافت نکردن حقوق با گذشت هفت ماه از سال تحصیلی، علاوه بر آنکه برای اداره زندگی خانواده خود در غربت با مشکل مواجه شده‌اند، با اخطارهای تخلیه منزل و قطع آب و برق هم روبرو شده‌اند!
همه این ها در حالی است که دولت یازدهم، از دو سال پیش وعده می‌داد که با حل مسئله هسته‌ای - به سبک و سیاق خاص دولت روحانی - و به جریان افتادن برجام، مبادلات بانکی و ارزی هم مانند دیگر مشکلات تحریمی حل خواهد شد، اما حالا معلمان شاغل در خارج از کشور که حساسیت جایگاه و رسالت آنها حتی بر افراد عامی هم پوشیده نیست، بدلیل معطل ماندن حقوق خود، در عسر و حرج قرار گرفته‌اند.
معلمین اعزامی همچنان در عسر و حرج
در نامه این معلمان به وزیر آموزش و پرورش دولت روحانی آمده است؛
«وزیر محترم آموزش و پرورش
جناب آقای فخرالدین احمدی دانش آشتیانی
با سلام و آرزوی توفیق روزافزون جنابعالی
احترام به استحضار می‌رساند ما فرهنگیان اعزامی به مدارس خارج کشور، پس از گذشت هفت ماه از سال تحصیلی ۹۶-۹۵ هنوز حقوقی در طی این مدت دریافت ننموده‌ایم و این امر موجب مشکلات عدیده‌ای برای ما و خانواده هایمان گردیده و از آنجایی که هزینه‌های جاری زندگی و اجاره بهای مسکن در خارج کشور بسیار بالاست، در تمامی اینگونه هزینه ها در کشور غریب دچار مشکل شده‌ایم.
این در حالی است که مسئولین محترم مدارس خارج از کشور تلاش خود را در امور مالی به انجام رسانده‌اند، اما گویا بانک مرکزی در پرداخت ارز تعلل می‌نماید و لذا معلمین اعزامی همچنان در عسر و حرج می‌باشند.
لازم به ذکر است بجز برخی از کشورها که در طی این مدت از سفارت و یا سرپرستی های خود مبلغ اندکی را برای مساعده دریافت کرده‌اند، بقیه کشورها هیچ مبلغی را در طی این هفت ماه دریافت ننموده و بعضا در برخی از کشورها اخطارهایی مبنی بر تخلیه منزل و یا قطع برق داشته‌اند.
با عنایت به جایگاه و شأن معلم خصوصا در خارج از کشور به عنوان سفیر فرهنگی نظام و به جهت حفظ حیثیت یک شهروند ایرانی در مقابل بیگانگان، تاخیر بیش از این، علاوه بر خسارت‌های مادی و معنوی بر معلمان اعزامی، سبب آسیب به حیثیت ایرانیان خواهد شد، لذا از جنابعالی خواهشمند است نسبت به بررسی و رفع مشکل مذکور و عدم تکرار آن در ماههای آتی اقدامات لازم را مبذول فرمایید.
امید است شما و همه خدمتگزاران عرصه تعلیم و تربیت، موید و در درگاه الهی مأجور باشید.»
نمی‌دانم! ظاهرا مشکل حل شده است!
معلمان مدارس ایرانی خارج از کشور هز چندسال یکبار با برگزاری آزمون و شرکت در مصاحبه‌های تخصصی، گزینش و اعزام می‌شوند؛ این گروه از معلمان وظیفه تعلیم و تربیت فرزندان دیپلمات‌ها و دیگر کارکنان رسمی نظام در محل ماموریتشان را برعهده دارند و شان و منزلت و حساسیت کار آنها در نظام تعلیم و تربیت، همپای رایزنان فرهنگی نظام در خارج از کشورهاست.
حتی تصور این مسئله هم که نمایندگان رسمی نظام مخصوصا معلمان در خارج از کشور معطل دریافت حقوق ماهانه و قانونی خود باشند و با مشکل مواجه شده باشند، سخت و آزاردهنده است، چه برسد به اتفاق افتادن آن، اما گویا مدیران وزارت آموزش و پرورش این دولت چندان هم با خبر نیستند.
خلیل‌الله بابالو رئیس مرکز امور بین‌الملل و مدارس ایرانی خارج از کشور آموزش و پرورش که مرکز تحت مدیریتش وظیفه اعزام و ساماندهی این معلمان را برعهد دارد، در گفتگو با خبرنگار فردا با بیان اینکه این مسئله در دست پیگیری است، اظهار می‌دارد: روز گذشته با معاونت پشتیبانی وزارتخانه صحبت کردم، ظاهرا آنها هم با بانک مرکزی و خزانه صحبت کرده‌اند و دستورش را گرفته‌اند و احتمالا تا یکی دو روز آینده این مشکل حل میشود.
وی در پاسخ به این سوال که آیا حقوق معوقه این معلمان به صورت یکجا پپرداخت میشود یا همچنان باید منتظر باشند، می‌گوید: نمی‌دانم! تخصیص حقوق اینها در دو سه نوبت از طرف معاونت پشتیبانی صورت گرفته و این مشکل جدید هم ان‌شالله حل میشود.
این مدیر ارشد وزارت آموزش و پرورش همچنین معتقد است که این مسئله جدیدی نیست و پیس از این هم اتفاق افتاده است که اگر حقوق این معلمان دیر شده باشد، سفارتخانه‌های کشورمان به آنها کمک می‌کنند تا مشکل حل شود.
معلمان چشم‌انتظار در چهار گوشه جهان
بابالو البته بر یک نکته دیگر هم اصرار می‌کند و آنهم اینکه، این مشکل تنها در تعداد محدودی از کشورها که مدارس ایرانی به صورت تک مدرسه‌ای یا سرپرستی اداره میشود اتفاق افتاده است، در حالی که در میان اسامی معلمان و مدیران مدارسی که به وزیر آموزش و پرورش نامه نوشته‌اند، اسامی این کشورها و پایتخت‌ها و شهرها دیده میشود؛
«ونزوئلا، آتن، الجزایر، برلین، کویته، کراچی، آلبانی، مادرید، غنا، لبنان، کره شمالی، عراق (کربلا، بصره، اربیل) بلگراد، بوداپست، بنگلادش، سوئد، پاریس، عمان، برزیل، نروژ، تانزانیا، ژاپن، میلان و جمهوری چک».
نکته جالب در میان این اسامی، این است که اکثر این معلمان در کشورهای اروپایی مشغول به کار هستند که دولت یازدهم تلاش کرده است آنها را در محور ارتباطات خود قرار دهد، اما در همین کشورها هم نمایندگان فرهنگی نظام برای تخصیص ارز و دریافت حقوق خود معطل مانده‌اند، آنهم نه یک یا دو ماه، که هفت ماه؛ یعنی از ابتدای سال تحصیلی «تقریباً هیچ»!
حالا دولتی که حقوق نجومی‌بگیرها را ذخیره نظام می‌داند، بد نیست حداقل به خاطر انتخابات هم که شده، به فریاد این معلمان در غربت برسد و با فوریت مشکل آنها را حل کند؛ بازگرداندن عزت ایرانی، پیشکش!
دیدگاه تان را بنویسید