حسین قدیانی و روایت همه تاریخ در یک لحظه

روزنامه وطن امروز؛ حسین قدیانی: موسم بهار است. بر شاخه مرده درخت خشکیده، آن لحظه که شکوفه حیات، دوباره نقش زندگی می‌دهد، آری! «معاد» را باید به یاد آورد که لحظه برانگیخته شدن برای همه ماست. مرده‌های‌مان این لحظه را خواهند دید و زنده‌های‌مان هم، البته بعد از مرگ!

باشد اگر هنوز نفسی ما را هست، به تأسی از بهار، خود را برای لحظه مرگ و لحظه برانگیخته شدن بعد از مرگ آماده کنیم! این از میعاد بهار و لحظه معاد لیکن لحظه‌هایی دیگر نیز، بزرگی می‌کند در تاریخ زندگی آدمی. آن لحظه که آدم و حوا در وادی عرفات همدیگر را یافتند؛ آن لحظه که یعقوب بعد از عمری انتظار، یوسف گمگشته خود را دید؛ آن لحظه که کشتی نجات نوح، ایمن بر زمین نشست؛ آن لحظه که آتش بر ابراهیم، سرد و سلامت شد؛ آن لحظه که دریا پیش پای موسی شکافته شد؛ آن لحظه که عیسی درون گهواره زبان گشود تا از مادر پاکدامن خود دفاع کند؛ آن لحظه که «محمد» در خلوت حرا، مبعوث شد به پیامبری؛ لحظه فتح بزرگ مکه و آن لحظه که در برکه غدیر، آخرین رسول خدا با بالا بردن دست امیرالمومنین، رسالت خود را کامل کرد... و آن لحظه که علمدار کربلا، سیاهه شب‌پرستان را به کناری زد و به شریعه رسید از جمله بزرگ‌ترین لحظات تاریخند که از فرط حماسه و شکوه و عظمت، هم تبسم را بر لب جاری می‌کنند و هم اشک را بر دیده! لیکن لحظه‌ای هم هست که هنوز نیامده! و چون بیاید این همه لحظه را که برشمردم با خود به همراه دارد! سخن از آن لحظه‌ای می‌گویم که «منجی عالم بشریت» تکیه بر دیوار کعبه می‌زند و ندای «انا المهدی» سر می‌دهد...

در این لحظه ناب وعده شده، تو گویی آدم و حوا تازه همدیگر را می‌یابند و یعقوب، تازه یوسف را! تو گویی سفینه نوح، تازه آن لحظه به زمین خواهد نشست و آتش، تازه آن دم بر خلیل بت‌شکن خدا، سرد و سلامت خواهد شد! تو گویی آن لحظه، تازه دریا بنای شکافتن، پیش پای موسی را دارد و تازه عیسی می‌خواهد درون گهواره زبان به معجزه باز کند! تو گویی لحظه عظیم ظهور، این دوباره «محمد» است که به رسالت مبعوث می‌شود و این دوباره مکه است که توسط مردی از سلاله آخرین رسول خدا فتح می‌شود!

تو گویی آن لحظه، همان لحظه تاریخی غدیر است و همان آن که سقای آب و ادب، خود را به شریعه می‌رساند!